جمهوری اسلامی ایران از اعضای اصلی این معاهده بوده که آن را امضا کرده است و برای همین در این اجلاس شرکت کرده است تا دیدگاه‌های خود را در قبال این معاهده ۲۰ سال بعد از انعقاد آن با کشورهای دیگر در میان بگذارد.

به اعتقاد جمهوری اسلامی ایران هدف اصلی این معاهده محدود کردن امکان گسترش و توسعه سلاح‌های هسته‌ای از طریق منع تمام انواع آزمایشات هسته‌ای بوده است که متاسفانه این هدف آن طور که مورد نظر کشورهای غیرمتعهد بوده محقق نشده است.

اعتقاد و انتظار کشورهای عدم تعهد از جمله ایران اینست که سی.تی.بی.تی واقعا به‌عنوان معاهده‌ای برای محدود کردن توسعه سلاح‌های هسته‌ای و نه فقط محدود کردن ‘انفجارات هسته‌ای’ که یک هدف بسیار محدودتری هست، به آن نگاه شود.

درست است که این معاهده توانسته است انجام آزمایشات هسته‌ای و انفجارات هسته‌ای را از طریق محدود کردن کشورهای هسته‌ای برای انجام این نوع انفجارات هسته ای به مقدار زیادی پایین بیاورد، اما انتظار کشورهای عدم تعهد از همان روز اجرایی شدن معاهده این بود که اهداف سی.تی.بی.تی فراتر از این دیده شود و کلا کشورهای هسته‌ای با محدود کردن تمام روش‌هایی که برای ارتقای سلاح‌های هسته‌ای خود انجام می‌دهند، توسعه سلاح‌های هسته‌ای را محدود کنند.

همچنین یکی از نگرانی‌هایی که ایران در این اجلاس مطرح خواهد کرد این است که اصرار برخی از کشورهای غربی و رژیم صهیونیستی در جریان شکل دهی به گروههای منطقه ای برای اجرای این معاهده مبنی بر اینکه اسرائیل در گروه کشورهای خاورمیانه و جنوب آسیا قرار بگیرد، باعث شده است که گروه مهمی از کشورها در منطقه خاورمیانه و جنوب آسیا نتوانند در همه ساز و کارهای دبیرخانه CTBT نقش ایفا کنند.

ایران در زمان مذاکرات و بعد از آن از روز اول که این معاهده امضا شد این نگرانی خود را ابراز کرد که کشورهای دیگر نمی‌توانند برای گروه کشورهای خاورمیانه و جنوب آسیا تصمیم بگیرند و حق ندارند که رژیم اسرائیل را که مشروعیتی از نظر کشورهای عضو این گروه ندارد را به آن تحمیل کنند.

این موضوع باعث شده است که گروه خاورمیانه و جنوب آسیا بعنوان مخالفت با عضویت اسرائیل در این گروه طی این ۲۰ سال با تشکیل و موجودیت رسمی این گروه مخالفت نموده است و همین امر باعث شده است که اعضای این گروه نتوانند در همه ساز و کارهای دبیرخانه معاهده نقش ایفا کنند.

بنظر ایران بعد از ۲۰ سال مخالفت اعضای این گروه با عضویت اسرائیل وقت آن رسیده است که این موضوع حل شود و مثلا اسرائیل به گروه بندی دیگری منتقل شود.
در مجموع ۱۸۳ کشور این پیمان را امضا کرده‌ که از این تعداد ۱۶۴ کشور آن را تصویب هم کرده اند.