فردا و در ورزشگاه یادگار امام(ره) شهر تبریز شاهد بزرگترین تقابل مهاجمان لیگ خواهیم بود. جایی که تراکتور پرمهره با تیمی کهکشانی رخ در رخ استقلالی قرار می‌گیرد که از نظر مهره بعد از نقل و انتقالات نیم فصل بی‌شباهت به میزبانش نیست.
به گزارش افق آنلاین ، تقابل تراکتور – استقلال در واقع ضیافت به یادماندنی گران‌ترین مهاجمان لیگ ایران است. جایی که صف عریض و طویلی از گلزن‌های تراکتور مقابل مدعیان گلزنی تازه از راه رسیده استقلال قرار می‌گیرند.
تراکتور از همان روز که اشکان دژاگه و مسعود شجاعی را به خدمت گرفت و توامان با استوکس و اروین نیز قرارداد بست و سوگیتای ژاپنی را هم به تور خود انداخت به گران‌ترین تیم تاریخ فوتبال ایران بدل شد. تیمی سرشار از بازیکنان نامی. به این اسامی باید کیوین کونستانت را هم اضافه کرد. مهاجمی فرانسوی – گینه‌ای با کوله‌باری از تجربه که البته هنوز در ترکیب تبریزی‌ها دیده نشده است اما هیچ بعید نیست که ظهر جمعه این بازیکن را برای نخستین بار در ترکیب سفید و قرمزپوشان ببینیم.
رویارویی استقلال و تراکتورسازی همه نگاه‌ها را معطوف به خط حمله دو تیم کرده است و شاید این دیدار، یکی از پرگل‌ترین بازی‌های تاریخ دو تیم نیز لقب بگیرد. یقینا استقلال با وجود آنکه از امتیاز میزبانی بهره نمی‌برد برای تکرار آن پیروزی پرگل نیم فصل نخست گام به تبریز می‌گذارد و از خود انتظار دارد برای ماندن در کورس مدعیان قهرمانی از این بازی نیز سربلند بیرون بیاید و همه امتیازها را دشت کند.
وضعیت تراکتورسازی اما چیزی نیست که در هفته دوم لیگ هجدهم دیدیم و یقینا استقلال بازی دشوارتری را پیش‌رو خواهد داشت. آن روز که استقلال در ورزشگاه آزادی تراکتورسازی را با ۳ گل درهم کوبید، نه دژاگه در فرم بدنی مطلوب بود و نه آنتونی استوکس. سوگیتا هم هنوز با فوتبال ایران هماهنگ نشده بود و دقایق قابل توجهی در ترکیب آن روز تیمش نبود. تراکتور اما به رغم آنکه نتایج آنچنان قابل دفاعی هم نگرفته اما امروز به تیمی قابل احترام‌تر از آن روزها بدل شده و با ارائه فوتبالی هجومی نیم نگاهی به قهرمانی هم دارد. تنها مساله امروز تراکتور به اصطلاح بازی بگیر، نگیرش است. تراکتوری‌ها در همین هفته شانزدهم با ۳ گل نفت مسجدسلیمان را مغلوب کردند اما یک هفته بعد به رغم آنکه از میزبان‌شان نساجی پیش افتادند ولی در نهایت بازی را با تساوی تمام کردند. این وضعیت همواره در تراکتور وجود داشته و آنها با فراز و نشیب‌های بی‌موقع خود را از صدر جدول دور کرده‌اند.
با این حال لیکنز، مرده کهنه‌کار روی نیمکت تراکتور می‌داند که اگر بازی عصر جمعه مقابل استقلال را ببازد، شاید دیگر شانسی برای رسیدن به جام قهرمانی این فصل نداشته باشد، به همین دلیل او نیز برای آنکه شانس‌های تیمش را برای رسیدن به قهرمانی زنده نگه دارد، با همه قوا و صرفا ارائه یک بازی هجومی و قطار کردن تمام مهاجمان آماده‌اش گام به میدان رقابت با استقلال خواهد گذاشت. تردیدی نیست لیکنز در این بازی تکیه خواهد کرد به شم گلزنی اشکان دژاگه، استوکس و سوگیتا و در کنار این ۳ نفر به تجربه شجاعی هم چشم خواهد دوخت. هرچند نباید نام کنستانت را هم از گوشه ذهن دور کرد. شاید در جمعه‌ای که از راه می‌رسد شاهد نخستین بازی این بازیکن در ترکیب تراکتور باشیم.
از آن‌سو نیز پیرمرد سرد و گرم کشیده و مصمم باشگاه استقلال چشم انتظار گلزنی دوباره مهاجمانش است. مردانی که در بازی با پیکان بارقه‌های امید بسیاری در دل‌ها ایجاد کردند. مرتضی تبریزی یقینا یکی از همین‌ها است و در کنار او باید گونسالوس و گادوین منشا را هم گمارد. مثلثی که از نظر فنی کم شباهت به مثلث هجومی تراکتور نیست. شفر اگر شانس بازی گرفتن از پاتوسی را هم داشته باشد بدون شک افکار لیکنز را به هم خواهد ریخت و به نوعی می‌تواند با این بازیکن به همتایش رو دست بزند.
این مجموعه بازیکنان در کنار دیگر مردان هجومی استقلال که تعدادشان کم نیست، بازی عصر جمعه را به یکی از مهم‌ترین بازی‌های تاریخ دو باشگاه بدل خواهد ساخت. دیداری که هم از نظر فنی برای فوتبال ایران حایز اهمیت است و هم به لحاظ مالی، چرا که جذب بازیکنان برای مدیران هر دو باشگاه بار مالی بسیار سنگینی را به همراه داشته است.
روز سخت دروازه‌بان‌ها!
اما از زاویه دیگری هم باید به این تقابل نگریست. مهدی رحمتی و محسن فروزان در این بازی چه خواهند کشید؟ نام‌ها را دیدید؟ بسته نگه داشتن دروازه‌ها مقابل این حجم از مهاجمان تشنه و با‌انگیزه کار بسیار سختی است و شاید رحمتی و فروزان یکی از پر مصیبت‌ترین تجربیات تاریخ دروازه‌بانی خود را سپری کنند. یقین داریم که این بازی فرصتی برای دواندن توپ در میانه زمین نخواهد بود و تمام درگیری‌ها به محوطه هجده قدم دو تیم ختم خواهد شد؛ گاهی هجده قدم تراکتورسازی و گاهی هجده قدم استقلال.
