به گزارش افق نیوز/ شبکه تلویزیونی «ای اس پی ان» روز دوشنبه نوشت: ستاره ۲۶ ساله برزیل که تابستان گذشته با قراردادی ۲۲۲ میلیون یورویی از بارسلونا به پاری سن ژرمن پیوست؛ در نخستین فصل حضور خود در فرانسه به عنوان بازیکن سال لیگ یک این کشور انتخاب شد.
با این وجود، مصدومیت از ناحیه قوزک پا در ماه فوریه موجب شد تا نیمار برای رسیدن به مرز آمادگی تا پیش از تابستان جاری و آغاز رقابت های جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه مبارزه کند؛ جایی که او در نهایت با دو گلی که به ثمر رساند نتوانست مانع حذف تیم کشورش از گردونه این رقابت ها شود.
در این بین، فوق ستاره سابق بارسلونا در مصاحبه ای اظهار داشت: زمانی که نوبت به من می رسد، استانداردهای دوگانه اعمال می شود. من از زمانی که ۱۷ یا ۱۸ ساله بودم نه تنها در تیم ملی بلکه در فوتبال باشگاهی، از این مسوولیت و فشار آگاه بودم. با این حال همیشه خودم را برای مدیریت کردن این فشار آماده می کنم و این موضوع را هم می دانم زمانی که نتیجه به سود آن ها نباشد، این فشار زیادتر خواهد شد.
درست مثل پاری سن ژرمن، نیمار در جریان رقابت های جام جهانی به دفعات مورد تکل های شدید قرار گرفت و به دفعات نیز واکنش های او پس از این برخوردها به چالش کشیده شد.
با این حال، اگرچه نیمار از چالشی که در فضای مجازی با عنوان ‘چالش نیمار’ در حال فراگیر شدن است؛ به شوخی یاد کرد، اما او معتقد است انتقادها از وی تا اندازه ای بزرگ نمایی شده و اینکه در بسیاری از موارد داور از خطای بازیکنان خاطی به سادگی چشم پوشی کرده است.
وی در این باره تصریح کرد: انتقاد ها از بازیکنی که مورد خطا واقع شده همیشه سریع تر از بازیکن خاطی منتشر می شود. من برای بازی کردن و شکست دادن حریفان به جام جهانی رفتم نه اینکه هدف خطای دیگر بازیکنان قرار بگیرم؛ منتقدان در انتقاد از من اغراق کرده اند، اما من می دانم با این نوع مسائل چطور کنار بیایم.
نیمار گفت: ‘در واقع، نمی توانم هم زمان با بازی کردن کار قضاوت بازی را هم انجام دهم، اما صادقانه بگویم بارها پیش آمده که آرزو کرده ام کاش می توانستم جای داور باشم.’
وی در پایان افزود: حذف از جام جهانی برای من مثل مراسم عزا بود و از صمیم قلب ناراحت بودم، اما دوره ناراحتی تمام شده است و دلایل بیشتری برای خوشحالی دارم.
همیشه قربانی استانداردهای دوگانه هستم
«نیمار» ملی پوش برزیلی باشگاه پاری سن ژرمن در اظهار نظری مدعی شد که هنگام بازی برای تیم ملی و تیم باشگاهی اش با برخوردهای متفاوت از سوی داوران مواجه شده و به اصطلاح قربانی «استانداردهای دو گانه» می شود.