آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب طی یک ماه گذشته در دو دیدار (دیدار مسئولان نظام در تاریخ ۲۵ خرداد و دیدار دانشجویان در تاریخ ۱۲ تیر) به اعتراف برخی مسئولان کشور درباره غلط بودن استدلال‌ها درباره ضرورت تعامل و مصالحه با آمریکا اشاره کردند. ایشان در دیدار دانشجویان گفتند که یکی از این افراد از رؤسای جمهور پیشین کشورمان بوده است که به استدلالهای من در رد ایجاد ارتباط با آمریکا جوابی نداشته و به این مسئله اذعان نیز کرده است (متن کامل فرمایش رهبر معظم انقلاب در پانویس یک قابل مشاهده است).
پیگیری‌های خبرنگار سیاسی خبرگزاری تسنیم نشان می‌دهد فرد مورد اشاره رهبر معظم انقلاب اسلامی در این روایت‌ها، آیت‌الله هاشمی رفسنجانی رئیس جمهور اسبق کشورمان است و یکی از این اعترافات تاریخی، مربوط به جلسه‌ای است که هاشمی رفسنجانی در سال ۹۱ به‌همراه اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام با مقام معظم رهبری دیدار کردند. رهبر فرزانه انقلاب در حاشیه جلسه و در حالی که بسیاری از اعضا نیز شاهد گفت‌وگو بودند، آیت‌الله هاشمی رفسنجانی را خطاب قرار داده و با اشاره به مباحثاتی که درباره مسئله ارتباط با آمریکا در دهه ۸۰ (حدود سال ۷۵) مطرح شده بود، می‌فرمایند: اگر خاطرتان باشد آن موقع نیز بنده استدلالهایی در رد این دیدگاه مطرح کردم و شما پاسخی برای آن نداشتید (نقل به مضمون).
به گزارش تسنیم، هاشمی رفسنجانی در پاسخ به رهبر معظم انقلاب می‌گوید: بله همین‌طور است؛ ما پاسخی به استدلالهای شما نداریم (نقل به مضمون).
ماجرای اصلی به زمانی برمی‌گردد که هاشمی رفسنجانی در لباس ریاست‌جمهوری و حسن روحانی در مسئولیت دبیری شورای عالی امنیت ملی (حوالی سال ۷۵) نامه‌ای خطاب به رهبر معظم انقلاب تنظیم می‌کنند و در آن به‌نوعی بر ضرورت و امکان برقراری ارتباط مناسب با آمریکا سخن به میان می‌آورند و به‌زعم خود برای این مسئله، استدلال می‌کنند. با این حال پس از قرار گرفتن این نامه در اختیار رهبر معظم انقلاب، ایشان استدلالهایی در نفی کامل موارد مطرح شده در این نامه مطرح می‌کنند که هاشمی رفسنجانی طی سالهای اخیر در چندین نوبت و در چندین جا تأکید می‌کند هرگز پاسخی به استدلالهای رهبر انقلاب نداشته است.
هاشمی رفسنجانی خود در جایی به این ماجرا به‌صورت واضحی اذعان کرده و می‌گوید: “در زمان ریاست جمهوری، آقای روحانی مشاور من و رئیس شورای عالی امنیت ملی بود. نظر او هم مثل من است که ما باید مسئله‌مان را با آمریکا حل کنیم. آقای روحانی برای منافع و ضررهای این کار دو ستون درست کرده بود. من بر آن اساس و نظر و ضمن اینکه خودم هم نظراتی داشتم و اضافه کردم، رفتم و با آقا صحبت کردم. خیلی بحث کردیم، یکی دو ساعت بحث کردیم و به نتیجه نرسیدیم. معمولاً وقتی با ایشان اختلاف داشته باشم، نهایتاً نظر ایشان را برای خودم حجت می‌دانم، چون ایشان رهبر هستند و حق اظهار نظر قاطع دارند” (روایتی از زندگی و زمانه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی، صفحه ۶۷۵).
علی‌رغم این اذعان‌های روشن و اعترافات صریح خصوصی و غیرخصوصی، هاشمی رفسنجانی و برخی همفکران وی همچنان رویکرد متفاوتی را در پیش گرفته‌اند. در همین رابطه رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام چند سالی است برای پیش‌برد نظر خود خاطراتی غیرمستند به امام خمینی(ره) نیز منتسب کرده است؛ خاطراتی که می‌گوید غیر از او و امام(ره) کسی از آنها خبری ندارد! پیرو انتقادات گسترده کارشناسان نسبت به چنین رویکردی، مؤسسه حفظ و نشر آثار امام(ره) پیرو انتشار برخی از این خاطرات مناقشه‌آمیز که در تقابل ۱۸۰درجه‌ای با مواضع علنی امام قرار داشت، تأکید کرد که برای روایت چنین خاطراتی باید از این مؤسسه مجوز گرفته شود.
پانویس:
۱ ــ «چرا بنده این‌قدر اصرار دارم که ارتباط با آمریکا نبایستی برقرار بشود حتّی مذاکره، جز در مسائل مشخّص و معیّنی که حالا اقتضای مصلحت باشد؛ علّتش چیست؟ خوب، این یک دلیلی دارد؛ این دلیل را سیاستمدارهای حتّی طرف‌دار با آمریکا هم یک جاهایی تأیید کردند. گفتم من، یک وقتی یکی از این آقایان رؤسای جمهور این دوره‌های مختلف، با من راجع به این قضیّه بحث‌های متعدّدی می‌کرد در جلسات مختلف؛ بعد رفته بود در شورای عالی امنیّت ملّی گفته بود “فلانی استدلالهایی دارد که من جوابی برایش ندارم.”، راست هم می‌گفت. بنده برای ردّ ایجاد ارتباط با آمریکا استدلالهایی داشتم که ایشان برای پاسخ به این استدلال‌ها حرفی نداشت، راست می‌گفت. استدلال‌ها استدلال محکمی است، این‌جوری نیست که راحت بشود این استدلال را برطرف کرد، رد کرد. خوب، اگر چنانچه به این استدلال‌ها رسیدید که می‌توانید برسید [آنها] را تبیین کنید”.
رهبر معظم انقلاب همچنین در دیدار مسئولان نظام نیز که ۲۵ خرداد امسال برگزار شد، به همین موضوع به‌نحو دیگری اشاره و تأکید کرده بودند: “با بنده زیاد صحبت شده و افرادی بوده‌اند از دوستانی که از روی عقیده و علاقه فکر می‌کردند که این کار {مصالحه با آمریکا} می‌شود، در طول این سال‌ها نشستیم و صحبت کردیم، [امّا] بعد خود آنها اعتراف کردند ــ نه پیش من، [بلکه] در غیاب و در جلسات رسمیِ تصمیم‌گیر ــ که استدلالی که فلانی می‌کند جواب ندارد؛ راست هم می‌گویند؛ استدلالی که بنده در این زمینه می‌کنم جواب ندارد”.
