متن کامل برنامه‌های ارائه‌شده سلطانی‌فر به مجلس شورای اسلامی به‌شرح زیر است:
بخش اول: ورزش و تربیت بدنی
فصل اول: ورزش و جوانان در کلام امام خمینی(ره)
* ورزش را باید برای سلامت زن و مرد لازم میدانم
* ورزش باید من شکن باشد
*ورزش یک تکلیف الهی است
* پهلوانهای اسلامی پشتوانه ملت هستند
* شما ورزشکاران باید به علی علیهالسلام اقتدا کنید
* شما ورزشکاران بازوان قدرتمند این جامعه هستید
* من ورزشکار نیستم اما ورزشکاران را دوست دارم
* اسلام ورزشی را تأیید میکند که در خدمت مردم باشد
* ورزش و تربیت بدنی جزء عملی تعلیم و تربیت است
* اسلام آنقدر که به تهذیب این بچههای ما و جوانهای ما کوشش دارد، به هیچچیز کوشش ندارد
* اینک به تمام متصدیان امور و دستاندرکاران کشور هشدار میدهم که قدر این جوانان حزباللهی را بدانید و از آنان قدردانی کنید و آنان را تشویق نمایید و در آغوش محبت خود حفظ کنید
* من به همه مسئولین و دستاندرکاران سفارش میکنم که به هر شکل ممکن وسایل ارتقای اخلاقی و اعتقادی و علمی و هنری جوانان را فراهم سازید و آنان را تا مرز رسیدن به بهترین ارزشها و نوآوریها همراهی کنید و روح استقلال و خودکفایی را در آنان زنده نگه دارید
ورزش و جوانان در کلام مقام معظم رهبری
* امر به ورزش امر به معروف است
* ورزش را یک تکلیف الهی بدانید
* نماز کلید بهشت و ورزش کلید سلامتی است
* در اسلام ورزش یک اصل است
* باید به مردم آموزش داد تا به طور طبیعی ورزش کنند
* ورزش یکی از مسائل اصولی و درجه یک جامعه است
* اگر در یک جمله کوتاه از من بپرسند که شما از جوانان چه میخواهید؟ خواهم گفت: تحصیل، تهذیب و ورزش
* ورزش قهرمانی پشتوانه حقیقی ورزش عمومی کشور است
* اگر بخواهید جسم را به زیبایی به توانایی به بروز قدرتها و استعدادهای گوناگون برسانید، باید ورزش کنید
* اقدام ورزشکاری که دعوت کشور بیگانه را رد میکند و به خاطر پول از کشور خود نمیگذرد، از صد مدال بیشتر ارزش دارد
* ورزشکار باید یاد خداوند و یاد امیرالمومنین علیهالسلام را زنده کند، اگر ورزشکار با ایمان باشد و با قرآن باشد، پشتوانه یک ملت خواهد شد
* باید به ورزشهایی که تاریخ ما و فرهنگ ما است و گنجینه فرهنگی تاریخی دارد حمایت شود و برای ترویج آن همت و مدیریت بهکار گرفته شود
* ورزش باید با جوانمردی، گذشت و ایثار عجین باشد، باید برای احیای این فرهنگ جوانمردی تلاش کرد
* فضای ورزش باید فضای معنویت، احترام و ارزشها و یاد خدا و کرامت انسانی باشد باید روح معنوی، عرفانی در ورزش ایجاد شود
* ورزشهای باستانی و سنتی باید با خلاقیت و ابتکار جدید و همراه با پیشرفتهای علمی و تکنیکی حفظ و تقویت گردد و این نوآوریها قانونمند و علمی و مطابق شوق جوانان ایجاد گردد
* منشور تربیتی نسل جوان بسیار خوب هوشمندانه عمیق و متین تنظیم شده است و حاکی از آن است که یک ذهن لایق و توانمند این کار را به روالی درست و منطقی پیش برده و سیاست‌ها، برنامهها و وظایف دستگاهها را در آن مشخص کرده است و اینجانب از هرکاری که از یک مبداء فکری سرچسمه گرفته و بر یک روال منطقی جاری شود، طرفداری میکنم
* جوان در هر جامعه و کشوری محور حرکت است
* دشمن در صدد است نسل جوان کشور را به نسلی بیاعتقاد، بیریشه و سست عنصر تبدیل کند که مسئولان و جوانان باید با هوشیاری و برخورد صحیح این تلاش را خنثی نمایند
* آنچه برای شما جوانان مثل دیگران مهم است عبارت است از: احساس مسئولیت آگاهانه. البته شما جوانان سرشار از نیرو هستید و از حساسیت بیشتری برخوردارید
فصل دوم: انواع ورزش؛ قهـرمانی، حـرفه‌ای، همگانـی، پرورشـی
• ورزش پرورشی: ورزش پرورشی یا ورزش تربیتی عبارت است از: تربیت بدنی یا ورزش در واحدهای آموزش رسمی که هدف از آن، فراهم ساختن فرصتهایی برای عموم مردم و به ویژه کودکان و نوجوانان است تا با بهرهگیری از تمرینات آموزشی، تواناییهای ادراکی حرکتی، مهارتها یا الگوهای حرکتی بنیادی و بسیاری از مهارتهای پایه در آنها گسترش یابد.
این نوع از ورزش جایگاه ویژهای درون نظام تعلیم و تربیت رسمی (از دوره پیش دبستانی تا دانشگاه) دارد، چرا که در این سطح بالاترین انگیزهی درونی و فطری، بیشترین تعداد شرکت کننده فعال و همچنین مناسبتترین زمان و مستعدترین افراد، قابل مشاهده و شناسایی هستند. تربیت و پرورش متعادل جسمانی، مهارتی، شناختی، عاطفی و اجتماعی از اهداف مهم سازمانهای ورزشی کشور در سطح مدارس و دانشگاه است. این سطح به امکانات و تسهیلات گستردهای نیاز دارد تا بتواند در دوران تربیتپذیری، نگرش مثبتی نسبت به فعالیتهای حرکتی و ورزشی در کودکان و نوجوانان ایجاد کند. توجه به رشد عاطفی و اجتماعی، فراهم آوردن بیشترین و غنیترین تجارب حرکتی، بازی و ورزش در این سطح بسیار مهم است.
• ورزش همگانی و تفریحی: ورزش همگانی، تربیت بدنی یا ورزش برای همه با هدف سلامت تن و روان تمامی آحاد جامعه است. در این ورزش، مشارکت افراد برای کسب آمادگی، سلامت، شادابی، لذت، طراوت، نشاط و تفریح میباشد. فعالیتهای این سطح بسیار متنوع است و اقشار مختلف اجتماعی از زن و مرد، کارمند، کارگر و … به صورت مقطعی، زودگذر، نامنظم و احیاناً به شکل یک عادت تفریحی در طول زندگی به این فعالیتها روی میآورند. در سطح ورزش تفریحی نیز مشارکت فعال و خودجوش بسیار مهم است. ورزش تفریحی، تماشاگر و بینندهی کمی را جذب میکند ولی گسترش آن با کمترین هزینه و امکانات برای همهی مردم امکانپذیر است. ورزش همگانی، یک سری فعالیت بدنی خودآگاه، خودمحور و دلخواست است که به منظور سلامتی، ارتقای وضعیت جسمی بدن و همچنین استفادهی مناسب از اوقات فراغت، بخشی از زندگی روزمره را دربر میگیرد. این اصطلاح از اروپای غربی و به همراه اصطلاحاتی همچون ورزش مادامالعمر و ورزش همگانی نشأت گرفت. به عبارتی با شرکت بلامانع همهی اقشار جامعه بدون در نظر گرفتن جنس، سن، طبقهی اجتماعی، نژاد و دین آنها، به منظور حفظ سلامتی و ارتقای سطح زندگی، به عنوان یکی از موارد مهم در مبحث رفاه اجتماعی مطرح شد. از آنجا که حوزهی عملی ورزش همگانی بسیار وسیع است، به گونههای مختلفی تقسیم میشود. نخستین، میزان سن ورزشکار است که بر این اساس ورزش کودکان، ورزش نونهالان، ورزش نوجوانان، ورزش بزرگسالان، ورزش میانسالان و ورزش کهنسالان سطوح مختلف ورزش همگانی را تشکیل میدهند. معیار دوم، ویژگی خاص ورزشکار است که بر این اساس ورزش بانوان، ورزش معلولان و … گونههای ورزش همگانی را تشکیل میدهند. علاوه بر این، بسته به محل انجام فعالیت بدنی، میتوان ورزش همگانی را به ورزش خانگی، ورزش محلهای و ورزش اداری (محل کار) تقسیم کرد.
در پایان بر پایهی مرکز ارائه دهنده خدمات مربوط، میتوان از ورزش همگانی با عناوین ورزش عمومی، ورزش خصوصی و ورزش شغلی نام برد. ورزش مادامالعمر در سال ۱۹۶۵ در ایالات متحده ایجاد و توسعه یافت. ورزش مادامالعمر به دلیل تأثیر قطعی و مسلم ورزش بر سلامتی و سطح زندگی بشر، ضرورت عملیاتی شدن این امر (ورزش مادامالعمر) برای تمامی گروههای سنی بدیهی است. به عبارتی ورزش در گذر از نونهالی به نوجوانی، بزرگسالی، میانسالی و کهنسالی امری ضروری است. ورزش همگانی به عنوان یکی از زیر مجموعهها در مبحث رفاه اجتماعی، به معنی تضمین عدم هرگونه محدودیت براساس جنس، سن، طبقهی اجتماعی و وضعیت اقتصادی در جامعه و برخورداری همه افراد از حق شرکت آزادانه در فعالیتهای ورزشی مطرح است. واژهی ورزش همگانی در سال ۱۹۷۵ در اروپا معرفی و پس از آن در نقاط دیگر مورد استفاده قرار گرفت. این اصطلاح در برگیرندهی یک مفهوم اصلی است و به دلیل سودمندی وافر فعالیتهای ورزشی برای بدن و روح، تشویق و تأکید بر شرکت همهی اعضای یک جامعه در فعالیتهای ورزشی ضروری است. فرآیند این ورزش که سلامت بخش و تحرک آفرین است، دارای هفت مرحله است:
۱- فرآهم آوردن انگیزش
۲- آموزش
۳- تجهیز و پشتیبانی عمومی
۴- اجرای فعالیتهای ورزشی
۵- شناسایی و جذب نیروهای مستعد قهرمانی
۶- ارزیابی توسعهی سلامت و نشاط جامعه
۷- اصلاح و بهبود مستمر
• ورزش قهرمانی: ورزش قهرمانی در نظام جامع توسعهی تربیت بدنی و ورزش کشور، اینگونه تعریف شده است؛ ورزشهای رقابتی و سازمان یافتهای که با توجه به قوانین و مقررات خاص برای ارتقای رکودهای ورزشی و کسب رتبه یا مدال انجام میشود و در اکثر کشورهای جهان، امر ورزش قهرمانی از طریق کمیتههای ملی المپیک و سازمانهای وابسته به آن مدیریت و راهبری میشود.
این ورزش که پهلوان پرور میباشد دارای فرآیندی ده مرحلهای بدین شرح است:
۱- شناسایی استعدادها
۲- جذب و پرورش استعدادها
۳- آمادهسازی ورزشکاران
۴- شرکت در مسابقات
۵- شناسایی ورزشکاران برجسته و ماهر (نخبه گزینی)
۶- آماده سازی نخبگان
۷- شرکت در مسابقات رسمی
۸- حمایت مورد نیاز از استعدادها و نخبگان به عنوان سرمایههای ملی کشور
۹- ارزیابی ارتقای جایگاه ورزش کشور در رقابتهای بینالمللی ، آسیایی، جهانی و المپیک
۱۰- اصلاح و بهبود مستمر
• ورزش حرفهای: ورزش حرفهای یک نوع تجارت ورزشی است که در آن بر جذب ورزشکاران بسیار ماهر تأکید میشود. بازاریابی ورزشی، تدارک تسهیلات و پاداشهای مالی، پیروی از امور حقوقی و قانونی، درآمدزایی و .. از ویژگیهای ورزش حرفهای است. بنابراین حضور تماشاگر و هر نوع شرکت کننده غیرفعال در ورزش حرفهای یک عامل بسیار مهم و تعیین کننده است. درآمد مالی بر حیات و استمرار تجارت ورزش حرفهای اثر عمدهای دارد. ورزش حرفهای به گونهای سازماندهی میشود که برترین ورزشکاران برای جذب بیشترین تماشاگر و درآمد مالی فعال شوند. با اینکه در ورزش قهرمانی نیز مانند ورزش حرفـهای کسب درآمد مالی و شخصیـت اجتمـاعی مهم است، لیکن این ویژگی در ورزش حرفـهای بارزتر است. با این وجود تماشاگران، ورزش قهرمانی و حرفهای را به عنوان سرگرمی و تفریح در نظر میگیرند. در نظام جامع ورزش، ورزش حرفهای همراه ورزش قهرمانی قرار گرفته و چنین بیان شده است که چنانچه این فعالیت سازمان یافته به صورت رتبهمند و هدفمند به منظور کسب درآمد برای توسعه ورزش اقتصادی و اجتماعی انجام شود. آن را حرفهای مینامند.
برخلاف ورزش همگانی که فعالیتهای ورزشی در آن برای اوقات فراغت تعریف شده است، ورزش تربیتی یا مدرسهای، با هدف آموزش ایجاد شده است. البته ورزش حرفهای، حیطهای است که در آن فعالیتهای ورزشی به منظور دستیابی به برتری انجام میگیرد: این ورزش فرآیندی ۵ مرحلهای دارد.
۱- شناسایی و جذب استعدادهای ویژه
۲- بهرهگیری از دستاوردها و شیوههای علمی جهت پرورش ورزشکاران حرفهای
۳- آمادهسازی برای حضور در لیگهای حرفهای
۴- اجرای مسابقات حرفهای
۵- ارزیابی اقتصادی ورزشی با هدف نهادینهسازی و رونق صنعت ورزش
فصل سوم: ورزش و جوانان « در قوانین و اسناد بالا دستی نظام »
« قوانین و اسناد بالا دستی »
الف: قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران
اصل سوم: دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است برای نیل به اهداف مذکور در اصل دوم همه امکانات خود را برای امور ذیل بکار برد
بند سوم: آموزش و پرورش و تربیت بدنی رایگان برای همه در تمام سطوح و تسهیل و تعمیم آموزش عالی
ب: سند چشم انداز ۲۰ ساله
۱- ایران کشوری است توسعه یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و فناوری در سطح منطقه.
مقوله و فعالیتهای ورزشی می توان در تحقق آرمان های مهم کشور با رویکرد ایجاد سلامت، نشاط اجتماعی و تربیت انسانهای سالم و تلاشگر و حمایت از جوانان اندیشمند کمک نماید.
۲- برخوردار از دانش پیشرفته و توانا در تولید علم و فناوری متکی به سهم برتر منابع انسانی و سرمایه اجتماعی در تولید ملی.
مهم ترین سرمایه هر کشور سرمایه انسانی آن است. جوانان مقاوم ترین و اصلی ترین نیروهای اجتماعی محسوب می شوند، به ویژه این که جوانان ایران اسلامی از بهترین ها د رتولید علم، فناوری ایثارگری و تلاش های ورزشی و اجتماعی بوده و هستند. در صورت توجه و حمایت به این عناصر ارزنده و رشد آنان در برخورداری از دانش پیشرفته متکی به منابع انسانی سهم قابل توجهی در تولید دانش پیشرفته و توانمندی علم و فناوری خواهند داشت.
۳- برخورداری از سلامت، رفاه، امنیت غذایی، تأمین اجتماعی، فرصت های برابر، توزیع مناسب درآمد، نهاد مستحکم خانواده به دور از فقر، فساد، تبعیض و بهره مند از محیط زیست.
نقش ورزش در پیشگیری از بیماری ها و تقویت سلامت انسان ها بدیهی است با توانمند سازی جوانان کشور به ویژه در مناطق کم برخوردار، زمینه فرصت های برابر از امکانات را فراهم می نماید. در عین حال با ترویج ورزش همگانی به طور غیر مستقیم به حفظ محیط زیست هم کمک می کند. دستیابی به جامعه ای برخوردار از سلامت نیاز به موارد ذیل دارد:
– سالم سازی فضاهای ورزشی
– تقویت جایگاه زن در صحنه های ورزشی، تلاش در جهت رفع آسیب های اجتماعی جوانان و توجه به مقتضیات دوره جوانی، نیازها و توانایی های آنان
– توانمند سازی بخش های خصوصی و کاهش تصدی دولت در بخش ورزش
– توسعه فضاهای ورزشی
– تقویت هویت ملی جوانان متناسب با آرمانهای انقلاب اسلامی، فراهم کردن محیط رشد فکری و علمی و تلاش در جهت رفع دغدغههای شغلی، ازدواج، مسکن و آسیبهای اجتماعی آنان، توجه به مقتضیات دوره جوانی و نیازها و تواناییهای آنان
۴- فعال، مسئولیت پذیر، ایثارگر، مؤمن، رضایت مند، برخوردار از وجدان کار، انضباط، روحیه تعادل و سازگاری اجتماعی، متعهد به انقلاب و نظام اسلامی و شکوفایی ایران و مفتخر به ایرانی بودن.
همه این اوصاف ارزنده که در چشم انداز آمده است اساس آن در تربیت جوانان کشور به عنوان انسان هایی فعال، مسئولیت پذیر، ایثارگر، مؤمن، رضایت مند و …. قابل پی ریزی است که باید همه ارکان نظام به باروری استعدادهای جوانان کشور توجه داشته باشند.
۵- دارای تعامل سازنده، مؤثر با جهان بر اساس اصول عزت، حکمت، مصلحت.
حضور قهرمانانه پهلوانان ایران در بازیهای آسیایی و جهانی نوعی تعامل سازنده مؤثر را با سایر ملل تقویت می کند و روحیه مقابله قهرمانان ایران در مواجه با ورزشکاران اسرائیلی، اصل عزت جوانان را در مقابله با عناصر باطل نشان می دهد.
ج: منشور فرهنگی تربیتی نسل جوان
این منشور که مورد تأیید مقام معظم رهبری قرار گرفته در چهارده عرصه و ۹۸ اصل تدوین گردیده است
د: ماده ۱۱۲ قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور
“دولت مکلف است، به منظور تبیین و تقویت جایگاه جوانان در جامعه، به عنوان سرمایه انسانی و اجتماعی کشور و عنایت و اهتمام ویژه به اعتلا و رشد و تعالی نسل جوان، برنامه ساماندهی امور جوانان، حاوی برنامه‌های اجرایی لازم، مشتمل بر: شیوههای اصلاح نگرش عمومی و ایجاد فرهنگ مثبت اندیشی نسبت به جوانان، زمینهسازی برای رشد فکری، علمی، توانمندسازی و ارتقای سطح مشارکت همه جانبه آنان در فرآیند توسعه پایدار کشور، افزایش رفاه و سلامت جسمی و رانی و ایجاد شوق، انگیزه و امید به آینده در میان جوانان و رفع دغدغههای شغلی، ازدواج، مسکن و آسیبهای اجتماعی آنان در چارچوب نگرش فرابخشی و به عنوان یک خط مشی محوری با استفاده حداکثر از ظرفیتهای موجود دستگاههای اجرایی و سازمانهای غیر دولتی و ظرفیتسازی در کشور و نیز بهرهگیری از اصلاح ساختارهای نظام اداری، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، از طریق اعمال نظام مدیریت راهبردی، در چارچوب برنامه چهارم را ظرف مدت شش ماه از تصویب این قانون تهیه نماید.”
هـ: قانون برنامه پنجم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی
ماده ۹ – به دولت اجازه داده می شود به منظور افزایش سرانه بهره مندی اقشار مختلف مردم از فضاهای فرهنگی، هنری و ورزشی و ایجاد زیرساخت های لازم برای توسعه فعالیت فرهنگی، هنری و ورزشی و ایجاد زیرساخت های لازم برای توسعه فعالیت فرهنگی و هنری اقدام های ذیل را انجام دهد:
الف – حداکثر پنجاه درصد (۵۰٪) هزینه تکمیل مراکز فرهنگی، هنری، دینی و قرآنی دارای پیشرفت فیزیکی حداقل پنجاه درصد (۵۰٪) بخش غیر دولتی و همچنین احداث اماکن ورزشی همجوار و متعلق به مساجد و کانون های فرهنگی ورزشی جوانان بسیج را که تکمیل و بهره برداری از آنها برای استفاده عمومی ضروری است براساس آیین نامه مصوب هیأت وزیران به صورت کمک بلاعوض تأمین نماید.
تبصره – در صورت تغییر کاربری این گونه مراکز یا تغییر استفاده از عمومی به خصوصی، معادل ارزش کمک های دولتی به قیمت روز از دریافت کنندگان این کمک ها اخذ می شود.
ماده ۱۳- دولت مکلف است به منظور توسعه ورزش همگانی، قهرمانی و توسعه زیرساخت های ورزشی اقدامات زیر را انجام دهد:
الف – اعتبارات تملک دارایی های سرمایه ای و هزینه ای مورد نیاز را در ردیف های مستقل در قالب بودجه های سنواتی منظور نماید.
ب – اعتبار مورد نیاز برای پرداخت تسهیلات در قالب وجوه اداره شده یارانه سود و کارمزد و یا کمک های بلاعوض به متقاضیان بخش خصوصی و تعاونی برای احداث توسعه و تکمیل واحدهای ورزشی را در ردیف مستقل بودجه های سنواتی پیش بینی نماید.
تبصره – پرداخت هرگونه وجهی از محل بودجه کل کشور به هر شکل به ورزش حرفه ای ممنوع است.
ماده ۱۴- وزارت جهاد کشاورزی موظف است اراضی ملی غیر کشاورزی به استثنا اراضی واقع در مناطق چهارگانه محیط زیست و خارج از حریم شهرها و محدوده روستاها را که مورد نیاز سازمان تربیت بدنی است، به منظور احداث و توسعه اماکن و فضاهای ورزشی تأمین و به طور رایگان به سازمان تربیت بدنی واگذار نماید. همچنین وزارت مذکور موظف است با تأیید سازمان تربیت بدنی، اراضی با شرایط فوق را که مورد نیاز بخش غیر دولتی و تعاونی برای احداث اماکن ورزشی است به قیمت ارزش معاملاتی اعلام شده توسط وزارت امور اقتصادی و دارایی با اولویت به تعاونی های ایثارگران واگذار نماید. تغییر کاربری این قبیل اراضی ممنوع است.
ماده ۴۱– الف – دستگاه های اجرایی و مؤسسات عمومی غیر دولتی ذیربط که از بودجه عمومی دولت استفاده می کنند، براساس منشور تربیتی نسل جوان و سند ملی توسعه و ساماندهی امور جوانان مصوب دولت ضمن ایجاد برنامه ساماندهی امور جوانان، ذیل بودجه سلامتی خود از طریق ستاد ملی و استانی ساماندهی امور جوانان اقدامات لازم را جهت اجرایی شدن این اسناد در طول سالهای
برنامه به عمل آورند.
ب – دستگاههای اجرایی و مؤسسات عمومی غیردولتی ذی ربط که از بودجه عمومی دولت استفاده می کنند با همکاری سازمان ملی جوانان میزان تحقق شاخص های مصوب شورای عالی جوانان در خصوص اجرایی نمودن برنامه ساماندهی امور جوانان، مورد سنجش و پایش قرار دهد.
ماده ۴۳- به منظور ساماندهی و اعتبار بخشی مراکز مشاور متناسب با فرهنگ اسلامی – ایرانی و با تأکید بر تسهیل ازدواج جوانان و تحکیم بنیان خانواده، تأسیس مراکز و ارائه هرگونه خدمات مشاوره ای روان شناختی – اجتماعی نیازمند اخذ مجوز براساس آیین نامه مصوب هیأت وزیران است.
فصل چهارم: مهمترین چالش‌ها « در بخش ورزش کشور »
۱٫امور بین الملل
۱-۱٫ تعامل با سازمان های بین المللی در حوزه ورزش
تعیین استراتژی روابط بین المللی در ورزش به منظور مشخص شدن نحوه ارتباط گفتگو و حضور موثر و فعال در سازمان های ورزشی قاره و جهان و کسب کرسی های موثر فدراسیون های ورزشی قاره و جهان
۱-۲٫احیاء و بازسازی فدراسیون اسلامی ورزش زنان
بازگشایی مجدد دبیرخانه فدراسیون اسلامی ورزش زنان و برگزار نشست مجمع عمومی جهت توسعه فعالیت ها در بین کشورهای عضو
۱-۳٫حضور موثر در رویدادهای بین المللی ورزش
برنامه ریزی سریع به منظور حضور شایسته در بازیهای آسیایی ۲۰۱۴ اینچوان کره – جام جهانی ۲۰۱۴ فوتبال در برزیل، بازیهای المپیک ۲۰۱۶ ریو و کلیه مسابقات قهرمانی قاره و قهرما نی جهان که در سال های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶ برگزار خواهد شد
۱-۴٫میزبانی مسابقات بین المللی (آسیایی و جهانی)
تعیین استراتژی جهت کسب میزبانی مسابقات بین المللی (آسیایی وجهانی) و برنامه ریزی عملیاتی به منظور اجرایی نمودن استراتژیها
۲٫محیط ورزش در داخل کشور
۱-۱ محیط درون سازمانی
۲-۱-۱٫تدوین و تصویب قانون نهاد ورزش
بازنگری و اصلاح قانون تاسیس سازمان تربیت بدنی با توجه به نیاز های آینده کشور در بخش ورزش و تدوین پیش نویس لایحه قانونی ذیربط به منظور تصویب در مراجع قانونی
۲-۱-۲٫ ناکارآمد بودن و سلیقه ای عمل کردن در اعمال روش های مدیریت در سازمان های ورزشی
بازنگری و اصلاح اساسنامه های فدراسیون های ورزشی به تفکیک و تعیین روش های اعمال مدیریت این سازمان ها و مشخص نمودن اختیارات وزارت ورزش و کمیته ملی المپیک در مورد فدراسیون های ورزشی
۲-۱-۳٫پروژهها و طرح های عمرانی – ورزشی نیمه تمام و بلاتکلیف در سطح کشور
شناسایی میزان پیشرفت اجرای پروژها و طرح های عمرانی ورزشی ملی و استانی و تعیین اولویت و زمان بندی به منظور مراحل اجرای آنها
۲-۱-۴٫ نحوه عمل به مواد تکلیفی در برنامه پنجم توسعه
تهیه گزارش از میزان اقدام های انجام شده در مورد مواد تکلیفی در برنامه پنجم توسعه و الزام به انجام در دوره های زما نی تعیین شده درقانون
۲-۱-۵٫نظام مند نبودن گزینش و نگهداشت منابع انسانی در نهاد ورزش
تدوین نظام گزینش،نگهداشت (آموزش) منابع انسانی در نهاد ورزش و فدراسیون های ورزشی
۲-۱-۶٫کمبود منابع مالی و توزیع نا عادلانه و غیر منطقی بودجه در نهادهای ورزشی
پیش بینی اعتبارات مورد نیاز نهاد های ورزشی اعم از وزارت ورزش ،کمیته ملی المپیک و فدراسیون های ورزشی به منظور اجرای تکالیف برنامه پنجم توسعه و سایر برنامه های پیش بینی شده و مصوب
۲-۱-۷٫کم توجهی به منابع فناوری اطلاعات و ارتباطات در سازمان های ورزشی
برنامه ریزی در مورد استفاده از منابع فناوری اطلاعات و ارتباطات و استقرار نظام اطلاعات مدیریت در سازمانهای ورزشی
۲-۱-۸٫مسائل فرهنگی ،اجتماعی و تربیتی در ورزش با تاکید بر اخلاق گرایی
تعیین کار گروه بررسی مسائل فرهنگی و مشکلات اخلاقی درورزش و بازنگری آئین نامه های اخلاقی- انظباطی فدراسیونهای ورزشی وفعال نمودن کمیته های انظباطی در فدراسیون ها بر اساس وظایف تعیین شده در اساسنامه
۲-۱-۹٫آ موزش و پژوهش در ورزش کشور
تدوین نظام آموزش (مربیگری و باز آموزی) برای کشور و ساماندهی امر پژوهش از طریق ایجاد ارتباط منطقی با مراکز علمی-ورزشی در کشور
۲-۱-۱۰٫موضوع ورزش زنان
باز نگری مجدد به نحوه حضور زنان در تیم های ورزشی در عرصه داخلی و بین المللی با رعایت شئونات اسلامی و شیوه نامه های بین المللی به منظور حضور حداکثری زنان نوجوان و جوان در میادین ورزشی
۲-۲٫محیط برون سازمانی
۲-۲-۱٫تبیین ماموریت ها و وظایف قانونی در حوزه های ورزش تربیتی،همگانی،قهرمانی و حرفه ای در کشور
مشخص نمودن متولیان ورزش تربیتی،همگانی،قهرمانی و حرفه ایدر کشور و تصویب این مقوله درمراجع قانونی به منظور شفاف سازی وظایف و ماموریت های هر نهاد
۲-۲-۲٫تعامل با نهاد ها و سازمان های غیر ورزشی
تعامل با سازمانهایی که به طور مستقیم نهاد ورزش با آنها ارتباط دارد از جمله: مجلس شورای اسلامی،سازمان گردشگری و میراث فرهنگی ، وزارتخانه های اقتصاد و بازرگانی، آموزش و پرورش، علوم تحقیقات و فناوری، نیروهای مسلح و….. به منظور همکاری و هماهنگی در استفاده از ظرفیت های بیشتر در ورزش کشور
۲-۲-۳٫رسانه های شنیداری، نوشتاری دیداری در ورزش
تدوین سیاستهای کلی به منظور ارتباط با رسانه های مذکور در جهت ایجاد ارتباط سالم و بهره مندی از فضای گسترده رسانه ها برای تحقق اهداف سازمانی
۲-۲-۴٫تعامل با بخش صنعت و تجارت
ارتباط مستقیم با بخش صنعت و تجارت به منظور استفاده از ظرفیت های این بخش برای رفع نیازهای ورزش دراین زمینه
فصل پنجم: « راهبردها، سیاست‌ها »
(راهبرد اول) « ترویج و توسعه ورزش همگانی »
سیاست اول- تلاش در جهت تقویت روحیه ورزشکاری و ورزشخواهی و همگانی کردن ورزش
سیاست دوم- تلاش در جهت اهتمام به ورزش همگانی به عنوان یکی از مولفههای تأثیرگذار در سلامت و شادابی جامعه
سیاست سوم- ارتقاء سلامت و دستیابی به نشاط و توسعه مهارتهای جسمی و روحی روانی آحاد جامعه
سیاست چهارم- گسترش مشارکت نهادهای دولتی و غیر دولتی در توسعه ورزش همگانی و توسعه بخشی امکانات ورزشی برای همه
سیاست پنجم – شناسایی، احیا و توسعه ورزشها و بازیهای بومی و محلی
سیاست ششم- توسعه و تقویت ورزش در مناطق روستایی و عشایری کشور
(راهبرد دوم)« توسعه و شتاب بخشیدن به احداث و تکمیل زیر ساختهای ورزشی و امور جوانان با رویکرد عدالت محوری در مناطق»
سیاست اول- افزایش سطح سرانه فضاهای ورزشی و رساندن آن به استانداردهای مطلوب
سیاست دوم- استفاده از همه ظرفیتهای منطقهای و مزیتهای جغرافیایی کشور
سیاست سوم- استقرار نظام جامع مدیریت و کنترل پروژههای عمرانی و اماکن ورزشی
سیاست چهارم- حمایت از فعالیت سازمانهای مردم نهاد و هیئتهای ورزشی در نگهداری و بهرهبرداری از اماکن ورزشی
سیاست پنجم- تعیین وضعیت حقوقی و تثبیت مالکیت دولت بر اراضی، املاک و اماکن ورزشی
سیاست ششم- کاهش تصدیگریهای دولتی و حمایت از بخش خصوصی در تقویت زیر ساختها
سیاست هفتم- حمایت از تولید ملی و سرمایه ایرانی در ساخت و کیفیت بخشی به تجهیزات پزشکی
سیاست هشتم – محوریت بخشی به طرح آمایش سرزمین به منظور محرومیتزدایی مناطق کمتر توسعه‌یافته و عدالت‌محوری در توسعه متوازن اماکن با رعایت توازن رشتههای ورزشی و جنسیتی و امور جانبازان و معلولین در ساخت اماکن ورزشی
(راهبرد سوم) « توسعه و حمایت از ورزش بانوان »
سیاست اول- بکارگیری همه ظرفیتهای ملی و جهانی ورزش در تقویت و کارآمد سازی برنامه‌های ورزش بانوان
سیاست دوم – برنامهریزی عمومی ورزش همگانی و تفریحی با رویکرد حضور بیشتر زنان در ورزش و کاهش فقر حرکتی
سیاست سوم- بومیسازی و تطبیق مقررات رشتههای ورزشی در حوزه بانوان و تبیین و تقویت محیط حقوقی ورزش بانوان
سیاست چهارم- زمینهسازی فرهنگی در راستای توسعه فضای مشارکت زنان در فعالیتهای ورزشی با تأکید بر فضایل اخلاقی و سلامت عفاف و حجاب
سیاست پنجم – توسعه رشته و مواد مسابقاتی ویژه بانوان حسب بررسی و مطالعات روز آمد فدراسیونهای جهانی قارهای و منطقهای و نظام المپیک با اولویت کشورهای اسلامی
(راهبرد چهارم) اهتمام به ورزش قهرمانی و حرفهای و ارتقاء جایگاه ورزش کشور و تثبیت اقتدار ملی در عرصههای بینالمللی
سیاست اول- توسعه علمی ورزش، غنیسازی پایههای حرفهای و تخصصی
سیاست دوم- تبیین نظام استعدادیابی و قهرمان پروری در ورزش
سیاست سوم- گسترش حمایتهای مادی و معنوری از حضور در فعالیتهای رقابتی ملی و بینالمللی و تقویت تلاشهای بینالمللی ورزش قهرمانی و حرفهای
سیاست چهارم- تقویت صندوق اعتباری حمایت از ورزشکاران و قهرمانان جهت حمایت از ورزشکاران و پیشکسوتان و سایر دستاندرکاران ورزش در زمینههای اجتماعی، فرهنگی، رفاهی و معیشتی
سیاست پنجم- توسعه ورزش پاک و مبارزه با دوپینگ و داروهای مخرب نیروزا
سیاست ششم- ایجاد ساز و کار لازم در توسعه مشارکت بخشهای غیر دولتی در ورزش قهرمانی
سیاست هفتم-تبیین جایگاه واقعی ورزش کشور در نظام بینالمللی ورزش و توجه به رشتههای پایه و پر مدال
(راهبرد پنجم) تقویت، توسعه و بهسازی منابع و ساختار سازمانی
سیاست اول- ایجاد نظام جامع آمار و اطلاعات ورزش و جوانان
سیاست دوم- باز مهندسی ساختار و بازنگری طرح جامع گسترش ورزش و نقشآفرینی جوانان و پیگیری تصویب آن در مراحل تقنینی کشور با تعامل و همکاری مسئولین ذیربط ریاست جمهوری و مجلس شورای اسلامی
سیاست سوم- ایجاد زمینه رشد معنوی منابع انسانی و بهسازی وارتقای سطح دانش، تخصص و مهارتهای آنان و رعایت شایسته سالاری
سیاست چهارم- شناسایی و احصاء منابع مالی جدید و استفاده بهینه از ظرفیتهای قانونی
سیاست پنجم – توسعه نظام اداری الکترونیک و فراهم آوردن الزامات آن به منظور ارائه مطلوب خدمات عمومی
سیاست ششم- توجه به اثربخشی و کارآیی از طریق اصلاح فرآیندها، تقویت روحیه مسئولیتپذیری، خود کنترلی، امانتداری، تکریم ارباب رجوع و نهادینهسازی فرهنگ وجدان کاری، انضباط اجتماعی، ساده زیستی و صرفهجویی
فصل ششم: «مهمترین برنامه‌های ضروری و کوتاه‌مدت وزارت ورزش و جوانان »
(در بخش ورزش)
فهرست مهمترین برنامه‌های ضروری و کوتاه مدت وزارت ورزش و جوانان:
۱٫ تشکیل گروه کاری تدوین قوانین و مقررات در ورزش بهویژه تدوین قانون وزارت ورزش و جوانان
۲٫ تعیین تکلیف فدراسیونها در رابطه با وزارت ورزش و جوانان
پیشنهاد میشود اساسنامه فدراسیونها مستقل از نهادهای دولتی و از جمله وزارت ورزش و جوانان تدوین و اختیارات لازم از جمله نصب و عزل و قبول و استعفا با مجمع عمومی هر فدراسیون باشد. طبعاً اصلاحیههای دیگر نیز میتواند مورد نظر قرار گیرد.
۳٫ تأمین مالی فدراسیونها و کمیته ملی المپیک و هیئتهای ورزشی استانها با تأکید به رسیدگی به فدراسیونهای بازیهای آسیایی و ورزش بانوان
پیشنهاد میگردد حداقل اعتبارات پادار شده در قانون بودجه ۹۲ به صورت ۱۰۰% تخصیص یابد.
۴٫ برنامهریزی برای حضور در بازیهای آسیایی سال آینده (۲۰۱۴)
پیشنهاد میگردد برنامهریزی فدراسیونها با نظر وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک انجام و شرح آن بهانضمام برآورد مالی به ریاست جمهوری اعلام گردد.
۵٫ رایزنی با مجلس شورای اسلامی برای تصویب نهایی قانون وزارت و تخصیص بودجههای مناسب برای بازیهای المپیک ۲۰۱۶ و جام جهانی فوتبال ۲۰۱۴
۶٫ تعیین گروه کاری برای مطالعه توسعه ورزش همگانی در همه سازمانهای دولتی و غیر دولتی به ویژه نهادینهکردن ورزش در خانواده
۷٫ تعامل وزارت ورزش و جوانان با سازمان خصوصیسازی جهت تعیین تکلیف دو باشگاه پرسپولیس و استقلال حسب قانون بودجه سال ۱۳۹۲
۸٫ جدی گرفتن و تقویت ورزش قهرمانی برای بانوان
بانوان ایران با توجه به مشخصات بدنی و ذاتی میتوانند با حفظ شئونات اسلامی در بسیاری از رشتههای ورزشی به مدارج جهانی برسند فلذا جدی رفتن این امر میتواند در آینده ثمرات نیکویی بر جای گذارد.
۹٫ انتخاب یا انتصاب بانوان به مدیریتهای ورزشی با شرایط یکسان با آقایان
در این خصوص باید ذکر نمود که تواناییهای بانوان به هیچوجه کمتر از آقایان نیست و در صورت تصریح این امر در مقررات و قوانین مربوطه بانوان واجد شرایط میتوانند از عهده مسئولیتهای مربوطه برآیند.
۱۰٫ احیای فدراسیون اسلامی ورزش زنان
این فدراسیون در سالهای گذشته بسیار فعال بود و مسابقات بانوان کشورهای اسلامی را برگزار مینمود. متأسفانه در هشت سال اخیر این امر مورد بیتوجهی قرار گرفته است. احیای این امر در حقیقت شناساندن اسلام به عنوان یک دین مترقی و عامل حفظ شئونات زنان میباشد.
۱۱٫ تعامل با وزارت آموزش و پرورش در جهت تعیین راهبردهای ورزش آموزشی
در این رابطه میتوان از ورزش و تربیت بدنی به مثابه ابزاری کارا برای تربیت جوانان استفاده نمود و با افزایش امکانات ورزشی در مدارس همراه با مربیان متعهد، علاوه بر آمادهسازی نوجوانان برای ورود به صحنه قهرمانی، تربیت اسلامی را در آنها نهادینه نمود.
۱۲٫ تشکیل منظم جلسات شورایعالی ورزش (شورای سازمان تربیت بدنی) و پیگیری خذف شرکت توسعه و نگهداری از لیست شرکتهای قابل واگذاری و اصلاح اساسنامه آن
۱۳٫ برنامهریزی و اقدام برای راهاندازی و فعال نمودن مراکز استعدادیابی ورزشی در استانها
۱۴٫ رسیدگی جدی و فوری به امور خدماتی – رفاهی تماشاگران در استادیومهای ورزشی بزرگ کشور ( از جمله آزادی، تختی، یادگار امام تبریز، ثامن مشهد و … )
فصل هفتم: فهرست مهمترین برنامه‌های بلند مدت وزارت ورزش و جوانان
(در بخش ورزش)
برنامه‌های بلند مدت
با توجه به لزوم نگاه عام و کلی به ورزش و مؤثر بودن اقدامات بنیادی در هر ۴ رویکرد برنامه های بلندمدت بصورت یکپارچه در هر ۴ رویکرد تنظیم شده است.
۱٫ تدوین قانون تأسیس وزارت ورزش و جوانان بنحوی که ابهامات، خلاء های قانونی و دست اندازهای فعلی در مسیر ورزش در آن برطرف گردد.
۲٫ تدوین و تلاش جهت تصویب قانون نظام جامع باشگاهداری بعنوان رکن پایه در ورزش کشور
۳٫ اصلاح اساسنامه فدراسیونها و هیأتهای ورزشی با توجه به وضعیت فعلی کشور و استانداردهای بین المللی
۴٫ بازنگری و به روز رسانی طرح جامع ورزش کشور با اولویت بخشیدن به ورزش همگانی و عمومی، تقویت ورزش قهرمانی، رونق بخشی به ورزش حرفه ای و توسعه ورزش پرورشی
۵٫ برنامه ریزی در این جهت که ورزشگاهها و اماکن ورزشی بعنوان پایگاههای ترویج فرهنگ پهلوانی و تجلی گاه ارزشهای دینی و ملی محسوب شوند
۶٫ استقرار نظام برنامه محوری و برنامه مداری در همه بخشهای ورزش بنحوی که عملکرد بخشها تابعی از برنامه مصوب آنان بوده و توزیع منابع و امکانات با توجه به برنامه و عملکرد صورت پذیرد
۷٫ مبارزه جدی با دوپینگ، ناهنجاریهای غیراخلاقی و رفتاری، صغر سنی و تقلب، بی عدالتی و هرگونه تبعیض در محیط های ورزشی
۸٫ همکاری مستمر و مؤثر با کمیته ملی المپیک جهت حضور قدرتمند در عرصه های المپیک، پارالمپیک، بازیهای آسیایی و پاراآسیایی و سایر میادین مهم در چارچوب برنامه جامع مصوب و قوانین و مقررات به روز شده
۹٫ توجه جدی به توسعه اماکن ورزشی زودبازده و اختصاصی جهت هیأتهای شهرستانی و استانی و توجه به اقلیم و اولویت رشته ها در مناطق مختلف کشور
۱۰٫ برنامه ریزی و حمایت از ایجاد باشگاههای ورزشی چند منظوره توسط بخش خصوصی و غیردولتی و کانونها و اتحادیه های صنفی دست اندرکاران ورزش بمنظور سپردن تدریجی کلیه امور تصدیگری ورزش به ایشان
۱۱٫ برنامه ریزی جهت توسعه خدمات داوطلبانه در ورزش و استفاده از توان و تجربه سازمانهای مردم نهاد فعال در ورزش و رونق و توسعه کمی و کیفی این سمن ها
۱۲٫ برنامه ریزی جهت نهادینه سازی فرهنگ ورزش همگانی و ترویج “حرکت” در آحاد مردم با هدف جلب مشارکت دائمی
۱۳٫ مشارکت با آموزش و پرورش جهت ایجاد فرصت و زمان برای اجرای برنامه روزانه ورزش همگانی در همه سطوح تحصیلی بنحوی که ورزش جزیی از زندگی دانش آموزان شود
۱۴٫ احیاء و رونق بخشی به ورزشهای بومی – محلی بویژه با رویکرد منطقه ای جهت جلب مشارکت مردم در فعالیتهای ورزشی مفرح و سلامت زا
۱۵٫ مشارکت با شهرداریها و سایر ارگانها در توسعه اماکن ورزشی استاندارد شهری و به روز نگهداشتن این امکانات
۱۶٫ تدوین و پیشنهاد قوانین مورد نیاز جهت بهره گیری مستمر از منابع مالی در بخشهای مبارزه با مواد مخدر، ناهنجاریهای اجتماعی و امثالهم و هزینه آن در ورزش همگانی
۱۷٫ توسعه اماکن ورزش روستایی و برنامه ریزی جهت افزایش مشارکت روستاییان در ورزش همگانی و قهرمانی
۱۸٫ تدوین نظام ملی مسابقات ورزشی کشور بنحوی که ارتباط و هماهنگی بین مسابقات سایر ارگانها (دانش آموزی، کارگری، دانشجویی، نیروهای مسلح و…) با مسابقات تحت نظر هیأتها و فدراسیونها مشخص و آحاد جامعه از سطح روستاها تا سطح ملی را در برگیرد.
۱۹٫ ایجاد فرصت های عادلانه در بهره گیری از امکانات و فرصتهای ورزشی برای بانوان، جانبازان و معلولین ، ناشنوایان، نابینایان، بیماران خاص، پیوند اعضاء و کلیوی و سایر اقشار خاص
۲۰٫ اولویت بخشی به برنامه آموزش های تخصصی و کیفیت گرا در بخش نیروی انسانی فعال در ورزش
۲۱٫ ایجاد زمینه تعامل مناسب و دو سویه با رسانه های فعال در ورزش و استفاده از پتانسیل و ظرفیتهای ایشان در رونق بخشی مثبت به ورزش
۲۲٫ حمایت از حضور فعال و متعهدانه در عرصه های بین المللی ورزش توسط دست اندرکاران و بخشهای مختلف با رعایت موازین و قوانین بین المللی و در عین حال توجه به ارزشهای ملی و دینی و لزوم حفظ عزت و کرامت ایران و ایرانی
۲۳٫ استفاده از دانش و تکنولوژی روز دنیا نظیر بهره گیری از تخصص های مورد نیاز و بومی سازی آن، تبادلات نیروی انسانی بویژه با کشورهای دوست و در عین حال صاحب سبک و تلاش برای انتقال دانش تولید وسایل و تجهیزات ورزشی استاندارد بمنظور ساخت در کشور و بهره گیری از مطالعات تطبیقی
۲۴٫ به روز رسانی قوانین و مقررات صندوق حمایت از قهرمانان و پیشکسوتان با رویکرد افزایش خدمات و تسهیلات به پیشکسوتان با حفظ عزت و کرامت ایشان و استفاده از تجربیات ایشان در اداره صندوق
۲۵٫ قانونمند کردن و یکپارچه سازی مقررات پراکنده در زمینه حمایت از قهرمانان با رویکرد شفافیت و تناسب در زمینه پاداشها و سایر تسهیلات ارائه شده
۲۶٫ استقرار نظام توأم استعدادیابی ورزشی و شایسته سالاری مدیریتی بانگاه به عرصه های بین المللی، تحولات محیطی و شرایط و استعدادهای اقلیمی و منطقه ای
۲۷٫ توجه جدی و اصلاح اماکن و تأسیسات ورزشی موجود جهت تطبیق با استانداردهای مرتبط با هدف ایجاد رفاه و آرامش برای تمشاگران و استیفای حقوق ایشان در زمان برگزاری رویدادهای ورزشی
۲۸٫ هدفمند کردن تفاهم نامه های بین المللی با رویکرد بهره گیری از تجربه و دانش کشورهای صاحب سبک و تبادل تجربه، دانش و نیروی انسانی کشورمان به سایر کشورهای متقاضی
۲۹٫ مطالعه، بررسی، تدوین و اجرای طرح آمایش ورزش سرزمین جهت استفاده از ظرفیتها و امکانات منطقه ای و اقلیمی و توزیع متوازن امکانات، منابع و فرصتها
۳۰٫ برنامه ریزی جهت آمادگی تدریجی بخشهای مختلف کشور به منظور میزبانی رویدادهای بزرگ بین المللی
۳۱٫ حمایت از دست اندرکاران ورزشی کشور که صاحب کرسیهای بین المللی بوده و تلاش جهت افزایش تعداد کرسیهای مؤثر در سطح جهانی و قاره ای
۳۲٫ حمایت از ورزش باستانی و زورخانه ای و تلاش جهت رفع موانع توسعه جهانی این رشته
۳۳٫ ایجاد ساز و کار مناسب جهت شناسایی رشته های ورزشی بومی کشورمان و عرصه آن در سطح بین المللی
۳۴٫ احیاء فدراسیون همبستگی بانوان کشورهای اسلامی
۳۵٫ بازنگری و اصلاح اساسنامه شرکت توسعه و نگهداری امکان ورزشی
۳۶٫ بازنگری و اصلاح قانون دو شغله های فدراسیونها و هیأتهای ورزشی
۳۷٫ بازنگری و اصلاح آئیننامه اجرای ماده ۸۸ در خصوص واگذاری اماکن ورزشی به بخش خصوصی با اولویت فدراسیونها و هیأتهای ورزشی
بخـش دوم: امـور جـوانان
فصل اول: « چالش‌های جوانان »
راهبردها و سیاست‌ها
مقدمه
رشد جوان کشور به همراه شکلگیری پدیدۀ دورۀ جوانی در جامعۀ ایران، بسیاری از ساختارهای فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و مدیریتی را متأثر ساخته است. در چنین شرایطی، مسائل و نیازهای اساسی جوانان از اولویت و اهمیت ویژهای برخوردار گشته است؛ چنان که میتوان اذعان داشت در صورت اهتمام واقعی نسبت به این مهم، فرصت کمنظیری برای مشارکت جوانان در ساختن فردایی بهتر فراهم خواهد گردید. در این میان یکی از ضرورتهای اصلی اهتمام به امور جوانان، ایجاد مجموعهای از سیاستهای روشن در این امر است که هم راهنما برای عمل در حوزۀ جوانان باشد و هم جهتگیریها و اولویتهای اصلی اقدام و اجرا را در آن حوزه تعیین کند.
البته ماهیت امر جوانان که گسترهای از انواع موضوعات و عرصههای مختلف را شامل است (اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، بهداشتی، آموزشی، فراغتی و حقوقی) و نیز امری بین بخشی است (که در حوزۀ فعالیتها و مأموریتهای سازمانهای مختلف قرار میگیرد)؛ ضرورت اقدام در این عرصه را مضاعف میساد. این امر به ویژه از آن جهت که امور جوانان صرفاً امور توصیهای نیست و نیازمند برنامه و اقدام مشخص از سوی دستگاههاست، و نیز از آن منظر که سازمانها و دستگاههای دخیل در امور جوانان به دلیل تنوع و گستردگی وظایف و مسئولیتها با نوعی ناهماهنگی، بلاتکلیفی و نابسامانی ( در این مورد) روبرو هستند؛ ضروریتر مینماید. مطالبات و بررسیهای کارشناسی نشان میدهد که موضوع جوانان امری چند وجهی و نیز بین بخشی است و موفقیت در دسترسی به اهداف آن نیازمند همکاری و مشارکت تمام بخشها و عوامل تأثیر گذار از جمله دستگاههای مسئول در امور جوانان، سازمانها و نهادهای غیر دولتی و مدنی و مخصوصاً خود جوانان است؛ ضمن اینکه عزم واقعی تمام عوامل موثر در پیشبرد امور جوانان و مخصوصاً تمامی راهبران اصلی جامعه و حکومت را نیز در این باره میطلبد.
البته بسیار مهم است که یادآور شد، سیاستهای ملی جوانان تنها زمانی موثر و نافذ است که متعاقب تصویب آن تمامی بخشهای مرتبط، نسبت به ارائه برنامۀ عمل در خصوص اهداف و سیاستهای اجرایی آن متعهد گردند و حداکثر ظرف مدت معینی برنامۀ عمل خود را در حوزۀ فعالیتهای بخشی، با همکاری سازمان متولی امور جوانان و نیز سازمان مدیریت و برنامهریزی ارائه نمایند تا پس از تصویب به اجرا درآید. در جریان این فرآیند، مهمترین پیشنیاز اولاً ترفیع امور جوانان از مقولهای صرفاً فرهنگی به مقولهای گسترده در تمامی بخشها (اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی) و ثانیاً ارتقاء امور جوانان به عالیترین سطوح مدیریتی و تصمیمگیری در کشور است تا ابراز لازم برای پیگیری و نظارت واقعی و فرابخشی امور جوانان در حوزههای گوناگون فراهم باشد. این امر، پرداختن به امور جوانان را وارد مرحلۀ نوینی خواهد ساخت؛ که براساس آن، امکان پیگیری و نظات بر امور جوانان در حوزههای مختلف بخشی و دستگاهی از طریق عضویت سازمان متولی امور جوانان در ساختار تصمیمسازی و تصمیمگیری کشور (دولت و شوراهای عالی) فراهم گردد.
چالش‌های جوانان:
۱٫ پایین بودن شاخص مشارکت اقتصادی و اجتماعی
۲٫ بالا بودن نرخ بیکاری نسبت به عموم جامعه حداقل دو برابر به ویژه در مورد جوانان تحصیل کرده
۳٫ عدم استفاده بهینه از اوقات فراغت (شاخصهای اوقات فراغت در ایران نشان میدهد مدت زمان اوقات فراغت کمتر، غیر تقاضا محور، فردی، غیر فعال و … میباشد)
۴٫ بالا بودن سرانه رفتارهای مجرمانه
۵٫ پایین بودن مهارتهای زندگی
۶٫ نا هماهنگی بین قوانین و مقررات جاری کشور با نیازها و انتظارات نوشونده جوانان
۷٫ ناهمخوانی بین سیاست‌ها و برنامه‌های دستگاهها با انتظارات و نیازهای نوشونده جوانان
۸٫ ضعف دانش و اطلاعات جدید در تولید سیاست‌ها، راهبردها و اقدامات لازم در حوزه ساماندهی امور جوانان
۹٫ ضعف نهادهای غیر حاکمیتی (نهادهای مدنی و بخش خصوصی) در ساماندهی امور جوانان
۱۰٫ چالش سربازی
۱۱٫ فرار مغزها و مهاجرت نخبگان
۱۲٫ گسترش فنآوری اطلاعات
۱۳٫ تحول در الگوی مصرف مواد مخدر
۱۴٫ عدم انطباق آموزشهای آکادمیک و دانشگاهی با نیازهای جامعه و بازار کار
۱۵٫ افزایش تعداد تصادفات رانندگی، حوادث، اضطراب و آسیبهای روانی
۱۶٫ تنوع مد، موسیقی و تحول در چگونگی روابط دختران و پسران
۱۷٫ تأثیر چالش‌های نو پدید جهانی همچون محیط زیست، مواد مخدر و بیماریهای جنسی و آسیبهای اجتماعی
۱۸٫ رویارویی جوانان با معضل کنکور
۱۹٫ مشکلات جوانان در ارتباط با ازدواج و تشکیل نهاد خانواده
۲۰٫ بحث تامین مسکن جوانان به هنگام ازدواج
(راهبرد اول) « ساماندهی امور جوانان از طریق سیاستگذاری، پایش و تجمیع ظرفیتهای دستگاهها و پژوهشهای نگرشی»
سیاست اول- توجه به اسناد بالادستی (اندیشههای حضرت امام خمینی(ره) و رهنمودهای مقام معظم رهبری در سیاستهای کلان کشور، مصوبات شورای عالی جوانان، برنامه پنجم توسعه و ….) در امور جوانان
سیاست دوم- تدوین شاخصهای حمایتی و ساماندهی جوانان، علمی شدن پایشها و نظارت دستگاهها در مورد جوانان در جهت پایش دورهای آنها
سیاست سوم- ایجاد همگرایی در دستگاههای اجرایی و بهرهگیری از ظرفیت همه دستگاههای مسئول در امور جوانان
سیاست چهارم- زمینهسازی اجرای منشور تربیتی نسل جوان و سند توسعه و ساماندهی امور جوانان با توجه به ظرفیتهای استانی و اجرایی کشور
سیاست پنجم- بکارگیری استعدادهای جوانان و خلاقیت و نوآوری آنان در جهت ساماندهی این نسل و تشکل ایشان در سازماندهی جوانان کشور
(راهبرد دوم) « ساماندهی و غنی سازی اوقات فراغت جوانان»
سیاست اول- بازتعریف سبک زندگی جوانان با توجه به الگوی ایرانی و اسلامی
سیاست دوم- بکارگیری فنآوری اطلاعات و ارتباطات به منظور استقرار نظام برنامهریزی و مدیریت یکپارچه و هماهنگسازی فعالیتها و نظارت بر اجرای برنامه‌های فراغتی جوانان
سیاست سوم- اجرای برنامه‌های فراغتی هویت آفرین و الگوسازی در حوزه برنامه‌های اوقات فراغت جوانان و اطلاع رسانی برنامه‌های فراغتی
سیاست چهارم- شفافسازی وظایف دستگاههای اجرایی ذیربط در حوزه اوقات فراغت جوانان و فعالسازی بخشهای غیر دولتی در این حوزه
سیاست پنجم- اجرای برنامه‌های فراغتی در زمینه سازندگی کشور و رفع محرومیتهای فرهنگی و اجتماعی و پوشش خدمات حمایتی و بیمهای در این برنامهها
(راهبرد سوم) « تعالی بخشی به ابعاد شخصیتی و هویتی جوانان با تعمیق باورهای مذهبی و انقلابی در آنان»
سیاست اول- تلاش در جهت ارتقاء هویتی و سطح شناخت جوانان از فرهنگ و تمدن ایرانی- اسلامی
سیاست دوم- ایجاد زمینه خود اتکایی و تقویت روحیهی تلاش و سازندگی در جوانان با رویکرد تربیت و رشد استعدادهای آنان
سیاست سوم- تلاش در راستای بستر سازی رشد استعدادها، بروز نبوغ و خلاقیتهای جوانان
سیاست چهارم- اعتلای جایگاه جوانان در عرصه بینالمللی
(راهبرد چهارم) « ارتقاء سطح مشارکت جوانان و افزایش روحیهی جوان باوری، جوانگرایی و جوان یاوری در کشور»
سیاست اول- بستر سازی و نهادینه نمودن مشارکت جوانان و ایجاد تعامل آنها با سایر نهادهای
دولتی و غیردولتی
سیاست دوم- زمینهسازی برای ایجاد شبکههای اجتماعی و همگرایی در بین تشکلهای فراگیر جوانان
سیاست سوم- تقویت سازمانهای مردم نهاد (فرهنگی، علمی و ورزشی و … جوانان) و تقویت مشارکت نخبگان
(راهبرد پنجم) « توسعه و ارتقاء فرهنگی – تربیتی عرصههای ورزشی و جوانان کشـور»
سیاست اول- تلاش در جهت فرهنگی کردن میادین ورزشی و تحکیم اصول و مبانی تربیت اسلامی
سیاست دوم- پرورش روح فتوت و مردانگی و فضائل انسانی در قهرمانان و ورزشکاران
سیاست سوم- مهندسی فرهنگی- هنری و تربیتی عرصههای ورزشی
سیاست چهارم- ظرفیتسازی فرهنگی و رسانهای و ایجاد سامانه اطلاعرسانی به روز، هنرمندانه، فعال و ترویج و تبلیغ اقدامات موثر ورزشی و امور جوانان
(راهبرد ششم) تلاش در جهت تحکیم نهاد خانواده و ترویج ازدواج آگاهانه، به هنگام و آسان
سیاست اول- تلاش در جهت تحکیم نهاد خانواده و فرهنگ عمومی کشور
سیاست دوم- توانمندسازی جوانان جهت بهرهمندی از ازدواج بههنگام و آگاهانه و آسان
سیاست سوم- حمایت از مراکز مشاوره ازدواج صلاحیتدار برای تسهیل امر ازدواج، متناسب با استعدادهای نسل جوان
سیاست چهارم- برنامهریزی جهت ساماندهی در مراکز مشاوره ازدواج و ترغیب سازمانهای مرتبط به کاهش زمینههای طلاق از جمله مسائل فرهنگی، رسانهای، اقتصادی در جامعه
سیاست پنجم- رفع موانع فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی برای تسهیل ازدواج بههنگام و آگاهانه
فصل دوم: « مهمترین برنامه‌های اجرایی امور جوانان»
۱٫ پیگیری برگزاری جلسات شورای عالی جوانان
۲٫ تحقیق و بررسی در مسائل و مشکلات اشتغال جوانان و روشهای تأمین شغلی، حرفهای و اجتماعی آنان
۳٫ طراحی و مدیریت طرحهای ملی و نمونهسازی فعالیتهای مربوط به جوانان با همکاری دستگاههای اجرایی مرتبط
۴٫ تدوین و ابلاغ شاخصهای ساماندهی امور جوانان
۵٫ تهیه بانک اطلاعاتی دستگاههای عضو شورا و ستاد
۶٫ بررسی و شناسایی راهکارهایی جهت استفاده از ظرفیت آزاد امکانات دولتی به نفع جوانان
۷٫ بررسی ظرفیتها و بازنگری منشور تربیتی نسل جوان و سند ملی توسعه ساماندهی امور جوانان
۸٫ بکارگیری جوانان پژوهشگر در دستهبندی مسائل جوانان کشورهای اسلامی و تیمهای مشترک منطقهای
۹٫ تدوین سند ملی ارتقاء مشارکت جوانان
۱۰٫ برگزاری همایشهای تخصصی و علمی در رابطه با شناخت تمدن و فرهنگ اسلامی ایرانی
۱۱٫ انعقاد تفاهمنامه با شهرداریها، آموزش و پرورش، وزارت علوم تحقیقات و فنآوری، سازمان بسیج
مستضعفان به منظور توسعه کمی و کیفی برنامه‌های فراغتی جوانان و بهرهگیری مطلوب از مساجد و فضاها
و اماکن مذهبی و فرهنگی
۱۲٫ مشارکت در برگزاری اردوهای راهیان نور
۱۳٫ مستندسازی برنامه‌های اوقات فراغت جوانان
۱۴٫ برگزاری جشنواره برترینهای اوقات فراغت (دستگاههای متولی) در دو سطح استانی و ملی
۱۵٫ ۱۶٫ تقسیم کار ملی و وظایف دستگاههای اجرایی ذیربط در حوزه اوقات فراغت جوانان
۱۶٫ ساماندهی امور جوانان در استانها با موضوع اوقات فراغت، تجمیع برنامهها و برنامهریزی براساس ظرفیت دستگاهها
۱۷٫ مشارکت در برگزاری اردوهای جهادی
۱۸٫ بررسی زمینه توانمندسازی دستگاهها در رابطه با جوانان
۱۹٫ تشکیل و تشویق تالار ایدهپردازی جوانان از طریق فنآوری الکترونیکی
۲۰٫ فرصتسازی برای حضور فعال و مشارکت جویانهی جوانان در محیطهای دانشگاهی
۲۱٫ برگزاری نشستهای مشترک علمی و فرهنگی با جوانان سایر کشورهای دوست و مسلمان
۲۲٫ تسهیل فرآیند تأسیس و فعالیت سازمانهای غیردولتی جوانان
۲۳٫ شناسایی و واگذاری برخی امور اجرایی به سازمانهای مردم نهاد جوانان
۲۴٫ شناسایی و حمایت از تشکلهای تخصصی
۲۵٫ صدور اعتبار نامههای تخصصی برای تشکلهای غیردولتی جوانان
۲۶٫ حمایت از تولید و نشر کتاب به منظور تحقق اهداف فرهنگی و تربیتی وزارت
۲۷٫ بهرهگیری از ظرفیتهای هنری- ادبی برای توسعه فرهنگی تربیتی ورزش
۲۸٫ فضاسازی و نشر فرهنگ و معارف قرآنی در عرصههای ورزش و جوانان کشور
۲۹٫ تبلیغ فضیلتهای پهلوانی و فتوت در میادین ورزشی با آشناسازی ورزشکاران با زندگی پهلوانان نامی اسلامی و ایرانی
۳۰٫ بازآرایی محیطهای ورزشی با شعارهای اخلاقی، فرهنگی و تربیتی و سخنان حکیمانه بزرگان با بهرهگیری از نمادها، تندیسها و جلوههای بصری
۳۱٫ سرمایهگذاری در تهیه سریال، تله فیلم و مستندهای تلویزیونی و تولیدات رادیویی با مضامین فرهنگی و تربیتی
۳۲٫ ارائه آییننامهها و مقررات فراگیر به کمیسیونها و کمیتههای شورای عالی انقلاب فرهنگی به منظور اخذ مصوبه و تسهیل توسعه فرهنگی ورزش کشور
۳۳٫ هماهنگی و اتخاذ تمهیدات لازم برای ساماندهی وضعیت روزنامهها و سایتهای ورزشی (نظام گزینش، ارتقاء حرفهای و آموزش، استانداردسازی)
۳۴٫ تجلیل از برگزیدگان اخلاق و معنویت و تکریم فعالان فرهنگی ورزش و جوانان کشور
۳۵٫ بهرهمندی از نقش الگویی پیشکسوتان، پهلوانان، مربیان، قهرمانان و نخبگان جوان در ترویج مبانی فرهنگی و تربیت اسلامی
۳۶٫ برگزاری مراسم تجلیل از برگزیدگان عرصههای فرهنگی ورزش و نخبگان جوان
۳۷٫ پیگیری رفع موانع ازدواج در بین جوانان و اعلام به سازمانهای ذیربط و تبلیغ ازدواج آسان در بین آنان
۳۸٫ تدوین آییننامه ساماندهی مراکز تخصصی ازدواج و خانواده
۳۹٫ پیگیری اعطای تسهیلات قرضالحسنه ازدواج و اشتغال
۴۰٫ ترویج فرهنگ ازدواج آسان در زندگی با رعایت شعائر و سنتهای مذهبی
۴۱٫ ایجاد مراکز رسمی آشنایی جوانان جهت ازدواج
۴۲٫ تدوین شاخصهای پایداری خانواده بهصورت آسان و قابل فهم برای جوانان و چاپ موضوعات آن
۴۳٫ ساماندهی مراکز مشاوره، ازدواج و نظارت جدی به روند فعالیت آنان
۴۴٫ پیگیری مراحل تشویقی جهت ازدواج جوانان از جمله: مسکن، تسهیلات قرضالحسنه و …
