شبکه خبری المیادین نوشت: رای گیری درباره انتخاب رئیس جمهور جدید این کشور امروز برگزار شد و پس از پایان رای گیری کار شمارش آرا با حضور هیئت رئیسه به ریاست نبیه بری رئیس پارلمان این کشور برگزار شد.
تسنیم/از حاشیه های این رای گیری این بود که برخی از برگه های رای به اسم رشید کرامی نخست وزیر لبنان و دانی شمعون بود که برای یاد آوری اتهامات وارد شده به سمیر جعجع درباره قتل عام صورت گرفته در این کشور به صندوقهای آرا ریخته شد.
بر اساس این گزارش، سمیر جعجع نامزد انتخابات ریاست جمهوری توانست ۴۸ رای را در این دور کسب کند که نتوانست آرای لازم برای تصدی پست ریاست جمهوری را به دست آورد. وی برای راهیابی به کاخ بعبدا می بایست آرای ۸۶ نماینده از مجموع ۱۲۸ نماینده را به دست می آورد که در این راه ناکام ماند.
“هنری الحلو ” نامزد مورد نظر ولید جنبلاط رئیس دروزی های لبنان ۱۶ رای کسب کرد و ۵۲ برگه سفید و ۸ برگه باطله در نیز به صندوقهای آرا ریخته شد.
به این ترتیب و در پی عدم دستیابی گروههای سیاسی به توافقی درباره نامزد مورد نظر برای ریاست جمهوری ، نبیه بری رئیس پارلمان لبنان چهارشنبه هفته آینده را تاریخ جلسه بعدی انتخاب رئیس جمهور آینده این کشور اعلام کرد.
پارلمان لبنان در حالی امروز چهارشنبه دور اول انتخاب رئیس جمهوری این کشور را آغاز کرده که بسیاری از ناظران بر این باورد بودند که، اغلب نمایندگان هنوز درباره نامزد مورد نظر خود تصمیمی نگرفته اند.
دوره شش ساله ریاست جمهوری میشل سلیمان، رو به پایان است، اما موضوعات مورد اختلاف مثل نحوه مواجهه با بحران سوریه باعث شده است که نمایندگان پارلمان نتوانند درباره جانشین او بر روی شخص واحدی توافق کنند.
یکی از نامزدهای اصلی سمیر جعجع بود که از او به عنوان مخالف سرسخت حزب الله لبنان، ایران و بشار اسد رئیس جمهوری سوریه نام می برند.
ائتلاف ضد بشار اسد به رهبری سعد الحریری از حامیان سمیر جعجع است، اما مخالفت سرسختانه او با حزب الله و همچنین سابقه اش در همکاری با نیروهای اسرائیلی در جریان جنگ داخلی لبنان در دهه های هفتاد و هشتاد میلادی کار او را برای جلب حمایت همه گروه های سیاسی سخت می کند.
سیاستمدار سرشناس دیگری که با وجود درخواستهایی که از او شده است، هنوز رسماً برای ریاست جمهوری نامزد نشده، میشل عون است، که حزب الله لبنان حمایت خود را از آقای عون اعلام کرده است.
در دور اول رای گیری نامزدی که بتواند دو سوم آرا را به خود اختصاص بدهد، رئیس جمهوری لبنان خواهد شد.
در صورتی که نامزدی نتواند به این میزان رای دست پیدا کند، نامزدی که در دور بعدی نصف به اضافه یک آرا را به دست بیاورد پیروز اعلام می شود.
کارشناسان سیاسی عدم انتخاب رئیس جمهور لبنان را در جلسه امروز پیش بینی می کردند و دلیل آن را عدم توافق بین گروهها و جریان های سیاسی بر سر نامزد خاص برای تصدی پست ریاست جمهوری عنوان کرده بودند.
قانون اساسی لبنان تاکید می کند که رئیس جمهور با رای اکثریت دو سوم نمایندگان مجلس در دور اول انتخاب می شود و دوره های بعدی رای گیری به بیش از اکثریت مطلق یعنی ۶۵ رای نیاز ندارد.
الاخبار در این باره نوشته بود: نه سمیر جعجع و نه هنری حلو هیچ یک در جلسه امروز انتخاب نخواهند شد و برگه های سفید حرف اول را خواهد زد و در جلسات بعدی حد نصاب لازم وجود نخواهد داشت مگر در صورت توافق درباره نام رئیس جمهوری آینده.موازنه قوا و ائتلاف بندی های آنها با دو احتمال روبرو است؛توافق در حال حاضر یا توافق پس از خلاء.
سمیر جعجع کیست؟
زندگینامه سمیر جعجع بیش از اینکه شبیه به سابقه یک سیاستمدار فعال باشد، به پرونده یک جنایتکار جنگی شبیه است که در یک نظام معقول انسانی انزوا از فعالیتهای سیاسی کمترین مجازاتی است که میتوان برای وی تعریف کرد.
سمیر در ٢۵ اکتبر ١٩۵٢ در منطقه عین رمانه (در بخش شرقی بیروت) در یک خانواده معروف مارونی به دنیا آمد. سمیر جعجع تحصیلات دبستان و دبیرستان خود را در منطقه عین رمانه به اتمام رساند و در هنگام تحصیل به فعالیت در حزب فالانژیستهای لبنان روی آورد. جعجع در اثنای یک عملیات نظامی که در اثر آن تونی فرنجیه وزیر اسبق (و پدر سلیمان فرنجیه وزیر سابق کشور لبنان) همراه با خانواده و یاران خود کشته شدند، به شدت زخمی شد و برای معالجه به کشور فرانسه اعزام گشت. پس از بازگشت از فرانسه مسؤول اداره منطقه شمال لبنان و سپس رهبری این منطقه که به «شوف» معروف است را به عهده گرفت.
در سال ١٩٨٣ با عقب نشینی اسرائیل از لبنان درگیری و کشتار میان «نیروهای لبنانی» به رهبری جعجع از یک سو و مجموعه حزب سوسیالیست پیشرو به رهبری ولید جنبلاط از سوی دیگر بالا گرفت. این جنگ به محاصره شدن سمیر جعجع در دیر قمر در منطقه شرقی بیروت منتهی شد، اما در سال ١٩٨۴ نیروهای سمیر جعجع موفق شدند از منطقه محاصره شده عقب نشینی کرده و جان سالم به در برند. در ١۵ ژانویه ١٩٨۵ سمیر جعجع کودتای معروف خود را علیه ایلی حبیقه رهبر فالانژها به راه انداخت که این رویداد به برکناری حبیقه منجر شد. هنگامیکه میشل عون عهده دار دولت لبنان شد نیروهای جعجع با وی درگیر شدند.
در سال ١٩٨٩ سمیر جعجع موافقت خود را با پیمان طائف اعلام کرد و در ٢۴ آوریل ١٩٩۴ به اتهام دست داشتن در انفجار کلیسای «سیده نجات» که در اثر آن ١١ نفر کشته و تعدادی مجروح به جا ماند، به زندان افتاد، وی در ابتدا به اعدام محکوم شد، اما مدتی بعد حکم وی به حبس ابد تقلیل یافت و در نهایت ۱۱ سال بعد و پس از ترور رفیق حریری و خروج نیروهای سوریه از لبنان تحت فشار غرب مشمول عفو قرار گرفت و از زندان آزاد شد.