این دختر در این سال‌ها مجبور به تحمل نگاه‌های خیره مردم و تمسخرها بوده ولی می‌گوید، سخت‌ترین چیز وقتی است که او به آینده و شرایطش فکر می‌کند. او می‌داند که هرگز نمی‌تواند بچه‌ای داشته باشد و بنابراین هیچ نقطه روشنی را نیز در ازدواج نمی‌بیند. 
این دختر ۲۰ ساله که اهل شهری خارج از دهلی نو در هند است می‌گوید:”برخی اوقات وقتی به زندگی نرمالی که می‌توانستم داشته باشم فکر میکنم، ناراحت می‌شوم. من می‌توانستم زندگی شاد و مستقلی داشته باشم و از زندگی لذت ببرم همان‌طور که زندگی بقیه دختران همسال خودم را می‌بینم.”
سال‌ها ترس از سرزنش مردم و ترس از گروگان گیری باعث هراس وی به تنها بیرون رفتن از خانه شده، ولی او توانسته با حمایت خانواده‌اش با این ناهنجاری کنار بیاید.
مادرش پارواتی ۵۲ ساله خودش برای او لباس می‌خرد تا او از خرید لباس در بخش کودکان خجالت نکشد. برادرش ازاد نیز از شرایط مشابهی رنج می‌برد ولی توانسته به عنوان یک معلم مشغول به کار باشد و حتی می‌گوید این سرزنش‌ها و تمسخرها باعث سخت کار کردن او برای رسیدن به اهدافش شده است.
خواهر کوچکش سومان ۱۵ ساله، قد معمولی دارد و در بیرون همواره مراقب خواهرش است و به او انگیزه می‌دهد. او از ملاقات با افراد جدید نفرت دارد چرا که مجبور به تحمل نگاه‌های خیره و شنیدن سرزنش‌های آنان است ولی به گزارش فان خونه او اکنون با حمایت پدرش بهادر و مادرش توانسته بر ترس خود فائق آید و در یک مغازه شروع به کار کند.
البته در آمد آن برای خانواده ضروری است، پدر خانواده نگهبان است و با در آمد ۸۰۰۰ روپیه (۸۸ پوند) زندگی می‌گذرانند.
درآمد اندک باعث شده آنها توانایی پرداخت هزینه هورمون رشد انسانی برای دخترشان را نداشته باشند.
در صورتی که آنها این هزینه را داشتند تا پیش از سن ۱۶ و ۱۷ سالگی می‌توانست این روش وضعیت را برایشان بهتر کند. اگرچه هنوز درمان‌های دیگری نیز وجود دارد ولی پزشکان معتقدند که آنها هر چه زودتر انجام شود تاثیر بهتری خواهد داشت.
آخرین
