یک بار که برای پرسپولیس پنالتی را از دست زار زار گریه کرد. روی زمین نشسته بود و بلند نمی شد.وقتی سایر بازیکنان آمدند دستش را گرفتند گفت:«ناراحتم،جبران می کنم.من امروز دل خیلی ها را شکستم.»
آن شب به قول خود رامین یکی از سخت ترین شب های زندگی اش بود.پسر با اخلاقی که اگر معرفتش نبود و شاید اگر پول برایش اهمیت بیشتری داشت به درخواست پدرش نه می گفت به یکی دیگر از پیشنهاد های بهتری که داشت فکر می کرد.سپاهان،نفت تهران و …
حرف از رامین رضاییان است.بازیکنی که انگار سرنوشت برایش طوری رقم خورده که باید حسرت های زیادی بخورد.دیگر همه می دانند که پدر این بازیکن ازآن پرسپولیسی های دو آتشه است و حتی خود رامین وقتی با پرسپولیس قرارداد امضا کرد عکس پدرش را منتشر کرد و نوشت:«دلیل اصلی پرسپولیسی شدنم…»پدری که ظاهرا بیمار است و تنها کاری که رامین توانسته برای راضی نگه داشتن دلش انجام بدهد این است که آرزوی او را برآورده کند و آن حضور پسر در تیم بزرگ پایتخت است.
بازی سایپا و پرسپولیس اما یکی دیگر از آن شب های تلخ و تمام نشدنی برای رضاییان بود.شبی که بیشتر کارشناسان داوری می گویند توپ به صورت او برخورد کرد اما نظر داور بازی چیز دیگری بود.نشان دادن ضربه پنالتی یک بار دیگر کاخ آرزهای رامین را فرو ریخت.آنقدر که او نای بلند شدن از زمین را نداشت.داور تشخیص به تمارض داده بود و نگرانی رامین سه چیز بود.یکی اینکه به ضرر پرسپولیس پنالتی گرفته بودند،یکی به خاطر ناراحتی هواداران و از همه مهمتر اینکه پس از بازی چطور باید توی روی پدرش نگاه کند؟ او همه کار کرده بود تا پدرش خوشحال باشد.حتی شاید بر خلاف میل باطنی اش هم به پرسپولیس آمد که خنده را روی لبان پدرش بنشاند اما پنالتی که می گویند به ناحق گرفته شد دوباره باعث شد رامین بغض کند،ناراحت شود و حتی زور کافی برای اینکه داور به او کارت زد نشان بدهد را نداشته باشد.
رامین پسر با تعصبی است و این را بارها به هواداران پرسپولیس ثابت کرده است.در روزگاری که خیلی ها پول اولویت شان است و لباس تیمی که سالها در آن بازی کرده اند را به چند میلیون بیشتر می فروشند او به خاطر پدرش،به خاطر مردی که سالها مثل کوه پشتش ایستاده می آید، پیراهن قرمز مورد علاقه پدر را به تن می کند و به خاطر اینکه(از نظر خودش) نتوانسته کاری برای موفقیت تیم محبوب پدر انجام بدهد اشک می ریزد. سرت را بالا بگیر پسر.کاری را که تو در این دوره و زمانه انجام داده ای قابل تقدیر است و هواداران، مسئولان باشگاه و حتی پدرت به خوبی درک ات می کنند و می دانند اگر خیلی از مسائل دست در دست هم نداده بود حالا شرایط خیلی متفاوت بود.
