درمیشیان بعد از ساخت فیلم تحسین شده «بغض» که رویکردی اجتماعی داشت، «عصبانی نیستم!» را در روز پنجشنبه ۲۴ مرداد مقابل دوربین برد و کار فیلمبرداری را بعد از ۵۲ جلسه کار در تاریخ ۱۹ مهر به پایان رساند و همه اینها در شرایطی بود که همزمان با فیلمبرداری هایده صفییاری تدوین فیلم را شروع کرده بود.
یکی از ویژگیهای دومین فیلم سینمایی درمیشیان همکاری دوباره او با باران کوثری است، اما نکته قابل توجه این است که کوثری زمانی که در «بغض» بازی میکرد وضعیتی متفاوت نسبت به «عصبانی نیستم!» داشت. او وقتی اواخر مرداد ۹۲ مقابل دوربین رفت که بیش از دو سال را در دوران ممنوعیت از فعالیت سپری کرده بود.
این بازیگر و کارگردان برای فیلمبرداری کار قبلی به همراه گروه عازم ترکیه شده بودند، اما این فیلمساز این بار تصمیم گرفت تمامی کار خود را در تهران مقابل دوربین ببرد. تمامی لوکیشنهای فیلم در تهران است و از شمالیترین تا جنوبیترین مناطق پایتخت را شامل میشود.
درمیشیان برای ساخت فیلم قبلی خود با غلامرضا موسوی همکاری کرده بود. در این فیلم به لحاظ تهیه و سرمایه تولید نیز تلاش کرده تا شرایطی ویژه به وجود آورد و به این ترتیب تمامی بودجه و هزینه ساخت فیلم غیر از کانالهای دولتی و حمایتی به دست آمده است و به این ترتیب «عصبانی نیستم!» را میتوان فیلمی واقعی در بخش خصوصی نامید. این فیلم را خود او تهیه کرده است. پیش از این نام درمیشیان به عنوان تهیهکننده در «چه خوبه که برگشتی» ساخته داریوش مهرجویی عنوان شده بود.
تمامی بازیگران فیلم غیر از کوثری از میان بازیگران تئاتر انتخاب شدهاند، در عین حال عوامل حرفهای و با سابقه سینما همانند مهرداد میرکیانی به عنوان طراح چهرهپردازی و نظامالدین کیایی به عنوان صدابردار در این فیلم همکاری داشتهاند.
«بغض» فیلم قبلی درمیشیان در ششمین جشن منتقدان برنده سه جایزه بهترین کارگردانی اول، بهترین تدوین و بهترین فیلم برداری شده بود و در بیش از پانزده فستیوال جهانی به نمایش درآمده است.
«عصبانی نیستم» براساس آنچه در خلاصه داستان اعلام شده از سوی سازنده فیلم آمده قصهای به این شرح دارد: «خـرداد ۱۳۹۲: نوید و ستاره در تهران زندگی می کنند… »
خبرآنلاین