افق نیوز/مهر/باز هم صدای یک بازیکن بلند شد. پس از آندرانیک تیموریان حالا مهدی رحمتی هم در مورد لیدرهایی که خط می گیرند و شعار می‌دهند حرف می زند. پیش از آندو و البته رحمتی و سیاوش اکبرپور نیز در مورد باشگاه استقلال چنین حرفهایی را بر زبان آورده بودند. پیش از آن فرهاد مجیدی هم به این نکته اشاره کرده بود. قبل‌تر از آن نکونام هم حرفهایی مشابه زد که کارش به شکایت و شکایت کشی رسید. ناصر حجازی نیز چنین حرفهایی را می گفت.
ماجرا چیست؟ آیا راست می گویند؟ آیا درست می گویند؟ صرف نظر از اینکه آنها درست می گویند یا غلط باید پرسید که در این باشگاه‌های فرهنگی – ورزشی دقیقا کار کانون هواداران چیست؟ آیا اگر بازیکنی به تبع شرایط تیم خود مثلا وقت کشی کرد باید به وی توهین کرد؟ اگر قرار بر این است که توهین شود (به هر دلیلی) پس باشگاه این همه لیدر و رئیس و دفتر و دستک می خواهد چکار؟ مردم می آیند و برخی از آنها که البته کاملا شناخته شده هستند به بازیکن حریف یا خودی یا رفته از این تیم توهین می کنند و می روند! پس کانون برای چه لازم است؟
صرف نظر از اینکه کار کانون هواداران این است که لیدرهایی تحصیل کرده و بافرهنگ انتخاب کند و با هماهنگی آنها باشگاه مورد تشویق قرار بگیرد، پرسش دوم این است که چرا این اتفاق ویژه تنها برای باشگاه استقلال تا این حد رخ می‌دهد که عده ای هوادار مشخص یک روز علیه ملی پوشان شعار بدهند و روز بعد علیه بازیکن خودی جنجال به راه بیاندازند آنهم جلوی سرمربی تیم و کاری کنند که او از تیم برود و روز سوم علیه کاپیتان تیم خودشان شعار بدهند و روز چهارم عادل فردوسی‌پور و روز پنجم …
به درست یا غلط این بازیکنان الگوها و ستاره‌های مردم هستند و چند لیدر نباید آنها را اینگونه تخریب کرده و رو در روی مردم بایستند. در این رابطه حتی گزارش‌هایی مبنی بر برخورد فیزیکی برخی از این لیدرها با هوادارانی که فلان ستاره را تشویق می کرده اند نیز وجود دارد. کما اینکه برخی مواقع به خبرنگاران و عکاس‌ها هم بی احترامی در محل تمرین استقلال دیده شده است.
دو سال قبل این لیدرها یک هوادار را در محل تمرین استقلال با مشت زدند که عکس آن هوادار روی جلد روزنامه ها هم رفت. به نظر می رسد برخورد با این لیدرها در باشگاه استقلال از قهرمانی هم مهمتر است چرا که هواداران این تیم از وضعیت موجود راضی نیستند و حتی امروز که استقلال در کورس قهرمانی است نیز به ورزشگاه نمی روند.
افشارزاده را می شناسیم، او مدیر اخلاق مداری است و اتفاقا به همین دلیل توقع ما از مدیری چون ایشان این نیست که هر دو سه هفته یکبار بیاید و بگوید شعار ها را نپسندیدم، بلکه توقع آن است که آن تعداد محدود و مشخص لیدر که فرهنگ ورزشگاه‌ها و تمرین را به هم می ریزند کنار بگذارد و اجازه حضور آنها در تمرین استقلال و در ورزشگاه آزادی را ندهد.
صرف نظر از مدیرعامل باشگاه استقلال از سازمان لیگ و یگان ویژه و فدراسیون فوتبال و حتی وزارت ورزش هم توقع می رود براین رسم غلط در باشگاه استقلال و البته بسیاری از باشگاه های دیگر خاتمه بدهند و اجازه ندهند بیشتر از این مردم سکوهای ورزشگاه‌ها را خالی کنند.
