“نوشیر تانجری” ۷۰ ساله آخرین باقی مانده از اقلیت ایرانی در عدن است.
“نوشیر تانجری” تأکید می کند علاقه اش به شهر عدن به اندازه علاقه اش به داروخانه ای است که از پدرش به ارث برده و بیش از ۱۰۳ سال قدمت دارد.
تانجری که به دشواری به زبان عربی صحبت می کند، زندگی در عدن و کار کردن در داروخانه النجم را بسیار دوست دارد. وی می گوید که پدرش یک پزشک بود.
تانجری افزود: اولین بار ایرانی ها در اوایل قرن نوزدهم وارد یمن شدند و اولین شخص در این زمینه مروانچی سهرابچی کاریگان نام داشت که به همراه انگلیسی ها در سال ۱۸۳۹ وارد یمن شد. در نهایت حدود ۱۵۰۰ ایرانی در یمن اقامت گزیدند.
وی خاطرنشان کرد: حدود پنجاه سال پیش یمن، گروهها، اقلیت ها و پیروان ادیان مختلف را در خود جای می داد و ما در آن دوره زندگی زیبا و خوبی داشتیم چرا که هیچ گونه تعصب یا نژادپرسی در یمن مشاهده نمی شد و همگی اعم از عرب و غیر عرب، در کنار یکدیگر زندگی مسالمت آمیزی داشتیم.
با وجود اینکه پس از استقلال یمن جنوبی همه اقلیت ایرانی تبار آن کشور، شهر عدن را ترک کردند، اما تانجری همچنان بر ماندن در این شهر تأکید دارد.
از سوی دیگر بلال غلام پژوهشگر مسائل تاریخی در این باره می گوید: ایرانی ها حدود سیصد سال پیش وارد یمن شدند. اما مهاجرت آنها از هند و ورودشان به این کشور همزمان با ورود انگلیسی ها در سال ۱۸۳۹ اتفاق افتاد. آنها در زمینه تجارت فعالیت داشتند، تا اینکه پس از جدایی یمن جنوبی دولت اموالشان را مصادره کرد.
ایرانیان مقیم یمن شماری از ایرانیانی بودند که قبل از عزیمت به این کشور در قرن نوزدهم ساکن هند بودند. شمار آنها در آغاز دهه شصت قرن بیستم به ۱۵۰۰ نفر می رسید.
گفته می شود ایرانی های مقیم یمن تاجر بوده و ساختمان های بزرگ و بلندی از جمله هتل مارینا در محله تواهی را بنا کردند.
yjc.ir
