پران روز جمعه بر اثر ذات‌الریه در بیمارستانی در بمبئی درگذشت. او ۹۳ ساله بود.
پران از دهه ۱۹۴۰ وارد دنیای سینما شد و در بیش از ۳۵۰ فیلم هندی نقش‌آفرینی کرد. او در نقش‌های مختلف ظاهر شد – قهرمان، ضدقهرمان، مکمل – اما بیش از همه برای بازی در نقش آدم‌های بد شهرت داشت، به طوری که به او لقب «ضدقهرمان هزاره» داده بودند.
پران کریشان سیکاند معروف به پران بیش از دو هفته قبل در بیمارستان لیلاواتی در بمبئی بستری بود.
ماه مه بالاترین نشان دولت هند در حوزه سینما با حضور مانیش تواری وزیر اطلاعات و رسانه این کشور در خانه خانه پران در بمبئی به او اعطاء شد.
پران متولد دهلی چند نشان مهم دیگر هم دریافت کرده بود، از جمله جایزه یک عمر دستاورد مجله فیلم‌فیر در ۱۹۹۷ و «ضدقهرمان هزاره» مجله استارداست در ۲۰۰۰٫
او کار بازیگری را از دهه ۱۹۴۰ با بازی در نقش یک قهرمان در فیلم‌هایی چون «خانواده» و «زن» آغاز کرد. پران در دوران کاری خود که تا دهه ۱۹۹۰ ادامه پیدا کرد با بازی در نقش یک ضدقهرمان در فیلم‌هایی مانند «خواهر بزرگ»، «مرد آزاد»، «کشوری که رود گنگ در آن جاری است» و «اسم من جانی است» به شهرت فراوان دست پیدا کرد.
پران بخصوص با بازی در نقشی مکمل در فیلم «زنجیر» تولید ۱۹۷۳ در قالب ضدقهرمانی که به قهرمان تبدیل می‌شود، در یادها خواهد ماند.
جذابیت پران که چشمان تهدیدآمیزش، او را ترسناک‌ترین ضدقهرمان سینمای هند کرده بود، تماشاگران را مجذوب «زنجیر» کرد، فیلمی که کمک کرد آمیتاب باچان جوان یکی از بزرگ‌ترین ستاره‌های هند شود.
ظاهرا پران خودش باچان را برای بازی در «زنجیر» پیشنهاد کرده بود و آن‌ها بعدها در ده‌ها فیلم دیگر همبازی شدند.
باچان در توئیتر از او به عنوان «یک جنتلمن و بهترین همکار» یاد کرد و نوشت: «یکی دیگر از ستون‌های صنعت فیلمسازی فرو ریخت.»
خبرآنلاین
