این روزها در شهر بزرگی چون تهران با قدمتی چند صد ساله خانه‌های قدیمی یافت می‌شود که نشان از فرهنگ و معماری خاص آن دوران دارد، خانه‌هایی که گاه به ثبت سازمان میراث فرهنگی استان تهران رسیده است، منازلی مانند خانه اتحادیه، خانه امیربهادر، خانه امام جمعه، خانه شقاقی، عمارت موقوفه فاضل عراقی که همگی بیانگر برگی از صفحات تاریخ این شهر است.
با این وجود در حوالی خیابان پامنار خانه‌ای وجود دارد که در تاریخ ۲۸ آذر سال ۱۳۸۵ به ثبت ملی اداره کل میراث فرهنگی استان تهران رسیده است، این خانه با نام «میرزا بزرگ نوری» منزل پدری «میرزا حسینعلی نوری» معروف به بهاء الله سرکرده فرقه تشکیلاتی «بهائیت» است.
در این خانه بود که حسینعلی نوری در سال ۱۲۳۳ قمری به دنیا آمد و فعالیت خود را برای گسترش بابیت آغاز کرد، در کتاب «نبیل زرندی» -از کتاب‌های بهائیان- درباره فعالیت انحرافی سرکرده فرقه ضاله بهائیت در این خانه می‌نویسد: «در زمان ادعای بابیت سید علی محمد شیرازی، در جمادی الاول ۱۲۶۰، او جوانی ۲۸ ساله و ساکن تهران بود که در پی تبلیغ نخستین پیروی باب، ملاحسین بشرویه‌ای معروف به «باب الباب»، او و برادرش، میرزا یحیی معروف به «صبح ازل» در شمار نخستین گروندگان به باب در آمدند»، بنابراین با یک حساب سر انگشتی می‌توان فهمید که این خانه مرکزی برای رشد و تبلیغ فرقه بابیت در تهران بوده است، هر چند که مجالی برای حسینعلی شد تا خود، فرقه‌ا‌ی را در ادامه بابیت راه‌اندازی کند!
صاحب فعلی خانه «میرزا بزرگ نوری» درباره این خانه می‌گوید: قبل از خرید این خانه، مالک اصلی آن سازمان تبلیغات اسلامی بوده و من این خانه را در سال ۸۴ با هزینه شخصی خودم خریداری کرده و برای اینکه از تخریب آن پس از من جلوگیری شود، به ثبت ملی اداره کل میراث فرهنگی استان تهران رسانده‌ام و اکنون نیز با هزینه شخصی آن را مرمت می‌کنم.
این در حالی است که سید کاظم موسوی مدیر مسئول ماهنامه «شفافیت» ضمن رد مالکیت سازمان تبلیغات اسلامی بر این خانه، ابراز می‌دارد: سازمان میراث فرهنگی در دوران تصدی اسفندیار رحیم مشایی این خانه را خریداری و به ثبت ملی آن اقدام کرده است.
در ادامه تصاویری از این خانه را مشاهده خواهید کرد:
