تمایل آمریکا برای دخالت نظامی در سایر کشورها این خطر را در پی دارد که جهان به دوره «محور شرارت» جورج بوش پسر بازگردد که مهمترین حادثه آن، حمله نظامی آمریکا به افغانستان و عراق بود.
در شرایطی که این هفته قرار است نخستین سفر “رکس تیلرسون” وزیر امور خارجه آمریکا به روسیه انجام شود، موضع گیریهای مسکو و واشنگتن بشدت با یکدیگر تناقض دارد. برای نخستین بار از زمان آغاز عملیات نظامی-هوایی روسیه در سوریه است که آمریکا عزم راسخ خود برای جلو افتادن از روسیه در ابتکارعمل نظامی-دیپلماتیک در منطقه خاورمیانه را نشان می دهد.

آمریکا با حمله به سوریه، در فکر کره شمالی بود
“دونالد ترامپ” رئیس جمهوری آمریکا سعی دارد سرسختانه بودن اقدامات خود در عرصه سیاست خارجی را نشان دهد. به دنبال حمله موشکی به پایگاه هوایی الشعیرات در استان حمص سوریه در خاورمیانه، واشنگتن سعی دارد در جهت گیری مهم و راهبردی دیگری، یعنی شرق دور نیز فعالتر عمل کند. به گفته مقامات نظامی آمریکایی، گروه ضربت نیروی دریایی این کشور در اقیانوس آرام که در آبهای ساحلی سنگاپور مستقر بود، مسیر خویش را به سمت آبهای ساحلی شبه جزایر کره در پیش گرفته است. در ترکیب این گروه دو ناوشکن حامل موشکهای کروز نیز دیده می شوند.
تصمیم در این خصوص در آخرین لحظات اتخاذ شد، برای اینکه گروه ضربت نیروی دریایی آمریکا پیش از این قصد داشت از سنگاپور به سمت استرالیا حرکت کند. به گفته مقامات نظامی آمریکا، ضرورت این اقدام، به منظور تامین امنیت بیشتر و تقویت حضور نظامی این کشور در مناطق غربی اقیانوس آرام بود.

لازم به یادآوری است که در تاریخ ۶ آوریل و در آستانه دیدار روسای جمهوری آمریکا و چین، کره شمالی آزمایش موشک بالستیک جدیدی را انجام داد. طی یکی دو هفته آینده کره شمالی دو سالگرد مهم را گرامی میدارد: این کشور در تاریخ ۱۵ آوریل ۱۰۵-مین تولد موسس این کشور “کیم ایل سونگ”، رهبر بزرگ کره شمالی و در تاریخ ۲۵ آوریل نیز هشتادو پنجمین سالگرد ایجاد نیروهای نظامی کره شمالی، را جشن می گیرد. بطور مرسوم این قبیل مراسم در پیونگ یانگ، با نمایش قدرت نظامی این کشور همراه خواهد بود و همین مسئله مقامات کاخ سفید را بر آن داشته تا پیش دستی کرده و به مقامات کره شمالی در مورد امکان استفاده از سناریوی تحقق یافته در روز جمعه در سوریه، هشدار دهد.

سوریه، آغاز خط مشی جدید نظامی آمریکا
دونالد ترامپ با «آغاز به کار در سوریه» ممکن است خواسته تا خط مشی دولت جدید آمریکا برای حل و فصل نظامی سایر مناقشات بین المللی را به جهان نشان دهد. البته تصمیم کاخ سفید برای استفاده از توان نظامی در سوریه، بدون مشورت با متحدانش و کنگره آمریکا، جامعه جهانی را در مقابل یک حقیقت تلخ قرار داده است: اگر حمله موشکی به یک پایگاه هوایی در خاک سوریه، بیشتر جنبه سمبلیک داشته، ولی اقدام مشابه در سایر نقاط جهان، می تواند عواقب جدی منفی به دنبال داشته باشد. یکی از این مناطق داغ، کره شمالی است که دارای برنامه فعال هسته ای و موشکی است و رهبر جوان آن، بشدت تندرو بوده و ممکن است هر اقدام تحریک آمیز واشنگتن را به سخت ترین شکل پاسخ دهد.
“ولادیمیر سوتنیکوف” کارشناس ارشد موسسه شرق شناسی در آکادمی علوم روسیه به خبرنگار «کامرسانت» توضیح داده است: «حمله موشکی به سوریه در واقع یک اقدام نمایشی از سوی دونالد ترامپ برای “جی شین پینگ” رئیس جمهوری چین بود تا به او ثابت کند که واشنگتن آمادگی حل و فصل قاطع مشکلات بین المللی را داشته و در این راه منافع قدرتهای بزرگی مانند روسیه و چین را هم درنظر نخواهد گرفت.»

سوتنیکوف افزود: «اگر در مورد حمله به سوریه ، این روابط آمریکا و روسیه بود که آسیب جدی دید، ولی بحران پیرامون برنامه هسته ای-موشکی کره شمالی، روابط واشنگتن و پکن را در معرض خطر قرار خواهد داد. پیام ترامپ برای همتای چینی خود این بود: اگر شما نتوانید تاثیری بر اقدامات پیونگ یانگ بگذارید، عملیات نظامی گروه ضربت نیروی دریایی آمریکا علیه کره شمالی ممکن است آغاز شود.»

ترامپ پا جای پای جورج بوش می‌گذارد
نشان دادن زور و بازوی نظامی آمریکا در اقیانوس آرام، همراه با موفقیت دیپلماتیک این کشور در عرصه بین المللی هم بود و این سیاست به کاخ سفید اجازه داد تا نه تنها دولت بشار اسد را تنبیه کند، بلکه حمایت بسیاری از بازیگران اصلی جهانی را در خط مشی انتخابی خود نیز بدست آورد.
مقامات آمریکایی هشدار داده اند که حمله به سوریه ممکن است محدودیت نداشته باشد، برای اینکه حل و فصل دیپلماتیک بحران در سوریه تا زمانی که بشار اسد در این کشور قدرت را در دست دارد، ممکن نیست. این هشدار ارسال علامتی برای ایجاد ائتلاف جدیدی علیه دمشق است که بعد از آغاز عملیات نظامی-هوایی روسیه در سوریه و همکاری روسها با نیروهای دولتی و همچنین برگزاری رایزنی‌های آستانه، برای مدتی مفهوم خود را تا حدودی از دست داده بود.

ولی این حمله گویای آغاز دور تازه ای از اعمال فشارهای فزاینده کشورهای غربی بر روسیه در رابطه با سوریه است و از جمله نخستین نتایج آن نیز لغو سفر “بوریس جانسون” وزیر امور خارجه انگلیس به مسکو است که علت آن از سوی لندن، «تغییر اساسی اوضاع در سوریه» توضیح داده شد.
در حالی که دمشق هیچ رابطه ای با حمله شمیایی در خان شیخون ندارد، این مسئله تنها بهانه ای برای دولت ترامپ قرار گرفته تا نقش رهبری جهانی آمریکا را به رهبران سایر کشورها یادآوری کند. لازم به یادآوری است که سالها قبل “جورج بوش پسر” رئیس جمهوری سابق آمریکا هم دقیقا همین برخورد را داشته و با مطرح کردن نظریه «محور شرارت» که به عقیده وی، عراق، کره شمالی و ایران را در بر می گرفت، اقدام به حمله به عراق نمود.