به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری تسنیم، وارد سرزمین حجاز که می‌شوی، شهری قرار دارد که خاکش شاهد حضور جبرائیل بوده و لحظه‌هایی که به رسول خدا(ص) وحی شده و آیات قرآن نازل می‌شد.
مدینه، همانجایی است که پناهگاه هر دل دردمند و بی‌قرار است. جایی که مشتاقان حقیقت را دریافت می‌کنند و در هوایی روحانی نفس می‌کشند.
گاهی دلت می‌خواهد خاکش را طوطیای چشمت کنی زیرا می‌دانی قدمگاه محبوب‌ترین خلق خدا بوده است. مردی که نور بود در ظلمت جهل جهان.
مدینه یعنی مسجد النبی، تکه‌ای از بهشت که خدا به فرزندان آدم ارزانی داشته است تا آرامشی حقیقی را تجربه کنند.
مدینه یعنی قبرستان بقیع، آرامگاه پاکان و تجسم غربت اهل بیت(ع) که دل هر زائری را به درد می‌آورد.
مدینه شهر پیامبر (ص) است. شهر ایمان و معنویت، شهری که تاریخ شاهد وقایع تلخ و شیرین زیادی در آن بوده است.
شاید به همین دلیل است که هر مسلمانی آرزوی رفتن به آنجا را دارد و عشق و ایمان تا قیامت اینجا پایان نخواهد یافت.
انتهای پیام/
