رضایی فصل گذشته به طور همزمان مورد توجه ۲باشگاه پرسپولیس و استقلال قرار داشت اما در شرایطی که گفته می‌شد به سرخ‌ها نزدیک‌تر است، ناگهان به سمت استقلالی‌ها پیچید و لیگ شانزدهم را در این تیم توپ زد. شاید او امسال زیاد برای استقلال گل نزد و در هیچ مقطعی از فصل در کورس آقای گلی قرار نداشت اما هرطور که حساب کنیم کاوه در لیگ شانزدهم جزو خوب‌های استقلال بوده و طبعا آبی‌ها هم دل‌شان می‌خواهد قرارداد این بازیکن را تمدید کنند. شاید اگر پیشنهاد خوب خارجی برای کاوه نرسد (که معمولا هم نمی‌رسد!) این بازیکن در ایران گزینه دیگری غیر از استقلال نداشته باشد. بنابراین کار بازارگرمی برای او سخت است، مگر اینکه اسم «پرسپولیس» در کنار نام این بازیکن مطرح شود و رسانه‌ها در مورد یک انتقال بزرگ و جنجالی حرف بزنند. آیا اما واقعا کاوه به کار سرخ‌ها می‌آید و آیا کلک پارسال، امسال هم کارساز خواهد شد؟
واقعیت آن است که پرسپولیس در پیشانی خط حمله‌اش بازیکنی را در اختیار دارد که به این راحتی‌ها قابل جایگزینی نیست. مهدی طارمی با ۱۶گل زده در آستانه تکرار عنوان آقای گلی‌اش در لیگ برتر قرار دارد و بیش از ۲برابر کاوه رضایی گل زده است. از قرارداد طارمی با پرسپولیس یک فصل دیگر باقی مانده و به طور کلی بسیار بعید به نظر می‌رسد که این بازیکن ملی‌پوش جایگاه خودش را به عنوان مهاجم اول پرسپولیس از دست بدهد. همچنین در اغلب اوقات لیگ شانزدهم، وحید امیری به عنوان زوج طارمی در خط حمله به میدان رفته که او نیز همچنان تحت قرارداد پرسپولیس است. سرخپوشان که علیپور را هم در اختیار دارند، با گادوین منشا، پدیده لیگ شانزدهم نیز قرارداد بستند تا در مواقع لزوم به میدان بفرستند. در این شرایط واقعا چقدر احتمال دارد که آنها پیه یک انتقال بسیار جنجالی و پرهزینه را به تن‌شان بزنند، آرامش تیم را برهم بریزند و کاوه رضایی را جذب کنند؟ حقیقتا این کار چقدر منطقی و چقدر «شدنی» است؟ بنابراین به نظر می‌رسد زیاد نباید این داستان را جدی گرفت و خیلی از اخبار مربوط به حضور احتمالی کاوه رضایی در پرسپولیس را باید پای شایعات نقل‌وانتقالاتی گذاشت.
