دکتر فریبا عرب گل فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان در گفتگو با باشگاه خبرنگاران گفت: معمولا بهتر است از همان ابتدای تولد کودک را در تختی که دارای حفاظ بوده و از چهار طرف بسته است خوابانده و مکان مناسبی برای خواب او تعیین کرده و هر زمان که کودک برای شیر خوردن از خواب بیدار شد کودک را از تخت خارج و به او شیر دهید و مجدد در تخت خوابش بخوابانید.
وی ادامه داد: کودکانی که زیاد ناسازگار نیستند معمولا به این روش عادت کرده و در ابتدا با توجه به کوچک بودن حجم معده نوزاد نیاز است هر ۳ ساعت یکبار شیر بخورد، به تدریج که جحم معده بزرگتر و خواب کودک تنظیم شد، بسیاری از کودکان حداقل ۵ الی ۶ ساعت را در شب براحتی می خوابند.
این فوق تخصص روانپزشکی کودک در مورد سن جدایی کودک از مادر برای خواب شبانه اظهار داشت: اکثر مادران به خصوص در چند ماه نخست تولد برای اطمینان خاطر از وضعیت کودک ترجیح می دهند در کنار او بخوابند تا از شرایط مختلف کودک آگاه باشند ولی به نظر می رسد به خصوص بعد از یک سالگی این اطمینان خاطر وجود دارد و حالا باید بگذارند تا کودک تنها بخوابند ولی هر زمان که کودک بیدار شد گریه کرد سراغ او بروند.
بیقراری کودک در خواب الزاما برای تغذیه از شیر مادر نیست
وی در خصوص عادت شیر خوردن کودک در ساعات میانی شب اظهار داشت: چنانچه می خواهیم کودکان بزرگتر عادت شیرخواری را در ساعات میانی شب ترک کنند بهتر است مادر بلافاصله که کودک شروع به بی قراری کرد سراغ او نرود بسیاری از کودکان برای لحاظتی از خواب بیدار شده،گریه کرده و مجدد به خواب می روند البته باید در نظر داشت که همیشه کار ها به همین راحتی نیست و مدیریت خواب و تغذیه برخی کودکان نیاز به زمان بیشتر و شکیبایی والدین و ترفندهای خاص دارد.
عرب گل در خصوص عدم موفقیت والدین نسبت به جدایی کودک از خودشان برای خواب به آنها توصیه کرد چنانچه والدین به هر دلیل موفق به جدا خواباندن کودک از خود نشدند باید هرچه زودتر اقدام کنند، آنها می توانند با تعریف قصه و یا خواندن کتاب داستان کودک را خوابانده و سپس اتاق وی را ترک کنند ولی اجازه ندهند که کودک در اتاق آنها بخوابد به نظر می رسد روند اضطراب و جدایی کودک پس از ۲ سالگی رو به کاهش باشد و بدیهی است که برای همکاری کودک حتما باید تشویق متناسب با سن انجام شود.
وی یادآوری این نکته را ضروری دانست و اذعان داشت: البته نباید فراموش کنیم که به کودک دروغ نگوییم به طور مثال قبل از اینکه او بخوابد به او نگوییم تا صبح کنار او می خوابیم بلکه با صداقت بگوییم: من اینجا کنار تو هستم تا بخوابی و هر موقع که خوابیدی من به اتاق خودم می روم و هر زمان که بیدار شدی و نیاز به من داشتی بلافاصله به پیش تو می آیم.
عرب گل خاطرنشان کرد: اگر کودک به هر دلیلی نپذیرفت که جدا از مادر بخوابد و دچار بیقراری شد و والدین احساس ناتوانی در کنترل اوضاع پیش آمده را داشتند حتما باید نظر کارشناسان را جویا شوند گاهی نیز صحبت با سایر والدین و استفاده از تجربیات آنها در این زمینه می تواند بسیار موثر باشد.
بهتر است محیطی آرام برای خواب کودک فراهم کنید
عرب گل در خصوص خطراتی که در آینده ممکن است به دلیل عدم مستقل خوابیدن کودک در دوران کودکی، وی را تهدید کند عنوان کرد: بهتر است این کار از همان ابتدا انجام شود زیرا شروع این وابستگی و ادامه آن در سال های بعدی، کودک را در آینده دچار استرس می کند پس بهتر است برای تشویق کودک به خوابیدن در اتاق جداگانه برای او جایزه ای در نظر بگیریم، به هر حال جدایی از والدین در دوره های مختلف زندگی اجتناب ناپذیر است و در صورتی فرد موفق می شود که از کودکی به این جدایی نسبی عادت کرده باشد.
بهتراست محیطی آرام برای خواب کودک فراهم کنید عرب گل در خصوص اینکه خواب کودک در اتاقی آرام و یا در کنار تلویزیون و شلوغی چه تاثیری در خواب او دارد افزود: بعضی از مادران کودک را از ابتدا به خوابیدن در محیطی آرام و برخی دیگر از همان ابتدا کودک را به خوابی آرام حتی در محیطی شلوغ عادت می دهند، به نظر می رسد خواب کودکان بیشتر به حالات سرشتی آنها بستگی دارد،
برخی کودکان راحت می خوابند و زمان بیشتری را در خواب هستند و سرو صداهای معمول محیط باعث بیدار شدن آنها از خواب نمی شود و اگر هم بیدار شوند مجدد به خواب می روند ولی برخی دیگر از کودکان که ما از آنها با عنوان کودکان دشوار یاد می کنیم دیر می خوابند، بدخواب و یا کم خواب هستند و با کوچک ترین صدایی از خواب بیدار می شوند و پس از بیدار شدن کودک، مادر تلاش بسیاری می کند تا مجدد کودک را بخواباند. این فوق تخصص کودک خاطرنشان کرد: بدیهی است مادر پس از مدتی به این نتیجه می رسد که باید محیطی آرام به منظور داشتن یک خواب راحت برای کودک فراهم کند. در مورد سایر کودکان نیز به نظر میرسد خواباندن در یک محیط معمولی نه خیلی ساکت و تاریک و نه خیلی شلوغ و نورانی می تواند کمک کند تا کودک به این وضعیت عادت کرده و راحت بخوابد.
ممکن است کودک برای جدا خوابیدن از مادر مقاومت نشان دهد
دکتر فربد فدایی روانپزشک در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران درخصوص مستقل شدن کودک از مادر برای خواب اظهار داشت: بهتر است از ابتدا کودک را در تخت جداگانه ولی در اتاق مادر خواباند و پس از۲ سالگی اتاق وی را برای خوابیدن از اتاق والدین جدا کنیم.
وی ادامه داد: معمولا کودک در مقابل این عمل، ازخود مقاومت نشان داد و نخواهد پذیرفت که جدا از مادر در اتاق دیگری بخوابد، که در این صورت ما می توانیم با استفاده از روش های مختلف وی را آرام کرده و قانع به انجام این کار کنیم .
فدایی به مادران توصیه کرد و گفت: مادر می تواند با گفتن قصه برای کودک و یا گفتن جملاتی آرام بخش نظیر عزیزم ما اینجا در کنار تو هستیم تا تو بخوابی و بعد ازاینکه خوابیدی اتاق تو را ترک می کنیم و مجددا که بیدار شدی به پیش تو می آییم کودک را در بهتر خوابیدن همراهی کند.
این راونپزشک خاطرنشان کرد: بعضی از والدین کودکان خود را تاریکی ترسانده و باعث می شوند تا کودک اعتماد به نفس کافی برای تنها خوابیدن را نداشته باشد که این کار نه تنها می تواند به اعمال کودک در دوران کودکی ضربه وارد کند بلکه برای وی در آینده نیز خطرناک است.
فدایی درخصوص محیط آرام و یا شلوغ برای خواب کودکان بیان کرد: برای خوابیدن درهمه سنین نیاز به محیطی آرام و تاریک است زیرا در این حالت بدن می تواند از نظر روحی و روانی حداکثر استراحت را داشته باشد، سر و صدای محیط موجب از هم گسیختگی درخواب و احساس خستگی درطول روز می شود.
نور همچنین موجب میشود که برخی از هورمون ها که درطول شب و تاریکی می توانند در بدن تاثیر داشته باشند به میزان لازم ترشح نشوند و با توجه به اینکه هورمون رشد که در دوران کودکی اهمیت زیادی دارد هنگام خواب شبانه به میزان کافی ترشح می شود لازم است که محیط خواب تاریک و آرام باشد.
