هر ساله با نزدیک شدن به ایام نوروز موضوع وجود یا عدم وجود پیک نوروزی دانشآموزان، بحث محافل آموزشی و همچنین خانوادهها شده است.
در سالهای دور پیک نوروزی (شادی) پیش از آغاز نوروز در اختیار دانشآموزان قرار میگرفت تا در تعطیلات عید نوروز از مسائل آموزشی و درسی دور نمانند و با رجوع به پیک نوروزی، خود را مقداری در سطح کلاس تا بازگشایی مدارس حفظ کنند.
اما چند سالی است که دیگر از پیکهای نوروزی خبر چندانی نیست و وظیفه این پیکها به عهده معلمان گذاشته شده است.
اسفندیار چهاربند، مدیر کل آموزش و پرورش شهر تهران طی روزهای گذشته در گفتوگو با فارس گفت: «دیگر چیزی به عنوان پیک نوروزی نداریم، یعنی یک تکلیف سراسری بدون توجه به نیازها، استعدادها و علاقهها را تأیید نمیکنیم چرا که یک فعالیت غیر ضروری و کم اثر بود که سال گذشته آن را متوقف و ممنوع کردیم».
چهاربند با بیان اینکه امسال نیز ممنوعیت پیک نوروزی را اعلام کردیم، گفت: «اینکه فعالیت نوروزی به دانشآموزان داده میشود، قطعی است اما طراحی و محتوای آن بر عهده معلمان است».
اما از یک دو روز گذشته پای پیک نوروزی ۹۴ به برخی مدارس تهران باز شده است، اما این بار این پیک نوروزی نه از طرف ادارات آموزش و پرورش بلکه از طرف نهادها و مؤسسات خارج از آموزش و پرورش پایهگذاری شده است.
اکنون «پیک نوروزی ۱۳۹۴ مدرسه ما» مخصوص پایههای مختلف تحصیلی وارد برخی مدارس شده است و مشخص نیست این کار با مجوز و اطلاع ادارات آموزش و پرورش انجام شده است یا به صورت غیر قانونی است.
صفحه روی جلد پیک نوروزی ۹۴
موسسه مورد نظر پیکهای نوروزی را برای پایههای اول تا سوم دبیرستان پیش بینی کرده است.
به نظر میرسد که نیاز است تا آموزش و پرورش به یک تصمیم واحد در خصوص پیک نوروزی دانشآموزان برسد که یا این کار انجام شود و یا به هیچ طرق دیگر انجام نشود؛ اما این اتفاقی که شاهد آن هستیم شائبه موضوع خصوصی سازی را پررنگ میکند.