حضور شهردار تهران به عنوان مسئول امور پایتخت جمهوری اسلامی ایران در جلسات هیأت وزیران از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است چرا که می‌تواند بسیاری از مشکلات کلانشهر تهران به عنوان قلب سیاسی، اداری و اقتصادی کشور را برطرف کند و باعث بهبود میزان خدمت رسانی به مردم شود. حدود ۱۰ سال از آخرین حضور شهردار تهران در جلسات هیئت دولت می‌گذرد.
موضوع حضور شهردار در جلسات دولت به زمان ریاست جمهوری آیت‌الله هاشمی رفسنجانی باز می گردد.
تلاش و پیگیری‌های دوره اول شورای شهر تهران در آن زمان، پایه‌گذار حضور شهردار تهران در دولت شد و پس از انتخاب غلامحسین کرباسچی به عنوان شهردار تهران، رئیس‌جمهور وقت از وی برای حضور در جلسات هیئت دولت دعوت کرد و در نهایت کرباسچی به عنوان شهردار تهران بدون حق رأی در این جلسات حاضر می‌شد.
این روند ادامه پیدا کرد تا زمانی که در جریان انتخاب شهردار جدید به دلیل مشکلات اساسی که دولت وقت و به ویژه وزارت اطلاعات با محمود احمدی‌نژاد برای تصدی این پست داشت، احمدی‌نژاد به جلسات هیأت دولت دعوت نشد.
به عبارتی محمد خاتمی رئیس‌جمهور وقت به احمدی‌نژاد که در سال ۸۲ شهردار تهران شده بود، اجازه حضور در جلسات دولت را نداد که همین سنت‌شکنی موجب بروز اختلاف میان رئیس‌جمهور و شهردار تهران در دوره‌های بعدی نیز شد.
احمدی‌نژاد از خاتمی می‌خواست اختیارات بیشتری درباره شهر تهران را به شهرداری واگذار کند و منابع جدیدی برای بودجه این نهاد در نظر بگیرد اما خاتمی این درخواست‌ها را نپذیرفت.
به گزارش باشگاه خبرنگاران محمد محمدرضایی نماینده اصلاح‌طلب مجلس ششم در همین رابطه می‌گوید: یکی از اشتباهات بزرگ دولت خاتمی این بود که با انتخاب احمدی‌نژاد به عنوان شهردار تهران با حضور او در جلسات هیئت دولت به مخالفت پرداخت.
وی ادامه می‌دهد: در دولت سازندگی، شهردار تهران بر اساس آیین‌نامه در جلسات هیئت وزیران شرکت می‌کرد اما دولت خاتمی با بی‌تدبیری که با نوعی انحصارطلبی و تنگ‌نظری همراه بود با تغییر آیین نامه مانع قانونی بر سر راه حضور احمدی‌نژاد در دولت ایجاد کرد.
متأسفانه احمدی‌نژاد هم خطای دولت قبل از خود را در برابر شهردار تهران ادامه داد و با وجود وعده به مردم، روند ناصوابی که تجربه کرده بود، تداوم بخشید.
احمدی‌نژاد اما بعد از ورود به ساختمان پاستور راه‌نیافتنش به هیئت دولت را جبران مافات کرد و از حضور ” محمدباقر قالیباف شهردار تهران” که در انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۴، رقیب وی بود در هیئت وزیران ممانعت کرد که همین مسئله حواشی بسیاری را با خود به همراه داشت.
وی حتی در طول دوران ریاست جمهوری خود خواهان کم شدن اختیارات شهرداری تهران شد و گفت که مدیریت مترو تهران باید به دولت واگذار شود.
این ماجرا همچنان ادامه یافت تا اینکه بعد از انتخابات ۲۴ خرداد ۹۲ و انتخاب دکتر روحانی به عنوان رئیس قوه مجریه ، زمزمه‌های حضور شهردار تهران در جلسات هیئت دولت به گوش رسید.
قالیباف: دولت به آیین‌نامه حضور شهردار در هیئت دولت عمل کند
حضور قالیباف در جلسات دولت به دیدار وی با دکتر روحانی در روز دوم شهریورماه سال جاری بازمی‌گردد، در این دیدار دکتر روحانی پیشنهاد معاونت اجرایی را به قالیباف داده بود که شهردار تهران با تشکر از پیشنهاد رئیس‌جمهور از وی خواست تا به آیین‌نامه زمان ریاست جمهوری آیت‌الله هاشمی رفسنجانی مبنی بر حضور شهردار در هیئت دولت عمل کند تا حضور شهردار در کابینه بتواند زمینه هماهنگی‌های لازم میان شهرداری و دولت را در جهت رفع مشکلات مردم تهران فراهم آورد.
با توجه به جدی‌شدن موضوع حضور شهردار در جلسات دولت، سیدحسین هاشمی استاندار تهران طی مصاحبه‌ای با رسانه ها اعلام کرد که استانداری تهران آمادگی هرگونه تعامل با شهرداری را دارد.
هفته گذشته هم محمدباقر قالیباف شهردار پایتخت با حضور در استانداری تهران، یخ رابطه ۸ ساله میان دولت و شهرداری را آب کرد.
فاطمه آلیا عضو کمیسیون اجتماعی مجلس نهم هم که با حضور شهردار تهران در جلسات هیئت وزیران موافق است، در این باره با اشاره به زمزمه‌هایی مبنی بر حضور شهردار پایتخت در جلسات هیئت دولت، به باشگاه خبرنگاران می‌گوید: دکتر روحانی و برخی از دولتمردان در سخنانشان به حضور شهردار در جلسه هیئت دولت اشاره کرده‌اند و این مهم را لازم و ضروری دانستند چراکه شهردار تهران می‌تواند به عنوان عضوی از کابینه دولت باشد.
هاشمی استاندار تهران هم چند روز پیش در جمع خبرنگاران در پاسخ به این سؤال که بین شما و شهردار تهران کدامیک در جلسه هیئت وزیران حاضر می‌شوید، گفت: ان‌شاءالله هم من و هم شهردار در آینده در جلسات هیئت دولت شرکت خواهیم کرد.
در نهایت می‌توان حضور شهردار را در جلسات هیئت دولت به مثابه حضوری سازنده اررزیابی کرد، این حضور به دلیل معضلات متنوع و نیاز به تعامل شهرداری با دولت در زمینه‌های مختلف برای حل مشکلات ضروری است. مطمئنا اگر در ۱۰ سال اخیر این اتفاق می‌افتاد و شهردار تهران در جلسات دولت شرکت می‌کرد، مسئولان کشور برای شهری با حدود ۱۳ میلیون نفر جمعیت تصمیمات بهتری گرفته و مشکلات بیشتری از آن را حل می‌کردند.
