یکی از پر جاذبه ترین نقاط استان کرمانشاه و از مناطق دیدنی اورامانات، روستای شور انگیز و تاریخی «هجیج» است که هر ساله گردشگران بسیاری را به خود جذب می کند. برخی از مردم آن را با «ح جیمی» می‌نویسند و می‌گویند به معنای دره سرسبز و عمیق است. زیبایی کم نظیر این روستای پلکانی […]
یکی از پر جاذبه ترین نقاط استان کرمانشاه و از مناطق دیدنی اورامانات، روستای شور انگیز و تاریخی «هجیج» است که هر ساله گردشگران بسیاری را به خود جذب می کند. برخی از مردم آن را با «ح جیمی» می‌نویسند و می‌گویند به معنای دره سرسبز و عمیق است.
زیبایی کم نظیر این روستای پلکانی با کوه‌های سنگی، مناظر سرسبز، چشمه‌های خروشان و مسیر پرپیچ و خم آن علاوه بر اینکه راه بسیاری از گردشگران به «هجیج» را جلب کرده است همواره هنرمندان خوش ذوق را به سمت خود می‌کشاند که تا با الهام از آن همه زیبایی و شگفتی به خلق آثار چشم نواز خود بپردازند.
در میان مردمان این روستا داستانی زبان به زبان می‌چرخد با این مضمون که پانصد سال پیش در هجیج، آسمان خسیس شد و خشکسالی بیداد کرد. اهالی روستا سراغ مردی متدین که نسبش به امام موسی کاظم(ع) می‌رسید، رفتند تا برای باریدن باران، دعا کند. مرد دعا کرد و چشمه‌ای پر آب، دل خاک را شکافت و مرد از همان وقت، صاحب احترامی ویژه میان مردم شد و حتی پس از مرگش، بقعه‌ای به یادش ساختند به نام «بقعه سیدعبدالله» یا «بقعه کوسه هجیج».
کسی نمی‌داند این ماجرا درباره روستای «هجیج» و بقعه سیدعبدالله در کنار رودخانه سیروان، راست است یا تنها قصه‌ای ساده است برای سنگین شدن پلک‌های بچه‌های هجیجی، وقت خواب. مهم این است که اهالی «هجیج»، اهل تسنن هستند، اما به امامزاده‌شان احترام می‌گذارند و این بقعه از پنج قرن پیش تاکنون سرپا بوده است و زیارتگاه دوستدارانش.
از نکات جالب این روستا که در دره ای زیبا و جنگلی انبوه و بهشتی قرار گرفته، خانه های «هجیج» است که همگی از سنگ و اغلب به صورت خشکه چین و پلکانی ساخته شده، به گونه ای که پشت بام خانه ای، حیاط خانه دیگری است. در این روستا حتی یک آجر در ساخت خانه ها به کار نرفته است.
یکی دیگر از ویژگی های منحصر به فرد مردمان این روستا خود کفایی در تمامی مایحتاج روزانه است به گونه ای که از گیوه بافی که پایپوش مردمان مناطق کرد نشین است تا لباسهایی سنتی بافته شده از پشم و رنگ طبیعت و تهیه خوراک و مایحتاج خوردنی و هر آنچه که نیاز زیستن در رفاه باشد در این روستا موجود است.
زبان سخنوری مردم «هجیج» کردی اورامی است که یکی از ریشه های کهن زبان ایرانیان است . گرچه لهجه اورامی با سایر لهجه های کردی مثل روسانی تفاوت دارد ولی مانع از هم ریشه بودن این زبان ها با فارسی و لری و خراسانی و غیره نمی شود.
در نزدیکی روستا چشمه خروشانی وجود دارد که آب آن به رودخانه سیروان می ریزد، این چشمه عجیب که به مانند آبشاری از دل کوه بیرون می آید به چشمه بل معروف است، خروشانی آن به گونه ای است که در هیچ فصلی از سال آب آن کم نمی شود و متخصصین و محققین آب آن را به عنوان یکی از بهترین آب معدنیهای دنیا شناخته اند.
چراگاه‌های خوش‌منظره «پیاز دول میشا» و «گاول» از جاهای دیدنی دیگر هجیج است
روستای «هجیج» در ۲۵ کیلومتری پاوه است وقتی که گذرتان به این روستا افتاد از آنجا که مردمان این روستا گیوه دوزان ماهری اند حتما یک جفت گیوه مرغوب از این روستا بخرید. از آنجا که گیوه چپ و راست ندارد کفش های مردم در این منطقه لنگه به لنگه نمی شود. احتمالا آنچه بیش از هر چیز هنگام وورد به این روستا توجه تان را جلب می کند رنگ قاب در و پنجره های این روستاست که بیشتر آنها به رنگ آسمان است… روستایی در دره ای سبز با قاب هایی آبی…
