به گزارش خبرگزاری افق ، همزمان که اسرائیل عملیات زمینی خود را به سمت جنوب نوار غزه گسترش می‌دهد، دولت بایدن آغاز سال ۲۰۲۴ را به عنوان تاریخ هدف برای پایان دادن به عملیات نظامی گسترده اسرائیل در غزه تعیین کرده است.
به نوشته المانیتور، این یک ضرب الاجل نیست، بلکه یک تاریخ هدف است. در طول یک جنگ، تاریخ‌ها می‌توانند تغییر کنند، اما آمریکایی‌ها واضحاً معتقدند که اسرائیل به زمان پایان دادن به تهاجم زمینی گسترده‌ای که در ۲۷ اکتبر آغاز کرد، نزدیک شده و باید به تلاش‌های متمرکزتری برای هدف خود روی آورد.
یک منبع دیپلماتیک اسرائیلی که نخواست نامش فاش شود به المانیتور گفت: «شکاف بین زمان مورد نظر ما و آمریکایی‌ها حدود سه هفته تا یک ماه است -که قابل حل است».
فاصله چند هفته‌ای
اسرائیل در طول جنگ گفته است که در مقطعی، نیروی جنگی خود در غزه را به طور قابل توجهی کاهش خواهد داد، که شامل سه لشکر زرهی، صدها تانک و خودروی زرهی و چندین هزار سرباز است. درعوض، حملات هدفمندی را علیه حماس انجام خواهد داد که مشابه تاکتیک‌هایی است که در کرانه باختری به کار می‌برد.
این منبع گفت: «اگر بلینکن اول ژانویه را به عنوان تاریخ هدف برای پایان عملیات غزه مشخص کرده باشد، اسرائیل پایان ژانویه را به عنوان تاریخ هدف می‌خواهد.»
مقامات آمریکایی به همتایان اسرائیلی خود گفته‌اند که ۲٫۳ میلیون فلسطینی غزه از این منطقه محصور اخراج نخواهند شد و بنابراین اسرائیل باید آن‌ها را قادر سازد تا از جنگ در امان بمانند.
این اخطارها برنامه‌ریزان نظامی اسرائیلی را با مشکلی به ظاهر حل نشدنی مواجه می‌کند -چگونگی نابودی قابلیت‌های نظامی حماس، به ویژه شبکه‌های گسترده تونل‌های زیرزمینی آن، و ترور رهبران و جنگجویان کماندوی «نخبه» حماس که در حمله ۷ اکتبر شرکت داشتند.
اسرائیل همچنین به خواسته‌های آمریکا برای ورود جریان روزافزون غذا، آب و تدارکات به نوار غزه تن داده است، در حالی که در ابتدا از این خواسته‌ها سر باز می‌زد و در مورد هر کامیون سوختی که اجازه ورود به منطقه را پیدا می‌کرد بحث می‌کرد.
یک منبع نظامی اسرائیلی که نخواست نامش فاش شود به المانیتور گفت: «سوخت دیزل یکی از مهم‌ترین اهرم‌های ما بر رهبری حماس است و وقتی این اهرم از ما گرفته شود، به زمان و جنگ بیشتری نیاز است.»
چالش‌های درون ائتلاف
جایگاه عمومی نتانیاهو اکنون به پایین ترین سطح خود از زمان شکست او در انتخابات ۲۰۰۶ رسیده است.
نتانیاهو احتمالاً متوجه است که نه آمریکایی‌ها و نه چهره‌های برجسته مخالف مانند ژنرال بازنشسته بنی گانتز و گادی آیزنکوت که به کابینه جنگ پیوسته‌اند، و نه اقتصاد اسرائیل و نه مردم اسرائیل به او اجازه نخواهند داد که جنگ را برای مدت طولانی ادامه دهد.
از سوی دیگر، نباید فراموش کرد که او در جنگ‌های فرسایشی سیاسی تا چه حد استاد است. اما آیا نتانیاهو این بار نیز می‌تواند مخالفان خود را از پا در بیاورد؟ احتمالا نه. حمله ۷ اکتبر بدترین فاجعه از زمان تأسیس اسرائیل تاکنون بوده است و زیر نظر نتانیاهو روی داده است.
