همانطور که انتظار میرفت، با اعلام غیررسمی فهرست اولیه ائتلاف اصولگرایان در تهران، بازار خبرسازی رسانههای منتسب به جریان اصلاحات درباره چند و چون وحدت اصولگرایان و تخریب آن، داغ شد.
اواسط هفته گذشته بود که خبری غیررسمی در شبکههای اجتماعی منتشر شد که در آن، اسامی ۳۰ نامزد نهایی قرار گرفته در فهرست ائتلاف اصولگرایان برای حوزه انتخابیه تهران اعلام و در گروههای تلگرامی و حتی برخی رسانهها منتشر و دست به دست شد. از همان ساعات اولیه بعد از اعلام این فهرست که همزمان با آن برای برخی شهرستانهای بزرگ کشور نیز اعلام شده بود، رسانههای اصلاحطلب و نزدیک به دولت در حرکتی هماهنگ و هدفدار، تلاش کردند تا این پیام را لقاء کنند که این فهرست با اختلاف میان گروهها و احزاب اصلی جریان اصولگرا و انقلابی بسته شده و منعکس کننده نظر همه آنها نیست.
هرچند غلامعلی حدادعادل سخنگوی ائتلاف اصولگرایان سه روز پیش اعلام کرد که این فهرست هنوز نهایی نیست و تا اواسط هفته جاری جمعبندی و قطعی میشود، اما جریان رسانهای منتسب به یک گروه خاص، دست از تلاش خود برای ایجاد تشکیک و القاء اختلاف برنداشتند.
این جریان رسانهای که یک روز با چرخشی عجیب، از دست هاشمی رفسنجانی عصبانی میشوند که چرا با اظهارات خود کوپن حجتالاسلام سید حسن خمینی را سوزانده و روز دیگر، در میان اختلاف طیفهای منتسب به دولت روحانی، نزدیکان عارف و کارگزاران سازندگی حیران و سرگردان میمانند، در حرکت همراه با دست و پاچگی خود برای تخریب وحدت رقیب، ابتدا به سراغ یکی از چهرههای دانشگاهی جریان اصولگرایی رفتند و از قول وی، این ادعا را مطرح کردند که فهرست اعلام شده، فهرست همه گروههای فعال در ائتلاف اصولگرایان نیست و حتی در جلسات ائتلاف، از حاضرین برای رای به ریاست حداد عادل در دوره مجلس دهم امضا و تعهدنامه گرفتهاند!
ادعایی که بلافاصله در یکی از سایتهای مدعی اصولگرایی که با کاسبکاری دست و دل بازانه همه طیفهای سیاسی مشکوک را در خود جا داده است، بازنشر داده و به آن پرداخته شد.
روز گذشته سخنگوی ائتلاف اصولگرایان این خبر را تکذیب و اعلام کرد: به نظر میرسد وحدت اصولگرایان بعضیها را چنان نگران کرده که به دروغپراکنی روی آورده اند و این، نشان از درستی مسیر وحدت است.
این دو مورد، تنها تلاش اصلاحطلبان برای القاء اختلاف میان اصولگرایان نبود؛ این جریان به سراغ سخنگوی جبهه پیروان خط امام و رهبری نیز رفتند و از قول وی اعلام کردند که «ما را دور زدهاند» و «افرادی که این لیست را بستهاند باید بگویند بر چه مبنایی بستهاند. باید آنهایی که فهرست را بستند پاسخ بدهند… ما در این زمینه نقشی نداریم…».
اندکی بعداز انتشار این مرثیه ذهنی اصلاحطلبان، این چهره قدیمی در گفتگویی اظهارات مطرح شده به نقل از خود را تکذیب و اعلام کرد که «جبهه پیروان از لیست نهایی اصولگرایان قطعا حمایت میکند».
تلاش برای پرتاب سنگ به قطاری در حال حرکت
از قدیم گفتهاند، «به قطار در حال حرکت سنگ میزنند» یا «به قطاری که ایستاده، سنگ نمیزنند» و تعبیرهایی به همین مضمون؛ این ضربالمثل و امثال آن، این روزها بیشتر مرجع خود را پیدا کرده و عینیت یافتهاند. نمونه عینی و بیرونی این ضربالمثل، حال و روز این روزهای برخی رسانههای منتسب به جریان اصلاحات است که با نگرانی از وفاق و همدلی اصولگرایان که در سه دوره اخیر اعتما مردم را برای ورود به مجلس کسب کردهاند، تلاش برای زیر سوال بردن این وحدت را شروع کردهاند.
صرفنظر از اینکه همه طیفهای فعال در جریان اصولگرایی، باید پایبندی به قرار و مدارهای گذاشته شده – انصراف از نامزدی در صورت عدم قرار گرفتن در فهرست و پرهیز از حضور همزمان در دو یا چند فهرست – را برای خود فرض بدانند، اما در این میان، شاید بد نباشد جریان مقابل که تجربه فتنه ۸۸ و وتوی رأی اکثریت را در کارنامه رقابتهای انتخاباتی خود دارند، بیش از آن که نگران وحدت یا اختلاف رقیب خود باشند و درباره آن خبرسازی کنند، به بررسی و مرور پیشنیازهای ورود به گود انتخابات و اخلاق سیاسی آن بپردازند تا در صورتی که به هر دلیلی موفق به کسب اعتماد مردم نشدند، مثل همیشه تقصیر را به گردن شورای نگهبان یا رسانه ملی و در نهایت مردم نیندازند.
در این صورت، میتوان انتظار داشت که صرف حضور آنها در میدان رقابت – صرفنظر از نتیجه آن – منجر به مشارکت حداکثری و افزایش نشاط سیاسی شود.