قال الله تعالی: «و لن ترضی عنک الیهود و لا النّصاری حتّی تتبع ملتهم، قل ان هدی الله هو الهدی…» (بقره، ۱۲۰)
تب و تاب غیرعادی و ذوق زدگی غربیها و اروپائیان پس از اعلان برجام و پایان مذاکرات هسته ای ایران و ۱+۵ در وین، و نیز نوع برخورد و استقبال شورای امنیت سازمان ملل و صدور قطعنامه ۲۲۳۱ در مدت زمان کوتاه آن هم با مبنا قرار دادن پیش نویس آمریکا که با عجله ای محسوس همراه بود، در عین این که به جهاتی نشان از اقتدار نظام اسلامی دارد، ولی برای آن دسته از کسانی که به خوبی جبهه خصم را رصد می نمایند، زمینه هایی از نگرانی را باعث گردیده است.
این در حالی است که به موازات فرایند مذاکرات هسته ای، بیش از ۱۲۰ روز است که کشور و ملت مظلوم یمن، زیر آتش باری سنگین هوایی و اخیراً زمینی و دریایی حاکمان شکم باره و مزدور و جانی عربستان قرار دارد و سازمان به اصطلاح ملل با کمیته ها و شوراهای اقماری اش، بدون هیچ احساس درد و مسؤولیتی بی شرمانه به نظاره نشسته اند و اگر در مقطعی هم، عکس العملی نشان دادند، در حمایت از رژیم کودک کش آل سعود به صحنه آمدند.
البته سابقه این مجامع به اصطلاح بین المللی که به دروغ شعار حقوق بشر و ملتها را سر می دهند، همواره نشان می دهد که مدافع منافع استکباری قدرتهای زورگوی دنیا بوده و هستند و ای کاش سازمان ملل به سازمان دول استکباری تغییر نام می داد تا با مواضع و عملکرد آن سازگاری بیشتری پیدا می کرد.
در رابطه با برجام (برنامه جامع اقدام مشترک)، آنچه بیش از همه، نگرانی ها را نسبت به بی صداقتی و عدم اعتماد به سران کشورهای غربی و اروپایی به ویژه آمریکا، انگلیس، آلمان و فرانسه، بیشتر می کند، اظهارات رسمی و توأم با گستاخی است که از همان روزهای آغازین پس از برجام و اعلان توافق مشترک در وین مطرح گردید و هم چنان با طمع به منابع و حقوق ملت شریف ایران، حرفها و درخواستهایی عنوان می گردد که نشان می دهد این قوم متکبر و تشنه قدرت و ثروت، فراتر از برجام به اهداف دیگری چشم دوخته اند و با این باور غلط که ایران اسلامی را توانسته اند با حربه ی تحریم به پای میز مذاکرات کشانده و در نهایت مجاب و مهار و یا تسلیم اراده خویش نمایند، گاهی با ادبیات تحکمی و قلدرمأبانه سخن بر زبان می رانند و گاهی با حربه رسانه و جنگ روانی دروغها و اهانتهایی را به خورد افکار عمومی جهان می دهند. نوع برخورد این جماعت قلدر و سلطه گر، انسان را به یاد پیام و هشدار صریح کلام وحی در آیه ۱۲۰ سوره بقره می اندازد که می فرماید: ای پیامبر! یهود و نصاری به کمتر از این که تو دست از تمام آرمانها و ارزشهایت برداری، قانع و راضی نمی شوند، ولی تو با وجود پشتوانه هدایت الهی، هراسی به دل راه نده که اگر تسلیم وعده های ظاهری آنان شده و به امیدی تحت تأثیر اراده شومشان قرار گیری، دیگر از خدا نصرت و یاری مطلب! که شرط نصرت الهی، ایمان است و عمل صالح و مواضع توأم با بصیرت، هوشمندی و شهامت و در این صورت است که «ان تنصر الله ینصرکم و یثبت اقدامکم»
از عجله انگلیس برای بازگشایی سفارتش در ایران که بگذریم، مواضع و سخنان قابل تأمل سران آمریکاست که البته نباید توسط دستگاه دیپلماسی جمهوری اسلامی بی پاسخ بماند، چنان که وزیر محترم امور خارجه با شجاعت تمام در جمع نمایندگان مجلس شورای اسلامی فرمودند که برخی از این ادعاها و صحبت های بی ربط را پاسخ داده و قطعاً برخورد مناسب را داشته و خواهند داشت و نیز اظهارات مسؤولان آلمانی که جزو اولین هایی بودند که با هیأت بلندپایه تجاری بعد از اعلام برجام به طمع رسیدن به آلاف و الوفی به ایران وارد شده و هنوز از ایران نرفته خط و نشانهایی برای ملت ایران کشیدند.
زیگمار گابریل، قائم مقام صدر اعظم آلمان، پس از انجام توافق وین، در سفر به تهران در جمع بازرگانان آلمان و ایران: اگر خواهان ایجاد روابط اقتصادی نزدیک تر با آلمان و سایر قدرتهای غربی هستید، روابط خود با اسرائیل را بهبود ببخشید. وی گفت: آلمان تمایل دارد در مقام میانجی ایفای نقش کند.
وی هم چنین گفت: در صورتی که درباره چنین مسائلی بحث نکنید و برای حرکت در آن مسیر نکوشید، در بلندمدت نمی توانید روابط اقتصادی خوبی با آلمان داشته باشید… وی تأکید کرد: زیر سؤال بردن حق موجودیت اسرائیل چیزی است که ما آلمانی ها نمی توانیم آن را بپذیریم.
گابریل: حال که برلین و تهران می توانند روابط نزدیک تری برقرار کنند، ضروری است درباره حقوق بشر نیز صحبت شود. وی ادامه داد: خواهان گفت وگو با نمایندگان حقوق بشر در کشوری (ایران) است که سازمان ملل می گوید: حقوق بشر به ویژه حقوق زنان، اقلیت های مذهبی، روزنامه نگاران و فعالان سیاسی را نقض می کند.
دیوید کامرون، نخست وزیر انگلیس: کشورهای غربی پس از توافق هسته ای، تغییر در سیاست های ایران در خاورمیانه را خواستار است. وی گفت: من با آقای روحانی صحبت کردم و گفتم: ما خواستار تغییر در نگرش ایران در موضوعاتی مانند سوریه، یمن و تروریسم در منطقه و تغییر در رفتار ایران هستیم.
اشتون کارتر، وزیر جنگ آمریکا: توافق با ایران هیچ محدودیتی برای اقدامات واشنگتن در برابر تهدیدات احتمالی برای متحدانش ایجاد نمی کند.
حال در این شرایط حساس چه باید کرد؟
الف – دستگاه دیپلماسی که به همراه تیم مذاکره کننده، در جریان مذاکرات به خوبی ثابت نمودند که از ظرفیت و جوهره انقلابی و فنی قابل تقدیری برخوردار می باشند، شایسته است هم چنان از دستاوردهای مذاکرات با صلابت صیانت کرده و ضمن رصد جبهه حریف، به موقع و به هنگام در راستای منافع ملی و منویات مقام معظم رهبری(مدظله العالی) و سیاستهای نظام، پاسخ دشمنان ملت ایران را بدون هیچ ملاحظه ای بدهند و مطمئن باشند که آحاد مردم شریف ایران به سان همیشه پشتیبان فرزندان مؤمن و مقاوم خویش در همه عرصه ها می باشند.
ب- ترجیح منافع ملی به ویژه رعایت اصل انسجام و وحدت ملی در سال همدلی و همزبانی، باید مورد توجه تمامی آحاد مردم و دولتمردان و خواص با هر گرایشی قرار داشته باشد. حال که ثمره مذاکرات طاقت فرسا و در حجمی کم سابقه تحت عنوان برجام اعلام گردیده است، به جاست با حمایت همه جانبه آحاد مردم، ضمن بررسی توسط مجاری قانونی و ذی ربط، در مسیر پیگیری دقیق تا حصول نتایج نهایی قرار بگیرد چنان که اکنون محتوای مکتوب برجام در اختیار نمایندگان مجلس قرار گرفته است و در دو کمیسیون امنیت ملی و کمیسیون تخصصی در حال بررسی می باشد.
ج- در جبهه مخالف (غرب، آمریکا و رژیم های وابسته) دعواها و نزاعها پیرامون برجام جدی است. در همین راستا ابراز نگرانی و ناراحتی سران رژیم غاصب اسرائیل و نیز عکس العمل ناشیانه بن سلطان و برخی طواغیت منطقه مبنی بر تهدید نظامی علیه ایران اسلامی، قابل توجه و البته از جهتی نشان اقتدار ملت و دولت ایران و بالخصوص رهبری هوشمند انقلاب اسلامی است.
رهبری که به اعتراف دوست و دشمن با هدایتهای نافذ و قاطع خود به منزله پایه اصلی مذاکرات نقش ایفا می نمود و اگر مذاکرات در فرایند ۱۲ ساله اش دستاوردی به دنبال داشته باشد به حق مرهون هوشمندی و نگاه جامع و دوراندیشانه معظم له و به تبع ایشان مقاومت مردم و فرزندان ملت در عرصه دیپلماسی می باشد.
د- به نظر می رسد در مقطع پس از برجام، کلیدواژه ها و نکته هایی که باید مدنظر جدی باشد از این قرار است:
۱٫ محکومیت زیاده خواهی قدرتهای استکباری
۲٫ پذیرش برجام (توافق یا عدم آن) پس از بررسی مراجع مربوطه به ویژه مجلس و شورای عالی امنیت ملی کشور، تصمیم نظام تلقی گردیده و باید مورد حمایت همه آحاد مردم قرار گیرد.
۳٫ سابقه کشورهای غربی به ویژه آمریکا و انگلیس گواه روشنی بر بدعهدی آنان است و لذا نگرانی از عمل نکردن ۱+۵ به تعهداتش هم چنان باقی است.
۴٫ فراتر از مذاکرات و برجام، اصل قدرت و اقتدار و استحکام نظام است که به فضل الهی تاکنون تجلی داشته است.
۵٫ دوقطبی سازی فضای داخلی ایران ازجمله اهداف شوم و مرموز استکبار و عوامل منطقه ای و داخلی اش می باشد.
۴٫ تیم هسته ای جمهوری اسلامی، سربازان نظام و فرزندان مؤمن و شجاع ملت هستند که همواره مورد حمایت خواهند بود.
۷٫ تعارض نظام سلطه و عوامل مزدورش در منطقه با ملت و دولت و نظام اسلامی از سابقه دیرینی برخوردار و قطعاً با توجه به روحیه استکباری و جنایت پیشه گی، پایان ناپذیر است.
۸٫ سیاستهای منطقه ای جمهوری اسلامی به ویژه در حمایت از ملت های مظلوم و تحت ستم و نیز خط مقاومت و بیداری اسلامی هرگز تغییر نیافته است و بلکه گسترده تر از قبل جریان خواهد داشت.
۹٫ ضمن تأکید بر نسبی بودن توفیقات در دستاوردهای مذاکرات، نگاه اصلی ما در پیشرفت و تعالی جامعه به استعدادها و توانمندیها و رشد ظرفیتها و تولید داخلی با معیار اقتصاد مقاومتی است.
۱۰٫ نجات کشور از برخی معضلات و صیانت از آرمانها و ارزشهای انقلابی و ملی و سرعت بخشیدن به رشد و بالندگی کشور، قطعاً مبتنی است بر همگرایی داخلی و تقویت انسجام و وحدت ملی، حول محور ولایت و رهبری و لذا با مبنا قرار دادن اندیشه ها و منویات و مواضع حکیمانه رهبری فرزانه انقلاب، می توان دولت و خدمتگزاران به نظام اسلامی را در ارائه خدمات خالصانه و بی منت یاری نمود.
