موزه صنعتی یکی از زیباترین و قدیمی‌ترین موزه‌های تهران است که آثار مجسمه و هنر دست استاد علی اکبرصنعتی درآن قراردارد با این موزه زیبا و هنرمند پر تلاش آشنا شوید .
مرحوم علی اکبر صنعتی در سال ۱۲۹۵ در کرمان به دنیا آمد. در شش ماهگی پدرش را از دست داد و مادرش چون تهیدست بود او را به مرحوم حاج علی اکبر صنعتی‌زاده موسس پرورشگاه صنعتی کرمان می‌سپارد حاج علی اکبر صنعتی زاده مرد خیر سرپرستی فرزند یتیم را به عهده می‌گیرد.سیدعلی اکبر از همان کودکی ذوق نقاشی را در خود احساس می‌کند. از آنجایی که هنگام ثبت نام برای شرکت در کلاس ابتدایی نیاز به شناسنامه بود و گروهی از شاگردان پرورشگاه ازجمله سید علی اکبر صنعتی‌زاده هم فاقد شناسنامه بودند، مرحوم حاج اکبر صنعتی نماینده اداره آمار و ثبت احوال را به پرورشگاه دعوت و از او خواست که برای شاگردان پرورشگاه که فاقد شناسنامه بودند با فامیل صنعتی‌زاده شناسنامه صادر کند. سید علی اکبر صنعتی دوران تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زمان زندگی در پرورشگاه به پایان رساند. سید علی اکبر صنعتی ضمن تحصیل در پرورشگاه با توجه به عشق و علاقه وافری که به فنون نقاشی و مجسمه‌سازی داشت، در حد توان به خلق آثار ارزشمند در پرورشگاه دست یافت. مرحوم حاج اکبر صنعتی (موسس پرورشگاه) که از علاقه و استعداد او در این زمینه، با نقاشی‌هایی که روی دیوار یتیم‌خانه می‌کشید و مجسمه‌هایی که با گل می‌ساخت پی برد، همواره موجبات تسهیل در کار و تشویق او برای خلق آثار زمینه‌ای را فراهم می‌کرد و این تحولی درزندگی او بود .
به هر حال سید علی اکبر صنعتی‌زاده با توجه به علاقه‌ی زیادش در این مورد کوشش می کرد خود را به تهران برساند. سرانجام پس از تحصیلات ابتدایی حاج اکبر او را نزد پسرش به تهران می‌فرستد و در این هنگام به او می‌گوید: «حواست باشد پسر جان این پول حق همه برادر، خواهر‌های تو است که در این پرورشگاه زندگی می‌کنند. پس مواظب باش آن را هدر ندهی و هنری را بیاموزی که آن‌ها هم به تو افتخار کنند.»
این‌ها حرف‌های سرپرست علی اکبر صنعتی در زمانی بود که می‌خواست او را برای ادامه تحصیل به تهران بفرستد. بعد از آن که پول ثبت نام در مدرسه هنر کمال‌الملک را در جیبش گذاشته بود، چنین گفته بود. علی اکبر جوان هم این توصیه را گوش کرد و تمام عمر با به کارگیری آن زندگی کرد. طی ۱۲ سال در مدرسه کمال‌الملک در مدرسه صنایع مستظرفه که در آن سال‌ها به همت مرحوم محمد غفاری معروف به کمال‌الملک تاسیس شده بود، به ادامه تحصیل مشغول شده و نزد استادان نام آوری چون ابوالحسن خان صدیقی که بعد از کمال‌الملک ریاست مدرسه صنایع مستظرفه را به عهده داشت، علی‌محمد حیدریان، حسین خان‌شیخی و علی رخسار، آمورش دیده و به خلق آثاری ارزشمند در زمینه‌های نقاشی و مجسمه‌سازی پرداخت. در آن زمان با آلبرت هوفمان نقاش آلمانی آشنا و شش ماه، عصرها بعد از تعطیل شدن کلاس‌های مدرسه، به خانه او می‌رفت و تعلیم آبرنگ می‌گرفت. در سال ۱۳۱۹ به درجه لیسانس در نقاشی نائل می‌شود. در همان سال به کرمان می‌آید و برحسب وظیفه و ادای دین نسبت به پرورشگاهی که در آن پرورش یافته بود تعداد ۴۰ تن از کودکان یتیم پرورشگاه را انتخاب کرده و به آن‌ها تعلیم نقاشی می‌دهد که تعدادی از آن‌ها در این زمینه به موفقیت دست یافتند.
درسال ۱۳۲۴ به تهران می‌رود و با کوشش عبدالحسین صنعتی‌زاده موزه‌ای در میدان توپخانه (موزه صنعتی تهران) ساخته و به هلال احمر واگذار می‌کند. این موزه به عنوان اولین موزه مردمی در سال ۱۳۲۵ هجری شمسی با برگزاری نمایشگاهی افتتاح و با استقبال بسیار زیادی روبرو شد. دیگری نیز در سال ۱۳۳۰ هجری شمسی در خیابان کالج تولستوی دائر شد که تمامأ اختصاص به نمایش آثار خود استاد داشت.
در ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ شمسی بین مصدق و شاه درگیری پیش آمد و حکومت مصدق با کودتا برکنار شد، عده‌ای آدم جاهل و ناآگاه به نمایشگاه هجوم آورند و مجسمه های بی‌گناه استاد را شکستند. قصد آن‌ها شکستن مجسمه‌هایی بود که بالاجبار علی اکبر از شاه ساخته بود اما اکثر مجسمه‌های نمایشگاه خرد شد، تابلوهای آن شکست و از بین رفت.بعد از آن علی اکبر مدتی را با نا امیدی گذراند اما به خود دلداری داد و تصمیم گرفت به جبران آن بپردازد. او هر مجسمه و تابلویی که امکان مرمت داشت – تا آنجا که توانست – از نو ساخت. “دوباره از نو” با دو سال تلاش مداوم، مجسه هایی از شخصیت‌های بزرگ ایران و جهان ساخت و در آن جا به نمایش گذاشت.
که برخی از آن آثار در مهرماه ۱۳۵۶ برای افتتاح موزه کرمان به این شهر منتقل شدند. در سال ۱۳۵۲ ش عبدالحسین صنعتی زاده پسر حاج اکبر (موسس پرورشگاه) از دنیا می‌رود و چهار سال بعد از مرگ وی با کوشش نوه حاج اکبر (همایون صنعتی زاده) و جمعی از دوستداران هنر، موزه هنرهای معاصر (موزه صنعتی) کرمان افتتاح می‌شود.
در این موزه تعدادی از تابلوها و مجسمه‌های استاد، نمونه‌های ارزنده دیگری از آثار هنرمندانی مانند کمال‌الملک و شاگردان او و همچنین سایر هنرمندان معاصر ایرانی و خارجی به صورت دائم به نمایش گذاشته شد. آنچه مسلم است به خاطر نیت پاک و خیرخواهانه و خدمات ارزنده و انسانی حاج اکبرصنعتی زاده و بزرگداشت و احترام نیم قرن هنرآفرینی و خلاقیت هنری استاد سیدعلی اکبر صنعتی این محل دائر می شود که هم اکنون نیز پابرجاست و مورد استقبال عموم است.موزه استاد علی اکبر صنعتی در سال ۱۳۲۵ تأسیس شد. ساختمان این موزه که متعلق به دوره قاجاراست در ضلع شمال غربی میدان توپخانه (امام خمینی) قراردارد. این موزه دارای سالن تئاتر، شهر فرنگ، نمایشگاه تک چهرها و موزه مردم‌شناسی است . در سال ۱۳۲۴ به کوشش عبدالحسین صنعتی زاده، پسر حاج علی اکبر صنعتی زاده بنیادگذار پرورشگاه صنعتی کرمان، و با آثار علی اکبر صنعتی کرمانی باززنده‌سازی و به موزه و نمایشگاه تبدیل شد.مجددا بعد از سال‌ها در سال ۱۳۹۵ سازمان میراث فرهنگی با همکاری سازمان زیباسازی شهرداری تهران بازسازی و نوسازی بنا و پیکره‌ها را آغاز کرده‌اند. جالب‌ترین بخش این موزهٔ کوچک و قدیمی، پیکرهٔ گروهی از زندانیان سیاسی دوره قاجار است که به‌دست استاد علی اکبر صنعتی به تصویر کشیده شده‌است.علی اکبر صنعتی در طی ۶۲ سال کار خود، نزدیک به ۱۰۰۰ نگاره و ۴۰۰ پیکره (مجسمه) ساخت. صنعتی از نخستین پیکره‌تراشان و نگارگران سبک رئالیسم معاصر و بنیادگذار نخستین موزهٔ آثار هنری معاصر است. عمارت این پیکرهٔ بزرگ درست در مرکز موزه قرار گرفته است. پیکرهٔ فردوسی، سعدی، مسیح مصلوب، دهخدا، کمال الملک، کریم‌خان‌زند، جواهر لعل نهرو، مهاتما گاندی، لوئی پاستور، ملک الشعرای بهار، شاه عباس و پیکرهٔ بزرگ نادرشاه افشار از دیگر تندریسهایی هستند که در این موزه به چشم می‌آیند. این موزه یکی از مکان‌های دیدنی مرکز شهر تهران است.
