مبارزه با حاشیه ها و به نوعی پیشگیری از آن یکی از دلایل موفقیت پرسپولیس در ۲ فصل اخیر بود اما در لیگ برتر جاری پرسپولیس در حال از دست دادن این نکته مثبت است.
بازیکنان یکدلی را از دست داده اند، نفراتی مثل طارمی،مسلمان و احمد زاده وانمود می کنند هنوز هم مثل سابق هستند و پرسپولیس یک تیم متحد است.
واقعیت این روز های پرسپولیس از حرف گذشته است،شکست سنگین در مقابل الهلال عربستان و پیکان این تیم را تا مرز انفجار پیش برده است.
محرومیت طارمی و پرسپولیس به همراه اختلافات سید جلال حسینی و برانکو ایوانکوویچ درست در روز هایی که استقلال در حال پوست اندازی است و حاشیه ها را کنار زده است زنگ خطری برای سرخپوشان و البته نقطه قوت و رقابتی دوباره برای فوتبال پایتخت است.
پرسپولیس می خواهد دوباره در فوتبال تهران آقایی کند و استقلال می داند که صبر هوادارانش تمام شده و این لیگ برتر را بیشتر از پیش جذاب خواهد کرد.
اما سید جلال حسینی کارنامه موفق کلین شیت های پرسپولیس و خط دفاعی بوده است و اینکه چرا برانکو تصمیم به نیمکت نشینی حسینی گرفته است هنوز بر ما پوشیده است.
سید جلال مصدومیتش به پایان رسیده است و برانکو باز هم تصمیم دارد از او روی نیمکت سود ببرد تا شاید خط دفاعی متزلزل این روز های پرسپولیس نمره قبولی بگیرد.
به دور اندیشی برانکو ایمان داریم اما باید دید برانکو هم به این موضوع اعتقاد دارد که تمام موفقیت پرسپولیس فنی نبوده است و بیشتر به دلیل همدلی موجود در بین بازیکنان و اتحاد شکل گرفته در ۲ سال گذشته بوده است.
پرسپولیس آرام آرام به روز های پر تنش و حاشیه های نفس گیر نزدیک می شود و نقش برانکو به عنوان نفر اول فنی و طاهری به عنوان مدیر عامل در این روز ها پر رنگ تر خواهد شد.
پرسپولیس امیدی برای عبور از الهلال عربستان ندارد و شاید حذف از آسیا این اختلافات را علنی تر کند و قهرمانی احتمالی در لیگ برتر را از سرخپوشان بگیرد.
باشگاه
