روزنامه آرمان در گزارشی نوشت؛
برای انقلابی‌های جوان که در سال ۵۸ مشغول چیدمان کابینه بودند، جوانگرایی مفهومی نداشت. همه جوان بودند و آمده بودند تا طرحی نو دراندازند. کابینه‌های اول انقلاب همه اینچنین بودند. دانشجویان انقلابی از فرنگ برگشته همچون مرحوم محسن نوربخش بلافاصله بعد از پایان تحصیلات به تهران می‌آیند و در کنار جوانان انقلابی همچون شهید تندگویان که تازه از زندان آزاد شده بود، قرار می‌گیرند تا دولت انقلابی شکل بگیرد. به مرور و با تازه شدن دولت‌ها، وزیرانی در سمت خود ابقا می‌شوند و وزیرانی جدید در مسئولیت‌های جدید معرفی می‌شوند. وزیران جوان دولت‌های پس از انقلاب، بدل به رهبران فکری جریانات سیاسی جدید می‌شدند. چه در سال ۸۰ که احمد توکلی نماینده جناح راست در برابر رئیس‌جمهور وقت بود و چه سال ۸۴ به بعد که نجفی و زنگنه بدل به چهره‌های اصلی تصمیمات اصلاح‌طلبان شدند و چه سال ۹۲ که ترکان و نعمت‌زاده تصمیم‌گیران مهم ستاد روحانی بودند.
انقلاب و انقلاب
اما جهان همواره به کام این جوانان نبوده است. وزیران دولت نهم، یک انقلاب در مدیران بعد از انقلاب بود. به جز یک وزیر، تمامی وزیران جابه‌جا شدند تا رکورد تغییر وزرا در دو دولت در تاریخ انقلاب شکسته شود. در خود دولت هم وزیران همانند مستاجران بودند. در دولت دفاع مقدس ۴ وزیر و در دولت هاشمی ۱۳ وزیر توانستند هشت سال در سمت خود باقی بمانند و در دولت خاتمی هشت وزیر حضوری هشت ساله را تجربه کردند. اما هیچ‌کدام از وزیران نتوانستند هشت سال در سمت خود باقی بمانند. اما این تنها انتقاد به احمدی‌نژاد نبود. وزیر جوان او «لنکرانی» در دولت دوم از کار برکنار شد. محرابیان نیز بعد از ادغام وزارتخانه‌ها از مسئولیت عزل شد. جوانگرایی این دولت اما فقط در وزیران خلاصه نمی‌شد. مهرداد بذرپاش جوان بعد از آنکه به لطف رفاقت با یکی از فعالان رسانه‌ای اصولگرا به مدیریت مجموعه بزرگ سایپا رفته بود، خیلی زود در اثر و انتقاداتی از دولت کنار رفت تا پازل انتخاب‌های نادرست دولت تکمیل شود و کارنامه جوانان در دولت احمدی‌نژاد نمره مردودی از افکار عمومی بگیرد. آخرین قسمت این نمره مردود، رای نه معنادار مردم به سعید جلیلی بود که در ۴۲سالگی دبیر شورای امنیت ملی شده بود. حال باید منتظر کابینه روحانی بود. اگر برخلاف نظر رئیس‌جمهور منتخب که گفته است به گمانه‌زنی‌ها اعتماد نکنید، به لیست‌های حدسی نگاه کنیم، ظاهرا قرار است دولتی با تجربه‌تر از همه دولت‌های بعد از انقلاب تشکیل شود. مشاوران روحانی از حضور جوانان در پست‌های معاون وزیر و مشاور و مدیرکل خبر می‌دهند. اما باید به این نکته توجه کنیم که آنچه بیش از هر چیزی برای جوانان امروز ایران اهمیت دارد، حل مشکلات آنهاست و نه صرف حضور یک هم نسل در کابینه.
