آیت الله محمد تقی مصباح یزدی در جلسه تفسیر شب‌های ماه رمضان که در دفتر مقام معظم رهبری در قم برگزار شد،گفت: انسان ذاتاً به خوشنام بودن در اجتماع علاقمند است و از عیب جویی و استهزا ناراحت می شود.
آیت الله محمد تقی مصباح یزدی در جلسه تفسیر شب‌های ماه رمضان که در دفتر مقام معظم رهبری در قم برگزار شد، به تشریح عکس العمل انسان‌ها در مقابل نکوهش و ستودن پرداخت و گفت: انسان ذاتاً به خوشنام بودن در اجتماع علاقمند است و از عیب جویی و استهزا ناراحت می شود.
وی با بیان این که هیچ انسانی مایل به ریختن آبروی خود نیست و از طرفی در روایات به پرهیز از خودنمایی و ریاکاری تاکید شده است،افزود: دستور اسلام این است که مجال تعریف به دیگران ندهیم و به بندگان نیز اجازه آشکار سازی اسرار دیگران و حتی فاش کردن گناه خود در مقابل دیگری را نداده است.
رییس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) ارتباط صحیح با دیگران را مایه قوام زندگی اجتماعی خواند و تصریح کرد:هیچ کس بدون برقراری ارتباط با سایر افراد قادر به تامین نیازهای مادی و معنوی خود نیست.
وی ستار العیوب بودن خداوند را از نعمت های بزرگ الهی دانست و تاکید کرد: باید به وسیله دعا شکرگزار این نعمت بزرگ بود و این در حالی ست که متاسفانه برخی فرقه‌ها در این زمینه به خطا رفته و برای رسیدن به تکامل و سرکوب هوای نفس خود، گناهان خویش را افشا کرده و سعی می‌کنند علاوه بر این کار سبب سوءظن دیگران نسبت به خود نیز بشوند.
عضو خبرگان رهبری ابراز داشت: شاد شدن در مقابل تعریف و تمجید دیگران از صفات منافقان است که متاسفانه در مواقع انتخابات نمایان تر می‌شود.
وی ادامه داد:هرچند شاد بودن به واسطه پوشیده بودن عیوب توسط خداوند در مقابل دیگران کاری پسندیده محسوب می‌شود، اما اگر این مطلب در باور انسان اصالت وجودی پیدا کند امری نکوهیده است.
مصباح یزدی نظام‌های اخلاقی بشری را مورد توجه قرار داد و گفت: دراین نظام ها عقل ملاک ارزیابی است و نوع تعریف دیگران برای افراد اهمیت دارد؛ در برخی مکاتب مادی گراتر نیز تنوع سلایق مردم اعمال را قرار دادی و نهایتاً منجر به فنای مبانی اخلاق می سازد؛ چرا که ملاک نظر اکثریت است و این حقیقی نیست.
وی پیمودن این مسیر را بسیار خطرناک خواند و افزود: در مکتب الهی تمامی کمالات متعلق به خداوند است و ملاک خوبی نیز در بندگی خداست؛در این نظام فطرت خداجوی بنده سبب علاقه به افراد مومن و یک فضیلت است.
رییس موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) ادامه داد:تملق گویی دیگران شامل تعریف‌های بیهوده و بی تناسب با فرد، نسبت دادن فرد به یک نژاد،شهر یا اجدادش و یا حتی تعریف از وجود برخی نعمت‌های خدادادی چون استعداد از جمله مصادیق چاپلوسی و تملق است که شاید نه تنها ملاک برتری نیست که ممکن است موجب بدبختی افراد نیز بشود.
وی افزود: بعضی از افراد به واسطه صفات نیکوی اخلاقی که خداوند به آنها ارزانی داشته کارهای خیر زیادی انجام می‌دهند که در این موارد وسوسه‌های شیطان موجب می‌شود انسان در مقابل تملق گویی دیگران به آسانی تسلیم شده و خوشحال شود.
مصباح یزدی در پایان راهکار مقابله با شادی ناشی از این نوع تعریف ها را تشریح کرد و گفت:پی بردن به گذرا بودن توان انجام کار نیک، عاقبت اندیشی و … می تواند در این زمینه موثر باشد تا این تعریف ها افراد را به سمت ریاکاری سوق ندهد و زمینه سقوط وی را فراهم نکند.
