فقر و ناچاری باعث شد، نیمی از یک توپ بسکتبال و دو دسته چوبی، پروتز این دختر شود. این نیمه توپ بسکتبال او را قادر ساخت تا پنج سال مسیر خانه و مدرسه را با تندرستی طی کند. او با دوستانش بازی می کرد،به مدرسه می رفت و کارهای روزانه‌اش را انجام می داد.
زندگی سخت و عجیب او خیلی زود از او یک چهره مشهور ساخت و پس از مدتی عکس‌هایش از روستای دور افتاده محل زندگی‌اش به رسانه‌های جهان رسید و باعث تعجب و درس گرفتن آدم‌های سالمی شد که هر روز بخت بد خودشان را نفرین می‌کردند!
اما کویان به جای نفرین کردن بخت و اقبالش و ناامید شدن از زندگی به ورزش روی آورد و امیدوار بود که یکی از ورزشکاران تیم ورزشی چین در پاراالمپیک ۲۰۱۲ شود. به همین خاطر و با وجود همه دشواری ها، او سخت تمرین می کرد.
بعد از پنج سال و با انتشار عکس‌های این دختر با نیمه یک توپ بسکتبال، مقام‌های دولت چین به فکر می افتادند تا پروتز مدرن او را فراهم کنند. این دختر پس از مدتی به مرکز تحقیقات توانبخشی پکن رفت و پس از چندین ماه بستری شدن و تمرین توانست به پاهای مصنوعی ویژه خود عادت کند.
دختر بسکتبال برای همیشه عصای عجیب خود را کنار گذاشت. کویان حالا پروتزهای واقعی دارد، ولی خودش می گوید هنوز هم دوست دارد از توپ بسکتبال و دسته‌های چوبی به جای پروتز مدرنش استفاده کند، چون با آن پروتز راحت تر می توانست به داخل استخر برود یا از آن بیرون بیاید.
کویان هونجیان از همان زمان یک رؤیای مهم داشت: شرکت در مسابقات پارالمپیک. او که رشته ورزشی مورد علاقه‌اش شنا بود هر روز برای دیدن تمرین‌های شنا به استخری در نزدیکی محل زندگی‌اش می‌رفت. پس از مدتی او با یک مربی شنای ویژه معلولان به نام “ژانگ هونجو” آشنا شد.
به نظر این مربی نداشتن هر دو پا، هیچ امیدی را برای موفق شدن این دختر در رشته شنا باقی نمی‌گذاشت چون او نمی‌توانست تعادل خود را در داخل آب حفظ کند. اما کویان باز هم به جای ناامید شدن برای موفقیت در رشته شنا تمرین‌های سختش را شروع کرد و ۲ هزار متر شنا در روز را در برنامه‌اش قرار داد.
این مربی در مرحله اول با وجود اصرارهای کویان قبول نمی‌کرد که به این دختر آموزش شنا دهد. او می گفت: “کیان هونجیان دارای پا نیست پس مانند یک کشتی است که سکان ندارد.” به منظور حل این مشکل، ژانگ یک برنامه آموزشی ویژه برای او به کمک تعادل شانه نوشت و خیلی زود فهمید با ورزشکاری متفاوت سر و کار دارد که با اراده آهنین‌اش می‌تواند هر مشکلی را از سر راه بردارد.
مربی‌های چینی خیلی رک و صریح به او گفتند که رسیدن به رؤیای شرکت در مسابقات المپیک برای او سخت‌تر از هر آدمی خواهد بود. تمرین‌های سخت هر روز و هر روز برای او تکرار می‌شدند اما کسی نمی‌توانست خستگی را در چهره این دختر ببیند.
کیان همواره تمرینات را با جدیت انجام می داد و پس از یک دوره کوتاه، ژانگ متوجه شد که هونگیان در شنا با استعداد است. ژانگ گفت: “هونجیان شناگر بسیار خوبی است و من می توانم بگویم که او قطعا یک شناگر امیدوار کننده است. بزرگترین آرزوی ما این است که به او آموزش نگرش مثبت به زندگی دهیم.”
او اکنون ۱۶ سال دارد و هر روز مشغول انجام آخرین مراحل تمرین های سخت خود زیر نظر مربیانش در مرکز کانمینگ در استان یونان است تا بتواند پس از سال‌ها سختی طعم خوش رسیدن به رؤیای خود و برنده شدن را بچشد؛ هر چند همه کسانی که عکس‌های او را از سه سالگی تاکنون مرور می‌کنند همین حالا او را یک برنده واقعی در رقابت زندگی می‌دانند.
جام
