سایت انگلیسی بی بی سی فارسی نوشت: پس از باز شدن آرشیوهای مخفی آلمان شرقی روشن شد که گرد هایدمان سالهای طولانی با اشتازی همکاری داشته است.
آدولف هیتلر، رهبر رایش سوم، به نوشتن خاطرات عادت نداشت، اما در نیمه آوریل ۱۹۸۳ مجله هفتگی “اشترن” از یک “کشف” بزرگ خبر داد که می‌توانست اهمیت تاریخی کم‌‌نظیری داشته باشد. در نشستی مطبوعاتی گرد هایدمان، از روزنامه‌نگاران سرشناس “اشترن” با افتخار اعلام کرد که مجله به مجموعۀ کامل یادداشت‌های روزانه آدولف هیتلر دست یافته و به زودی آن را منتشر می‌کند. تنها چند روز بعد اولین تردیدها درباره اصل بودن “خاطرات” شروع شد و به زودی جعلی بودن آن از پرده بیرون افتاد.
“ارتباط با هواداران قدیمی هیتلر”
گرد هایدمان مدعی بود که یادداشت‌های هیتلر را از افرادی به دست آورده که در سابق از پیروان حزب ناسیونال سوسیالیسم و رژیم نازی بوده‌اند و اکنون حاضر نیستند معرفی شوند. او بنگاه “اشترن” را قانع کرد که خاطرات حقیقی هستند و مجله با خرید و انتشار آنها به موفقیت بزرگی دست خواهد یافت.
بدین ترتیب مجله اشترن ۶۲ کتابچه “خاطرات” را به بهای حدود نه و نیم میلیون مارک (بیش از هفت میلیون دلار) خریداری کرد تا نخست به صورت پاورقی و سپس به صورت کتابی مستقل منتشر کند.
“در این میان بخش اعظم مبلغ کلانی که “اشترن” برای خرید “خاطرات” پرداخته بود، “گم” شده و معلوم نیست به چه کسی رسیده است.”
“خاطرات” سالهای ۱۹۳۲ تا ۱۹۴۵ را در بر می‌گرفت، یعنی مهمترین سالهای زندگی رهبر رایش سوم. آدولف هیتلر در ۱۹۳۳ به قدرت رسید، در ۱۹۳۹ با حمله به همسایگان آلمان، جهان را به جهنم جنگ جهانی دوم کشید و در اول مه ۱۹۴۵ در برلین خودکشی کرد.
“لو” رفتن خاطرات
تنها چند روز پس از نشر فرازهایی از “خاطرات”، چند پژوهشگر آلمانی نسبت به اصالت آن تردید نشان دادند. آنها بر برخی از داده‌های غیردقیق انگشت گذاشتند و ابراز شگفتی کردند که تا آن روز هیچ منبعی از وجود چنین “خاطرات” مفصلی خبر نداشته است.
این تردیدها “پلیس جنایی دولت فدرال” را بر آن داشت که درباره “خاطرات” تحقیق کند و با تحلیل آزمایشگاهی میزان اعتبار آن را به دست دهد. در این تحقیقات روشن شد که نوع جوهر و کاغذ و جنس جلد چرمی خاطرات به دوران پس از جنگ جهانی دوم و پس از مرگ آدولف هیتلر برمی‌گردد.
روز ۶ مه به طور رسمی اعلام شد که “خاطرات هیتلر” جعلی است. مجله اشترن به خاطر به راه انداختن این جنجال مطبوعاتی از خوانندگان خود پوزش خواست، با وجود این، به اعتبار نشریه ضربه سنگینی وارد آمد.
عاملان تقلب
در تحقیقات پلیس به زودی روشن شد که نقاشی به نام کنراد کویاو، “خاطرات” را ساخته و پرداخته است. او که در جعل و کپی آثار هنری مهارت داشت، به خوبی توانسته بود دست‌خط و امضای هیتلر را تقلید کند.
کویاو از طریق یکی از آشنایان مشترک با گرد هایدمان تماس گرفته و پیشنهاد فروش “خاطرات” را به “اشترن” داده بود. او در اولین برخورد با بازپرسان به سادگی اعتراف کرد که خاطرات را خودش نوشته است.
“از ماجرای جعل و فروش “خاطرات هیتلر” تلویزیون بریتانیا در سال ۱۹۹۱ سریالی در پنج قسمت تهیه کرد که زیر عنوان “هیتلر برای فروش” پخش شد.”
در دادگاهی که در سال ۱۹۸۵ در هامبورگ برپا شد، هایدمان تکرار کرد که کویاو او را فریب داده است، اما کویاو گفت که هایدمان از جعلی بودن دست‌نوشته‌ها خبر داشته و “معامله” کار مشترک آنهاست و هر کسی از آن سهمی برده است.
دادگاه کویاو را به جرم “کلاهبرداری و جعل اسناد تاریخی” به چهار سال و ۶ ماه زندان محکوم کرد. کویاو که به بیماری سرطان مبتلا بود، سه سال بعد از زندان آزاد شد. او در ۱۲ سپتامبر ۲۰۰۰ در ۶۲ سالگی در اشتوتگارت درگذشت.
دادگاه گرد هایدمان را به چهار سال و ۸ ماه زندان محکوم کرد، زیرا با “سوءاستفاده از اعتماد کارفرما” بخش عمده مبلغ خرید “خاطرات” را به جیب زده بود.
پس از باز شدن آرشیوهای مخفی آلمان شرقی به دنبال واقعه تاریخی اتحاد آلمان، روشن شد که گرد هایدمان سالهای طولانی با اشتازی (سازمان اطلاعات آلمان دموکراتیک) همکاری داشته است. او که ۸۱ سال دارد امروز در هامبورگ زندگی می‌کند.
