به گزارش خبرنگار مهر، پیکارهای جام جهانی کشتی فرنگی ۲۰۱۶ طی روزهای پنجشنبه و جمعه هفته گذشته در سالن شهید دستغیب شیراز برگزار شد و تیم ملی ایران توانست در جمع هشت تیم برتر دنیا با تلاش ملی پوشان و کادر فنی و البته حمایت هزاران تماشاگر مشتاق و کشتی‌دوست به عنوان قهرمانی دست یابد. اما بسیاری از تماشاگران و مسئولان فدراسیون و حتی اهالی رسانه در کنار لحظات شاد و افتخارآفرین این رویداد بزرگ و بین المللی، شاهد برخی رفتارها و اتفاقات تلخ نیز بودند.
این اتفاقات در حالی رخ داد که تماشاگران پرشور از ساعت ها قبل با خرید بلیت ۱۵ هزار تومانی برای هر بار ورود به سالن(چهار نوبت در دو روز) از گوشه و کنار استان فارس خود را به محل برگزاری مسابقات رسانده بودند تا از نزدیک شاهد مصاف شاگردان محمد بنا با رقبای خارجی باشند که البته در روز پایانی مسابقات رفتارهای عجیب و دور از ذهن سرمربی تیم ملی، بسیاری از مشوقان و هواداران کشتی فرنگی را سرخورده و مایوس کرد.
شوک اول، دعوت به سکوت با فریاد!
تیم ملی کشتی فرنگی ایران، یک به یک با شکست حریفان خود راهی فینال شد و در روز پایانی جام جهانی در برابر تیم مدعی و البته بی‌ستاره روسیه قرار گرفت. تماشاگران نیز از صبح جمعه منتظر این رویارویی بودند و از ساعت‌ها قبل با حضور در سالن، ندای ایران، ایران و سرود قهرمانی سر دادند. کشتی آغاز شد و سامان عبدولی به عنوان نخستین ملی پوش به میدان آمد و در یک آن شور و حال و تشویق بی‌امان تماشاگران سالن را منفجر کرد. این کشتی ادامه یافت و سامان بر خلاف انتظار محمد بنا نتوانست دستورات کادر فنی را از همان ابتدا پیاده کند و فریادهای محمد بنا برای کُچ کردن و راهنمایی عبدولی نیز در صدای طبل و سوت و هلهله تماشاگران گم شده بود.
این لحظات ادامه داشت تا اینکه سرانجام صبر محمد بنا لبریز شد و بی اختیار کشتی را رها کرد و به طرف تماشاگران حمله کرد و آنان را با رفتاری عجیب دعوت به سکوت کرد! او بارها با خشم و غضب به تماشاگران و لیدرهای مازنی حاضر در سالن تاخت و به نوعی همه را شوکه کرد. استرس بالای محمد بنا و عدم توانایی برخی از فرنگی کاران در غلبه بر رقبای روس بارها باعث تکرار این صحنه عجیب و مایوس‌کننده شد و تا جایی پیش رفت که تماشاگران و طبال‌های مازنی برای ادامه تشویق و حمایت ملی‌پوشان باید ابتدا با کادر فنی و محمد بنا هماهنگی می‌کردند و سپس روال عادی را ادامه می دادند!
شوک دوم،مشتی که به دیوار خورد
رفتار عجیب و بی‌سابقه آقای خاص به همین جا ختم نشد و او در اواسط دیدار فینال، شوک دیگری به حاضرین و اطرافیان وارد کرد. محمد بنا که با استرس بالا و هیجان عجیبی در کنار ایرج اسفدیاری‌فر شاهد یکی از کشتی‌های حساس فینال بود، هنگامی که ملی پوش ایران به امتیاز پیروزی دست یافت و زمان کشتی به پایان رسید، در یک آن به سمت دیوار برگشت و با مشت بر دیوار کوبید. این ضربه به حدی شدید بود که او بارها تا پایان این دیدار، مشت دست چپ خود را از درد ماساژ داد و بارها تا پایان فینال درگیر درد انگشتان دستش بود.
البته این ضربه و متعاقب آن تکیه دادن‌های مکرر و نگران‌کننده محمد بنا به دیوار ، زمانی که کشتی گره می‌خورد و ملی پوشان نمی توانستند دستورات را اجرا کنند، به واقع باعث نگرانی بسیاری از اهالی کشتی و حتی اعضای کادر فنی شده بود و گویا همه منتظر بودند آقای خاص به دلیل فشار و استرس بالا، توان سر پا ایستادن را از دست بدهد و از حال برود.
شوک سوم، رفتار غیرمنتظره با یک خبرنگار
تیم ملی ایران با نتیجه‌ای قاطع توانست روسیه را شکست دهد و همه منتظر اظهارات محمد‌بنا بودند تا پس از مدتها انزوا و بایکوت خبرنگاران، سکوتش را بشکند، اما او نه تنها ترجیح داد با کسی مصاحبه نکند بلکه در مواجهه با یکی از خبرنگاران که چندی پیش از او انتقادی منطقی کرده بود، رفتاری دور از شان و انتظار نشان داد. گزارشگر یکی از برنامه‌های تلویزیونی ویژه کشتی که اتفاقا سهم زیادی در حمایت همیشگی از محمد بنا و همکارانش داشت بعد از قهرمانی ایران بسوی او رفت تا نظرش را در این خصوص جویا شود، اما آقای خاص با ضربه‌ای به میکروفون او از کنارش رد شد و ترجیح داد روند قهر با خبرنگاران و رسانه‌ها را همچنان ادامه دهد. این اتفاق تاسف آور در حالی رخ که محمد بنا از اوایل سال جاری و پس از ناکامی حمید سوریان در رقابتهای گزینشی المپیک قزاقستان، درب خانه کشتی را به روی تمامی خبرنگاران بست و تهیه هرگونه گزارش و خبر از تمرینات را ممنوع کرده بود.
شوک چهارم، غیبت در جشن قهرمانی
پایان بخش رفتارهای عجیب محمد بنا، غیبت و عدم حضورش در جشن قهرمانی بود که گویا ترجیح داد این بار بر خلاف همیشه در لحظه دریافت جام قهرمانی در کنار مربیان و کشتی گیران نباشد. این رفتار او در کنار اظهارات تند و حاشیه‌سازش قبل از جام جهانی که به نوعی ساز جدایی از تیم ملی را کوک کرده بود باعث ایجاد شایعاتی شد که باید برای تکذیب یا تایید آن فعلا منتظر اتفاقات پیش رور طی روزهای باقیمانده تا المپیک ماند.
البته در کنار این تلخی‌ها باید به لحظات شاد و به یادماندنی جام جهانی مثل بازگرداندن جام قهرمانی از جمهوری آذربایجان به ایران و همچنین حضور مربیان و قهرمانان تیم ملی در جمع مردم استان فارس و بازار داغ عکس یادگاری با فرنگی کاران اشاره کرد که برای همیشه در یاد و خاطر مردم شیراز ماندگار شد.
با سلام.هر انسانی دارای خصوصیات اخلاقی خاص خود است ومحمد بنا هم از این قاعده مستثنی نیست.فدراسیون کشتی با محمد بنا قرارداد دارد تا بنا تیم کشتی فرنگی را هدایت کند،ارتقا دهد و نتیجه بگیرد.چیزی که در سالهای غیبت او از کشتی حاصل نشده بود.بنا با همین استراتژی هایش توانسته است تیم را قهرمان جهان کند.نتیجه و خروجی محمد بنا با تمام رفتارهایش و تصمیماتش قهرمانی جهان بوده است.فدراسیون با بنا قرارداد نبسته است که با خبرنگار خوش اخلاق باشد یا کسی را به اردو راه دهد یا و…هر کسی تاکتیکی دارد و تاکتیک و صلاحدید بنا در این شرایط چنین بوده است.باید به هر فردی که در راس کار قرار می گیرد حق داد که آنچه را که مد نظر دارد و صلاح می داند انجام دهد چرا که در پایان او تنها مسئول ماجرا خواهد بود.
اگر به فرض من یا شما سرمربی تیم بودیم و با همه تعامل داشتیم و مشت هم نمی زدیم و اصلا خودمان هم شیپور می زدیم و تیم نتیجه نمی گرفت ،آیا بهتر بود.
محمد بنا با همه خصوصیات خوب و بدش ،راندمان و عملکرد عالی از لحاظ فنی و نتیجه داشته است که بر هیچکس پوشیده نیست.
لطفا به خاطر اینکه کسی باب میل ما رفتار نمی کند،پنبه اش را نزنیم.
اجازه بدهیم که مسئول تیم کارش را بکند چرا که در نهایت او پاسخگو خواهد بود نه ما و شما و خبرنگار و لیدر مازنی…