علی دایی در برنامه رادیویی ۲-۴-۴ حرف‌هایی را به زبان آورد که جای تامل دارد. سرمربی پرسپولیس البته مطالبی را به درستی مطرح کرد که با توجه به آنها خیلی از مشکلات فوتبال ما حل می‌شود. اینکه زبان فوتبال در همه جای دنیا یکی است، اینکه فوتبال ما با فوتبال حرفه‌ای دنیا خیلی فاصله دارد و به پنج مورد از اصول حرفه‌ای این رشته اشاره کرد. علی دایی درست می‌گوید تا باشگاه‌های ما خصوصی نشوند همین مسائل وجود دارد.
فیفا دی/او در بخشی دیگر از صحبت‌هایش به حفظ حرمت پیشکسوتان اشاره می‌کند که کاش این ادعا فقط در حد حرف نبود. او مدعی است که هیچ‌وقت شروع کننده دعوا نبوده و اگر این ادعایش را درست بدانیم آیا بهتر نبود یک‌بار کوتاه می‌آمد و پاسخ پیشکسوتش را نمی‌داد؟ آیا اگر یک‌بار این تصمیم را می‌گرفت در دعوای شروع نشده از پیش برنده نمی‌شد؟
او به‌درستی از خرج کردن واژه اسطوره صحبت می‌کند و چقدر هم درست می‌گوید که ما باید ابتدا معنی اسطوره را بدانیم و چقدر زیبا به شهدا، جانبازان و خانواده‌هایشان اشاره می‌کند و آنها را اسطوره می‌داند.
علی دایی در بخش دیگری مدعی شده که چهار ماه است تیمش به مشکل خورده که از نظر او این همان جنگ قدرت‌هاست. حالا این سوال پیش می‌آید که جنگ برای چه؟ برای اینکه به هواداران ثابت کنیم ما دلمان بیشتر برای شما می‌سوزد؟ اصلا چرا جنگ برای تیمی که صاحبش هواداران هستند. دایی می‌گوید مدیران فوتبالی نیستند یا اگر هستند کم‌شمارند. درست هم می‌گوید چون کارل هاینس رومنیگه ستاره سابق تیم ملی آلمان و باشگاه بایرن مونیخ یکی از مسوولان این تیم است.
علی دایی در مورد مدیریت علی پروین هم می‌گوید که باید رو به جلو حرکت کرد و باشگاه مدیریتی می‌خواهد که به سال ۲۰۱۴ بخورد. اگر این ادعای او کاملا درست باشد چرا امروز این حرف را می‌زند؟ آیا در باشگاهداری مدل ۲۰۱۴، سرپرست یک تیم فوتبال باید سعید شیرینی باشد (بحث ما در مورد شیرینی فقط فوتبالی است نه شخصی). او می‌گوید حتما مدیر نباید فوتبالی باشد، یادمان نرفته که او با حبیب کاشانی غیرفوتبالی هم به مشکل خورد.
علی دایی می‌گوید: «من ابتدای فصل هم با رویانیان مشکل داشتم اما وقتی آمدند سراغم، خودم را فراموش کردم و تصمیم گرفتم به مردم خدمت کنم.» این خیلی خوب است و حالا انتظار می‌رود تا پایان فصل با همین مدیریت فعلی به‌خاطر همان مردم کار کند.
اما مورد آخر که خیلی در حوصله این مطلب نمی‌گنجد، در مورد دستیارانش در پرسپولیس است. او به عنوان سرمربی اختیار تام دارد که نفراتش را خودش انتخاب کند اما در مورد نوع فوتبالی که پرسپولیس بازی می‌کند با او موافق نیستم چرا که اعتقاد داریم پرسپولیس با این همه بازیکن باید خیلی بهتر از اینها بازی کند.
