بعد از حصول توافق هسته ای که به “برجام” (برنامه جامع اقدام مشترک) معروف شد، دلواپسان ابتدا به شوک رفتند ولی خیلی زود خود را جمع و علیه آن شروع به جو سازی کردند.
طرح شان هم این بود که برجام را به مجلس شورای اسلامی ببرند و در آنجا ، با فشار بر نمایندگان، ردش کنند. آنها حتی برنامه تجمع و چادر زنی در برابر مجلس – به شیوه لبنان – را در دستور کار خود قرار دادند ولی از دفتر رهبری پیام آمد که رهبر انقلاب از این کارها رضایت ندارند و لذا بعد از چند روز ، چادرهایشان را جمع کردند و در حالی که هیچ دستاوردی نداشتند و کسی هم در آن چند روز توجهی به آنان نکرده بود، رفتند!
در نهایت مجلسی که اکثریت آن را اصولگرایان تشکیل می دهند، در میانه هیاهوی دلواپسان و حتی تهدیدهای آنان، برجام را تصویب کرد.
دلواپسان که تا قبل از تصویب برجام در مجلس، مدام می گفتند که برجام باید در مجلس بررسی شود، این بار به مجلس حمله کردند که چرا تصویب کرده است؟!
اینک دلواپسان، شورای نگهبان را هدف قرار داده اند و می خواهند با فشار بر شورای نگهبان، کاری کنند که این شورا، “برجام” را مخالف قانون اساسی یا شرع تشخیص دهد و رد کند!
آنها کاری ندارند به این که هر روز تأخیر در اجرای برجام چه آثار منفی بزرگی بر اقتصاد کشور می گذارد. چند پیش، سیروس ناصری، عضو اسبق تیم مذاکره کننده هسته ای ایران در دوران اصلاحات گفته بود که طبق برآوردها، تأخیر در اجرای برجام در چند وقت اخیر، ۳ میلیارد دلار به اقتصاد ایران لطمه زده است.
اما ایستگاه بعدی دلواپسان در تعقیب برجام کجا خواهد بود؟
اگر آنها بتوانند شورای نگهبان را متقاعد به رد برجام کنند، طرح مربوطه ، دوباره به مجلس خواهد آمد و احتمالاً به مجمع تشخیص مصلحت نظام خواهد رفت.
لذا طبیعی است که فشارها و جوسازی های بعدی ، مجدداً متوجه مجلس و سپس مجمع تشخیص مصلحت نظام می شود.
با این حال، قابل پیش بینی است که برجام، چه در شورای نگهیان و چه در مجمع تشخیص مصلحت نظام، تصویب و نهایی خواهد شد. این را دلواپسان هم به خوبی می دانند ولی همچنان بر “برجام” می تازند.
سوال اینجاست که چرا برغم این که می دانند برجام، نهایتاً قانونی و اجرا می شود، این چنین بر آن می تازند و علیه اش جوسازی می کنند؟
پاسخ را باید در انتخابات پیش رو دید. اسفند امسال، انتخابات مجلس شورای اسلامی است.
دلواپسان خوب می دانند که توافق هسته ای و لغو تدریجی تحریم ها، برگ برنده بزرگ جریان اعتدالگراست که می تواند در نتیجه انتخابات مجلس و متعاقب آن در انتخابات آتی ریاست جمهوری ، واقعاً اثرگذار باشد.
دلواپسان می دانند که حامیان دولت و نیز افراد دارای قدرت تحلیل، تحت تاثیر جوسازی های آنان قرار نخواهند گرفت. بنابراین، در طراحی راهبردی شان راجع به این موضوع،دو گروه عمده را هدف قرار داده اند:
۱ – مردم عادی فاقد تحلیل سیاسی
دلواپسان امیدوارند بتوانند برجام را آنقدر سیاه و منفی جلوه دهند که اعتدالگراها نتوانند در بین افکار عمومی، از آن به عنوان یک دستاورد و برگ برنده در انتخابات استفاده کنند. در این بخش، آنها به دنبال خلع سلاح جریان رقیب هستند.
۲ – حامیان سنتی دلواپسان
آنها می خواهند یک نگرانی جدی در میان حامیان خود به وجود آورند دال بر این که با برجام، انقلاب و ارزش ها و خون شهدا در معرض خظر قرار گرفته و باید کاری کرد.
در واقع، دلواپسان برای ایجاد اتحاد در میان نیروهایشان که این روزها چند پاره شده اند و بسیاری شان در صداقت دلواپسان تردیدهای جدی دارند، ناگزیر از ایجاد دشمن و خطر فرضی اند تا دستکم به یک اتحاد تاکتیکی برسند و انتخابات را با کمترین تلفات پشت سر بگذارند.
لذا آنچه دغدغه مرکزی دلواپسان را تشکیل می دهد، نه برجام و منافع ملی کشور ، که بیم از تکرار انتخابات خرداد ۹۲ در اسفند ۹۴ است و از این رو، در ماه های آتی، حملاتشان به برجام تشدید خواهد شد. آنها حضور در مجلس را خیلی دوست دارند.
