علی دیزایی، روز چهارشنبه در گفت وگو با خبرنگار ایرنا در لندن، بیان داشت: دستگاه های امنیتی انگلیس بایستی قبول کنند که راهکارهای قدیمی برای جلوگیری از بروز حوادث تروریستی دیگر جوابگو نیست، به طور مثال زمانی که ما فرمانده پلیس بودیم فکر می کردیم مبارزه با تروریسم – به ویژه تروریست های ایرلندی – از طریق جمع آوری اطلاعات، شنود و تکنولوژی قابل انجام است.
وی افزود: اینها عملکرد های تکنیکی بود که یک زمانی جواب می داد و ما قادر بودیم مجرمین را دستگیر کنیم و به جزاشون برسانیم. اما این عملکردها امروز پاسخگو نیست؛ چون افرادی که افراطی هستند و خودشان را مسلمان جا می زنند، انگلیسی زاده هستند، یعنی اینجا به دنیا آمده و جزو بافت جامعه انگلیس هستند، بنابراین راهکارهای سنتی مانند شنود، جستجو، پرورش جاسوس دیگر جواب نمی دهد.
دیزایی اضافه کرد: سلمان عبیدی شخصی که هفته گذشته فاجعه منچستر را ببار آورد، زیر نظر دستگاه امنیت داخلی انگلیس«ام آی ۵» و روی رادارشان بوده است ولی او توانست این کار را انجام دهد.
وی افزود: به نظر من راه حل این است، تنها زمانی می توانید با تروریست های افراطی که خودشان را مسلمان می دانند و انگلیسی، فرانسوی و یا ایتالیایی زاده هستند مبارزه کنید که اعتماد جامعه مسلمانان را جلب کنید.
وی در پاسخ به این سئوال «اگر سلمان عبیدی در رادار `ام آی۵ ` بوده، چطور قادر به انجام چنین اقدامی شده است» گفت: بله ایشان در رادار `ام آی ۵` بود، یعنی فردی شناخته شده تلقی می شد. حتی فردی که چندی پیش، حمله تروریستی در مجاور پارلمان انگلیس را صورت داد و یک پلیس را به قتل رساند، هم شناسایی شده بود. اما عدم رابطه پلیس با مردم سبب شده است تا دستگاه های امنیتی قادر به اقدام به موقع و سریع برای جلوگیری از وقوع جرم نباشد.
دیزایی توضیح داد: افرادی مانند سلمان عبیدی یک دفعه از خواب بیدار نشده و تصمیم به انجام چنین کاری نمی گیرند. آن ها قطعا عملیات و طرز فکر افراطی شان را با دوستان شان در میان گذاشته اند و اگر پلیس و دستگاه های امنیتی توانسته بودند اعتماد مسلمانان را به دست آورند قادر بودند پیش از وقوع جرم، از آن جلوگیری کنند.
وی تصریح کرد: اگر چنین نشود محکوم به شرایطی هستیم که اکنون در آن قرار داریم؛ یعنی پرنده از قفس می پرد، چندین نفر را می کشد و سپس این سئوال مطرح می شود «در حالی که ما ایشان را شناسایی کرده بودیم پس چرا او را دستگیر نکردیم؟»
فرمانده پیشین پلیس لندن در پاسخ به این سئوال « به نظر شما، ریشه افراط گرایی در چیست» گفت: دقیقا نمی توانم به شما بگویم که چرا افرادی مانند سلمان عابدی و یا خالد مسعود افراطی می شوند. اما یک مساله را قطعا می توانم به شما بگویم و آن این است که هیچ مسلمانی اقدام خالد مسعود و سلمان عابدی را برنمی تابد.
وی ادامه داد: زمانی که من پلیس بودم، مسلمانان به من می گفتند که اگر از سوی پلیس مورد آزار قرار نگیریم و بر طبل اسلام هراسی نواخته نشود، حاضر هستیم با پلیس همکاری کنیم و اطلاعات افرادی مانند سلمان عابدی را در اختیار مقامات امنیتی قرار دهیم. خلاصه اینکه ارتباط میان پلیس با مردم بایستی برقرار شود تا جلوی حملات تروریستی گرفته شود.
دیزایی در پاسخ به این سئوال که «آیا پلیس از این راهبرد مطلع است و اگر چنین است چرا آن را اجرا نمی کند» گفت: بله آگاه است؛ زمانی که من فرمانده پلیس بودم تاکید داشتم که بایستی در اعتماد به مردم سرمایه گذاری کنیم؛ اما این کار دشواری است و به همین خاطر پلیس دست به چنین اقدامی نمی زند.
دیزایی گفت: زمانی که بخواهید اعتماد یک جامعه، مخصوصا مسلمان را به دست آورید خیلی سخت تر از آن است که از «اف بی آی» یا از یک ارگان نظامی صد هزار دستگاه شنود بگیرید و یا ۵۰ تا جاسوس استخدام کنید. طبیعی است که این کار برای افسران پلیس هم راحت تر و هم ساده تر است تا اینکه بروند در مساجد و مجامع اسلامی نشست برگزار کنند و اطمینان دهند که از حقوق مسلمانان حمایت کرده و به آنها به چشم تروریست نگاه نمی کنند.
وی تصریح کرد: در کل پلیس بایستی عملکردش را برای استقرار امنیت در جامعه تغییر دهد.
این فرمانده پیشین پلیس لندن در پاسخ به این سئوال که آیا با تئوری سیاستمداران انگلیسی مبنی بر افزایش نیروهای پلیس برای ایجاد امنیت در جامعه موافق است یا خیر، گفت: به نظر من تاثیر آن نمادین است و در دراز مدت اثر گذار نیست. اگر من رئیس پلیس لندن بودم به جای آنکه از وزیر کشور درخواست نیروهای مسلح در خیابان های لندن مطرح کنم، می خواستم تا پلیس هایی را استخدام کنم که قادر باشند در مدارس و مساجد بروند و به جامعه مسلمانان کمک کنند تا اعتماد آنها را بدست آورده و آرام آرام اطلاعات افرادی که دیدگاه های افراطی دارند را کسب کنند.
علی دیزایی از افسران ارشد و ایرانی الاصل پلیس متروپلیتن لندن، در دهه اول ۲۰۰۰ میلادی با یک پرونده قضایی که در واقع شاکی آن مقامات پلیس متروپلیتن لندن بودند مواجه شد ولی پس از یک روند طولانی و به رغم صرف هزینه های فراوان برای محکومیت دیزایی، در نهایت وی تبرئه شد و مقامات پلیس مجبور شدند رسما عذرخواهی کنند و حتی به وی غرامت بپردازند.
حمله بمب‌گذاری انتحاری در سالن کنسرت ‘آرینا’منچستر’ در دوشنبه شب هفته گذشته که در جریان آن دستکم ۲۲ نفر کشته شدند، بزرگترین حمله تروریستی در انگلیس از زمان بمب‌گذاری‌های هفتم جولای سال ۲۰۰۵ میلادی در شبکه حمله و نقل لندن است که در جریان آن ۵۳ نفر کشته شدند.
پارلمان انگلیس ( وستمینستر) در ۲۲ ماه مارس گذشته نیز شاهد یک حمله تروریستی با خودرو بود که در جریان آن شمار زیادی زخمی و پنج نفر از جمله یک افسر پلیس و نیز عامل حمله کشته شدند.