مدیرمسئول روزنامه جمهوری اسلامی در یادداشتی دیگر به واکنش ها به نقدهایش به سریال پایتخت پاسخ داد.
به گزارش افق آنلاین ، حجت الاسلام و المسلمین مسیح مهاجری چند روز پیش انتقاداتی را متوجه سریال پایتخت کرده بود که با واکنش هایی همراه شده بود. او در یادداشتی دیگر به این حواشی اشاره و پاسخ داده است که در ادامه می خوانید؛
مقاله ای که روز چهارشنبه ۶ فروردین ۹۹ در انتقاد از مجموعه تلویزیونی پایتخت نوشتم،به نوشته شدن چندین مقاله توسط صاحبنظران محترم در مدت ۴۸ساعت گذشته و در نقد آن مقاله منجر شد. علاوه براین، انبوهی از اعلام نظرهای پیامکی و شفاهی از طریق فضای مجازی به اینجانب رسیدکه نشان دهنده حساسیت موضوع است. به همین دلیل،لازم دانستم این تکمله را هم بنویسم.
ا- از تمام عزیزان که اظهار نظر کرده اند تشکر می کنم و بسیارخوشحالم که احساس میکنم افق روشنی پدیدار شده که از فرهنگ شدن نقد منصفانه و دور از غوغاسالاری حکایت دارد. این، برای جامعه ما که از فقدان چنین فرهنگی رنج می برد، نعمتی بزرگ است.
۲-اینجانب به موضوعات مطرح شده در آن مقاله نمیتوانم به عنوان امور پیش پا افتاده نگاه کنم، زیرا مقولات فرهنگی، دینی، اخلاقی و ارزشی، هویت ما را تشکیل می دهند و بی‌تفاوتی نسبت به این امور است که حکمرانی را به بیراهه می کشاند و ما اکنون تاوان سنگین همین بی تفاوتی ها را می پردازیم. این بی تفاوتی اگر ادامه یابد، در آینده ای نزدیک شاهد جا خوش کردن کامل ضد ارزش ها در تمام شئون خواهیم بود.
۳-برخلاف بعضی برداشت ها نه تنها با طنز مخالف نیستم، بلکه آن را برای جامعه لازم میدانم ولی طنز باید قواعد خود را داشته باشد تا بتواند ضمن شادی آفرینی، آموزنده هم باشد و در ازای وقتی که از بیننده و شنونده می گیرد به او نکات اخلاقی بیاموزد نه اینکه عبور از خط قرمزها را برای او عادی جلوه دهد و اباحی گری را به فرهنگ تبدیل نماید.
۴-کلمه “پایتخت” از ابداعات فرهنگ شاهی و مخصوص ایران است. در زبان های عربی و انگلیسی برای مرکز سیاسی کشور، کلمات”عاصمه” و “کپیتال”بکار می روند که هر دو به معنای شهر بزرگ یا مرکز سیاسی کشور هستند. این نکته و ضرورت خودداری از بکار بردن کلمه “پایتخت”را از سالهای دور بارها تذکر داده ام ولی توجهی به آن نشد. البته اخیرا که مقاله “ماهم شاه شده‌ایم” را نوشتم و منتشر کردم، به من می گویند دیگر ضرورتی ندارد این کلمه را کنار بگذاریم!
۵-ضمنا همانطور که در مقاله موردنظر تاکید کردم، نباید نقاط قوت رسانه ملی را نادیده گرفت. نباید تلویزیون را فقط سفید یا فقط سیاه ببینیم.می بینیدکه تلویزیون ما رنگی است.
