* علی‌آقا تسلیت عرض می‌کنیم. خداوند ابراهیم آشتیانی را رحمت کند…
خدا بیامرزدش. یکی از نوادر فوتبال ایران بود. زوج طلایی من در سمت راست پرسپولیس و تیم ملی که باسواد و باشخصیت بود. متأسفانه قدرش را ندانستیم. یعنی قدر هیچ‌کدام از پیشکسوتان را نمی‌دانیم.
* چرا؟
از بس مرده‌پرستیم! تا زمانی که یک پیشکسوت روی تخت بیمارستان نیفتاده باشد یا بلانسبت فوت نکرده باشد کسی یادش نیست. به محض اینکه طرف می‌میرد، صدها نفر جلو می‌آیند و… ولش کن آقاجون!
* شنیدیم بلافاصله پس از شنیدن خبر فوت آشتیانی به منزل آن مرحوم رفتید؟
کار خاصی نکردیم. وظیفه‌ام بود. ابراهیم آشتیانی یک فوتبالیست بزرگ و استاد دانشگاه بود. کاش در لیست مدیریتی از او استفاده می‌کردیم اما حیف که…
* خاطره‌ای از آن مرحوم دارید که بخواهید برای ما تعریف کنید؟
یادم می‌آید توی کویت با تیم ملی این کشور بازی داشتیم. آن زمان کویت تیم بود ها! جعفر کاشانی کاپیتان ما بود. روی یک صحنه با داور جر و بحث کرد و داور مسابقه هم به کاشانی کارت قرمز نشان داد. بعد از خروج جعفر کاشانی بازوبند کاپیتانی به ابراهیم آشتیانی رسید. طفلکی یک خطای ساده کرد ولی داور او را هم اخراج کرد و ۹ نفره شدیم! لحظه‌ای که ابراهیم آشتیانی می‌خواست از زمین خارج شود، سراغش رفتم و به او گفتم مطمئن باش ما این بازی را نمی‌بازیم. یک بر صفر جلو بودیم که یک گل خوردیم ولی در نهایت ۲ بر یک کویت را بردیم. یک پنالتی زدم و فکر می‌کنم بهترین بازی ملی‌ام بود. هرچی داشتم توی زمین گذاشتم البته یک خاطره دیگر هم از آن بازی دارم.
* لطفاً تعریف می‌کنید؟
مربوط به محمود خوردبین دوست خوبم می‌شود. آن روز خوردبین فوروارد ما بود و الکی در محوطه هجده قدم کویت خودش را زمین انداخت. داور اعلام پنالتی کرد اما محمود همچنان روی زمین افتاده بود و بلند نمی‌شد! طفلکی فکر می‌کرد الان داور به او کارت زرد نشان می‌دهد و همین جوری دراز به دراز افتاده بود. رفتم بالای سرش، توپ را برداشتم که پنالتی بزنم و گفتم محمود، بابا بلند شو! داور پنالتی گرفت… که یک مرتبه متوجه شد و با لبخند از جایش بلند شد. یادش به خیر چه دورانی بود.
* علی‌آقا، شهرآورد ۸۵ را کجا تماشا می‌کنید؟
احتمالاً با کامیار زروانی و محمد خودمان و یکی، دو تا از دوستان در دفتر کارم تماشا می‌کنم.
* چرا استادیوم نمی‌روید؟
ای بابا! ما توی این سن و سال برویم توی شلوغی، ترافیک و…؟! پای تلویزیون راحت‌تر هستیم!
* معمولاً شما خوب مسابقات را پیش‌بینی می‌کنید. به نظرتان این شهرآورد با چه نتیجه‌ای تمام می‌شود؟
واقعاً نمی‌شود این شهرآورد را پیش‌بینی کرد. همه چیز ۵۰-۵۰ است. پرسپولیس شرایط خوبی دارد ولی استقلال را هم نمی‌توان دست‌کم گرفت.
* یعنی بازی مساوی می‌شود؟
نمی‌دانم! گفتم قابل پیش‌بینی نیست. در شهرآورد همه چیز روی اتفاقات رقم می‌‌خورد. یک لحظه و یک آن سرنوشت مسابقه را عوض می‌کند.
* پس تاکتیک چه می‌شود؟
این یک بازی تاکتیک ماکتیک سرش نمی‌شود!
* فکر می‌کنید کدام بازیکن پرسپولیس تعیین‌کننده باشد؟
اگر مهدی طارمی بود می‌گفتم طارمی ولی الان به نظرم این کمال کامیابی‌نیا خیلی می‌تواند مؤثر باشد. کمال می‌تواند با جنگندگی خود آن وسط زمین خیلی به پرسپولیس کمک کند.
* به نظر شما چه کسی شانس گلزنی در شهرآورد را دارد؟
این هم غیرقابل پیش‌بینی است. یک مرتبه می‌بینید یک مدافع وسط یا دفاع کناری گل زد. اصلاً مشخص نیست. من امیدوارم پرسپولیس برنده شود ولی کار، خیلی سخت و دشوار است.
* در پایان حرف خاصی ندارید؟
از همه کسانی که این مصاحبه را می‌خوانند می‌خواهم برای شادی روح ابراهیم آشتیانی همبازی عزیزم فاتحه‌ای قرائت کنند.
