دیروز مراسم بزرگداشت روز دانشجو از سوی انجمن اسلامی پیشرو در دانشگاه تربیت مدرس برگزار شد.
به گزارش روزنامه ایران، در این مراسم چهار چهره اصلاح‌طلب به عنوان میهمان در جمع دانشجویان حضور یافته و به سخنرانی پرداختند؛ عمادالدین باقی، سعید حجاریان، غلامرضا ظریفیان و غلامحسین کرباسچی. این در حالی بود که پیش‌تر بسیج دانشجویی این دانشگاه نسبت به حضور این چهره‌ها اعتراض و اعلام کرده بود که دانشگاه تربیت مدرس جای محکومان امنیتی و اقتصادی نیست. معترضان به این برنامه دیروز نیز با پلاکاردهایی که همین مضمون در آن تکرار شده بود در سالن برگزاری مراسم حضور یافته بودند. حضوری که در هنگام سخنرانی سعید حجاریان حاشیه‌هایی ایجاد کرد و شعارهای این عده علیه اصلاح‌طلبان و رهبران سیاسی اصلاحات برای دقایقی فضای مراسم را تحت تأثیر قرار داد. هر چند طرف مقابل نیز در بیان شعارهای خود مضایقه نکرد.
نقد عمادالدین باقی به جنبش دانشجویی
در این مراسم عمادالدین باقی، پژوهشگر تاریخ معاصر با اشاره به شرایط اقتصادی و اجتماعی کشور و همین طور واقعه ۱۶ آذر عنوان کرد: در این شرایط سخن گفتن از رخدادی که ۶۵ سال پیش اتفاق افتاده، شاید به معنای دورافتادگی از شرایط روز تلقی شود. وی با ابراز این عقیده که امروز اکثر کسانی که مراسم روز دانشجو را برگزار می‌کنند، به سیاست خارجی جمهوری اسلامی اعتراض داشته‌اند، گفت: بخش عمده دانشجویان به همین دلیل به آقای روحانی رأی دادند تا از این فضا خارج شوند. حال اما پرسش این است که دانشجویانی که در انجمن‌های اسلامی اقدام به برگزاری مراسم روز دانشجو می‌کنند آیا به سیاست‌های غرب گرایی و ارتباط با امریکا اعتراض دارند یا نه؟ اینکه بنیادگرایان از این مراسم و برگزاری آن حمایت کنند علتش مشخص است، چرا که به دنبال تکرار همان شعارهای ۴۰ سال اخیر هستند.
وی با طرح این پرسش که آیا جنبش دانشجویی حزب سیاسی است یا خیر، اظهار کرد: الان انجمن‌هایی هستند که با مجوز و اساسنامه هستند، پس در واقع بدل به یک نهاد شده اند و مثلاً باید به محرومیت یک دانشجو به دلیل عقاید سیاسی یا مذهبی اعتراض کنند اما کمتر چنین رفتاری را می‌بینیم و در عوض رفتار آنان به سمت یک حرکت جنبش گونه می‌رود. این فعال حقوق بشر ادامه داد: یکی دیگر از موارد، ادبیات انقلابی چه از نوع حکومتی و اپوزیسیونی هنوز دست از سر ما برنداشته است و هر جریانی سعی می‌کند که با دیدگاه و نظر خود همان ادبیات را تکرار کند ولی آیا ما با این ادبیات می‌توانیم در کشور جامعه مدنی ایجاد کنیم؟ باقی با اشاره به اینکه ما باید این دیدگاه را که انجمن‌ها و تشکل‌ها تهدیدی برای اصل حکومت به شمار می‌آیند را کنار بزنیم، گفت: در حکومت هم عده‌ای در عین حال که مدافع تفکر انقلابی هستند، می‌کوشند مردم را به رعایت قانون دعوت کنند. وی در پایان با تأکید بر اینکه جنبش دانشجویی باید یک تناقض را در رفتار خود برطرف کند، گفت: نمی‌شود که هم مجوز انجمن گرفت و طبعاً تابع قانون بود و هم جنبشی رفتار کرد و دیدگاه‌های رادیکال داشت. این تناقضی است که باید در جنبش دانشجویی برطرف و رویکرد نهایی مشخص شود.
تحلیل سعید حجاریان از «خودسری»
سعید حجاریان نیز از عملکرد برخی که وی آنها را خودسر می‌خواند انتقاد کرد؛ چرا که عملکرد آنها به تحلیل وی باعث می‌شود تا دست و پای دولت در پوست گردو بماند و پاسخگوی رفتار آنها باشد. این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در متنی که قرائت آن را به یکی از دانشجویان حاضر سپرده بود، با طرح این پرسش که «علت پیدایش گروه‌های خودسر چیست؟» به مواردی چون «ضعف دولت مرکزی»، «مستور بودن دولت» و «تسویه حساب‌های درونی دولت گانگستری» اشاره کرد. حجاریان با بیان اینکه «وظیفه دانشجویان در این شرایط، افشاگری تا حد ممکن است» به تبیین گفته خویش پرداخت و گفت: معمولاً این گروه‌ها درون دخمه‌های تاریک به سر می‌برند و تاباندن نور بر این دخمه‌ها آنها را وادار می‌کند از حالت اختفا بیرون آیند و دست خود را رو کنند یا لااقل از عواقب کار بترسند. افشاگری به هر طریق ممکن، وظیفه دانشجویانی است که علاقه دارند کشور را به نحوی از شر این گروه‌ها خلاص کنند. در ادامه سعید حجاریان نیز خود چند جمله‌ای برای دانشجویان صحبت کرد و در سخنان خود اظهار داشت: «فکر می‌کنند یک بار در ایران انقلاب فرهنگی شده، در حالی که در «دولت معجزه» هم انقلاب فرهنگی شد. هم اخراج دانشجو و اساتید بود و هم ماجرای بورسیه‌ها پیش آمد.» حجاریان سپس گفت: «نباید گذاشت این ماجراها فراموش شود. هر دانشگاهی به فراخور خودش از این ماجراها خبر دارد.» وی در پاسخ به دانشجویانی که پلاکاردهایی مبنی بر بازگشت فتنه‌گران و تئوریسین ترور نوشته بودند، گفت: «آنهایی که علیه من شعار می‌دهند گلوله را از مخچه من درآورند تا جوابشان را بدهم.»
جامعه ما استعداد بازگشتن به دوران احمدی‌نژاد را دارد
غلامرضا ظریفیان، دیگر میهمان و سخنران این نشست بود که در سخنان خود با بیان اینکه جامعه ما استعداد بازگشت به دوران احمدی نژاد را دارد، تصریح کرد: کسی که باید در این باره هشدار دهد دانشجو است. وی با اشاره به تاریخچه جنبش دانشجویی در کشور و بیان روایت‌هایی از دوره‌های مختلف آن گفت: تا پیش از اتفاقات کوی دانشگاه؛ همه دانشگاه‌ها فعالیت مدنی می‌کردند اما آن واقعه همه را تا به امروز در یک شوک بزرگ فرو برد. همه می‌گفتند این جنبش دانشجویی برای نظام فرصت بود و نه تهدید، پس چرا این اتفاق افتاد؟ از آنجا بود که گفتمان دموکراسی خواهی جای گفتمان عدالت محوری را گرفت. این استاد دانشگاه گفت: دوره آقای احمدی‌نژاد تقریباً نقش تعیین کننده ای در سرنوشت دانشگاه نداشت. دانشگاه باز در زمان دولت تدبیر و امید به صحنه آمد. دانشجو موتور محرک شد. در دور دوم دولت روحانی با وجود اینکه دانشگاه اولویت دولت اول روحانی نبود و چندین وزیر علوم عوض شد ؛ اما دانشجو، به صحنه آمد. ظریفیان در پایان گفت: به نظر من جنبش دانشجویی زنده است. مهم‌ترین موضوع در کشور بحث امید است؛ اگر قرار است اتفاقی بیفتد باید در دانشگاه بیفتد. جامعه ما استعداد بازگشت به دوران احمدی‌نژاد را دارد؛ کسی که باید در این باره هشدار دهد دانشجو است. دانشگاه باید به موضوعات اجتماعی حساس شود و نباید فرصت بزرگی را که در دانشگاه است از دست داد.
کرباسچی: شعار استقلال امروز کافی نیست
غلامحسین کرباسچی، یکی دیگر از سخنرانان مراسم روز دانشجو در دانشگاه تربیت مدرس بود. او با بیان اینکه اختلاف بر سر مصادیق نیست و اصل بر اصول است، گفت: پاسداری ۱۶ آذر برای این روز معنایی ندارد باید شمعی را روشن کرد تا آن را به صورت معنایی و مصادیق ریشه‌دار کرد. او ادامه داد: نباید فقط در فکر نه گفتن به مدیران کشور باشیم، باید در فرایند تصمیم‌سازی نقش داشته باشیم. امروز نقش دانشگاه و پژوهش آنها در راهنمایی جریان‌ها و محافل سیاسی خالی است. کرباسچی با بیان اینکه ابر چالش‌های اقتصادی وجود دارد که تصمیم‌گیری یکی از آنها است، گفت: شعار استقلال امروز کافی نیست، باید نشان داد که استقلال از شرق و غرب با چه راهکار و سازکاری ممکن است. او گفت: همه هنر نسل شما باید این باشد که دیگر ۱۶ آذری تکرار نشود نه اینکه هر نسلی ۱۶ آذر خود را داشته باشد. دانشجویان نه باید و نه می‌توانند در اجزا نقش داشته باشند اما می‌توانند با موضعگیری‌ها هدایت کنند. هر فرد و هر جریان سیاسی باید انتخاب کند که اولویت چیست. او در پاسخ به سؤال دانشجویی که درباره ثبات سیاسی کشور پرسید، گفت: دولتی که روی کار آمده نقایصی دارد و اصلاح‌طلبان هم مانند اصولگرایان منکر آن نیستند. او ادامه داد: اصلاح‌طلبان این جسارت را دارند که بگویند روحانی را بهتر دیدیم و نقایص آن را هم می‌گویند و دید انتقادی دارند. اگر ما دولت و نهاد را نفی کنیم، چه می‌ماند؟راهی به جز اصلاحات برای بهبود وضعیت کشور نیست. نه براندازی ممکن است نه اصولگرایی به این شکل الان. خوب است مانیفست نواصولگرایی را بخوانید. البته که اصلاح‌طلبان هم مقدس نیستند و نقایصی دارند و در تلاش برای اصلاح وضعیت هستند.
