کاوه موسوی، قهرمان سابق پرتاب چکش ایران در گفت‌وگو با ایسنا به وضعیت دوومیدانی اشاره و بیان کرد: دوومیدانی ما در چهار سال اخیر روند فرسایشی داشته است. از طرف دیگر سرمایه‌های ورزشی‌، قهرمانان و مربیانی که سال‌ها برایشان زحمت کشیده شده بود را فراری دادند. برای اینکه یک ورزشکار به مرحله قهرمانی برسد ۱۵ سال زمان لازم است و شاید برنامه‌های یک رئیس فدراسیون ۱۰ سال بعد و در زمان روسای دیگر نتیجه بدهد اما در چند سال اخیر  دوومیدانی‌کاران خوبمان را از دست دادیم.

باشگاه بدقول ورزشکاران را فراری می‌دهد

او در مورد لزوم فعالیت تعداد زیادی باشگاه در دوومیدانی گفت: نقش باشگاه‌ها در یک رشته ورزشی خیلی مهم است. وقتی فقط چند باشگاه محدود در مسابقات شرکت کنند، رقابت وجود ندارد و سلیقه‌ای عمل می‌کنند، حتی احتمال دارد که بعدها به تعهدات خود عمل نکنند و فدراسیون هم برای اجبار آنها به انجام تعهداتشان قدرتی ندارد. جالب این است که همان باشگاه سال بعد هم در مسابقات شرکت می‌کند، در نتیجه این روند فرسایشی مربیان و قهرمانان را فراری می‌دهد.

قهرمانان را تخریب نکنیم

موسوی در مورد وضعیت پشتوانه سازی در دوومیدانی ایران بیان کرد: با این روند هیچ جای پشتوانه سازی نداریم. انگیزه در ورزش قهرمانی خیلی مهم است، زمانی که ورزشکار حرفه‌ای حمایت می‌شود، کسانی که او را الگوی خود قرار داده‌اند هم انگیزه می‌گیرند اما با تخریب یک قهرمان، جوانان هم از صحنه‌های ورزشی دور می‌شوند. به خاطر اختلاف نظر نباید قهرمانان را تخریب کرد. مثلا اکنون دوومیدانی را با احسان حدادی می‌شناسیم، تا زمانی که هست باید در بخش قهرمان از او استفاده کرد و بعد از آن هم باید او را در بخش‌های مربیگری به کار گرفت.

او در این مورد افزود: در رشته دوومیدانی مثل کشتی صاحب سبک نیستیم. با این حال ورزشکارانمان سال‌ها زیر نظر مربیان مجرب تمرین کرده‌اند و باید بعد از ورزش قهرمانی به سمت مربیگری هدایت شوند.

پنبه مربی خارجی را از گوش دربیاورید

قهرمان سابق پرتاب چکش ایران در مورد جذب مربی خارجی اظهار کرد: ما دیگر امکان جذب مربی خوب خارجی برای دوومیدانی نداریم و وضعیت ارز این اجازه را به ما نمی‌دهد چون یک مربی سطح پایین هم هزار دلار می‌خواهد که معادل ۱۷ میلیون تومان است پس باید سالانه نزدیک به ۲۰۰ میلیون تومان بدون در نظر گرفتن سایر هزینه‌ها و فقط برای دستمزد مربی در نظر بگیریم. مربیان خوب هم بالای ۱۰ هزار دلار می‌خواهند بنابراین به دوستانم می‌گویم که پنبه مربی خارجی را از گوش خود بیرون بیاورند.

چرا از مربیان خوب ایرانی استفاده نمی‌کنند؟

او در مورد مربیان ایرانی گفت: در ایران مربیانی داریم که سواد ورزشی‌شان نسبت به برخی از مربیانی که از خارج می‌آوریم، بیشتر است اما فدراسیون از آنها استفاده نکرد و کنارشان گذاشت. این موضوع باعث می شود تا مربیان سطح پایین جلو بیایند و سواد ورزشی کم خود را انتقال بدهند. ما به مربی خارجی نیازی نداریم؛ در ایران چه کسی در حد محسن ربانی از رشته پرش با نیزه و هادی سپهرزاد از دهگانه اطلاعات دارد؟ چرا فدراسیون از آنها استفاده نکرد؟ نمی‌شود به یک مربی در این سطح، یک میلیون تومان بدهند تا با فدراسیون کار کند چون علاوه بر بحث معیشت، وقت و انرژی هم می‌گذارد. این مسائل باعث رکود دوومیدانی می‌شود و من آینده آن را در ایران خوب نمی‌بینم.

دوومیدانی باید از نو شروع کند

موسوی در مورد شانس دوومیدانی ایران برای افزایش سهمیه‌های خود در المپیک توکیو گفت: شانسی برای کسب سهمیه نداریم. دوومیدانی ما تمام شده حتی در بازی‌های آسیایی هم دیگر مدال نمی‌گیریم. ما در المپیک لندن ۱۱ ورودی داشتیم و اگر در این دوره پنج سهمیه هم کسب کنیم باز هم عملکردمان ضعیف و رشدمان منفی است. واقعا چنین پسرفتی در شان دوومیدانی ایران است؟ باید از نو شروع کرد.