حسن روحانی در بخشی از گفتگوی تلویزیونی اخیر خود با بیان اینکه در سال ۹۳ برای اولین بار تعداد متقاضیان دریافت از صندوق بیمه بیکاری کاهش پیدا کرده است، این کاهش تقاضا را نشانه کاهش بیکاری دانست و خاطرنشان کرد: وزارت کار میزان ایجاد اشتغال در ۶ ماهه اول سال ۹۳ را بالغ بر ۴۰۰ هزار اشتغال جدید اعلام می‌کند، بنابراین اشتغال خالص ما رقم بسیار خوبی است.
به گزارش گروه اقتصادی صراط، نتیجه‌گیری رییس جمهور مبنی بر “کاهش بیکاری” به خاطر “کاهش تعداد متقاضیان دریافت از صندوق بیمه بیکاری” در حالی است که همزمان آمارهای عجیب ارائه شده توسط مسئولان دولتی واکنش های متعددی به همراه داشته است.
شگفتی از آنچه “تک رقمی شدن نرخ بیکاری” در گزارش مرکز آمار اعلام شده، به اندازه ای است که همه ایرادات دولتمردان فعلی از آمارهای نادرست دولت احمدی نژاد را به فراموشی سپرده است. آمار بیکاری و ایجاد شغل در دولت احمدی نژاد در شرایطی مورد اعتراض صاحبان فعلی صندلی های دولتی قرار می گرفت که نوع انتقادات، صرفا به نحوه و معیارهای محاسبه شغل و تعداد بیکاران مربوط می شد.
این در حالی است که مرکز آمار دولت یازدهم، در آماری عجیب، همزمان حذف ۶۷۰ هزار شغل در تابستان و در عین حال کاهش درصد بیکاری و شکستن رکورد ده سال گذشته در این خصوص را اعلام کرده است! بر اساس گزارش مرکز آمار، از تعداد کل شاغلان کشور در تابستان ۹۳ به میزان ۶۷۰ هزار نفر کاسته شده اما نرخ بیکاری به ۹٫۵ درصد رسیده است!
مشکل اصلی در تعریف شاغل و بیکار توسط مرکز آمار است. مرکز آمار به کسی که «در طول هفته قبل از آمارگیری، حداقل یک ساعت کار کرده و یا بنابه دلایلی به طور موقت کار را ترک کرده باشد شاغل می گوید و دانش آموزان، دانشجویان، سربازان وظیفه، کارآموزان و افرادی را که رایگان برای اقوام خود کار می‌کنند نیز به این آمار اضافه می کند. در طرف مقابل، بیکار کسی است که در هفته قبل از آمارگیری٬ کار نداشته ولی از سه هفته قبل و تا یک هفته بعد از آن هفته، به دنبال کار بوده باشد.
طنز ماجرا در این تعاریف اینجاست که اگر بیکاری از یافتن کار ناامید شود و یا بنا به دلایلی جستجوی کار را متوقف کند، از آمار بیکاران کسر می شود! به این ترتیب، از حدود ۶۴ میلیون ایرانی بالای ده سال، ۴۰ میلیون نفر نه بیکارند نه شاغل و از حدود ۲۴ میلیون نفر باقیمانده، هم اکنون حدود ۲۱ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر شغل دارند در حالی که آمار شاغلان در تابستان سال گذشته ۶۷۰ هزار نفر بیشتر بوده است!
این بدان معناست که در طول یک سال گذشته حدود یک میلیون نفر از جویندگان کار کم شده و به طور خلاصه، دولت تدبیر و امید یک میلیون نفر را از بیکاران را از یافتن کار ناامید کرده و سپس آمار آنها را از تعداد بیکاران کم کرده و به رکورد افتخارآمیزش دست یافته است!
با این عملکرد دولت در حوزه اقتصادی، چه بسا بتوان باقیمانده بیکاران جویای کار را تا پایان سال، از یافتن شغل ناامید کرد و همزمان با اندکی تغییر در روش محاسبه بیکاران، به رکورد رویایی بیکاری صفر درصد نیز دست یافت!
