به گزارش گروه عبری خبرگزاری تسنیم، دانا وایس تحلیل‌گر شبکه ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی در این رابطه معتقد است (حتی در صورت داشتن دست برتر اسرائیل) با وجود آنکه نوار غزه هزینه سنگینی پرداخت خواهد کرد اما در شرایط فعلی این حماس است که ۵۹ اسیر اسرائیلی را در اختیار دارد، اسرایی که دست کم ۲۲ نفر از آنها زنده دیده شده‌اند، پس این پرسش مطرح می‌شود که چرا ما به این نقطه رسیدیم؟
پاسخ ظاهرا این است که این راهی است که بنیامین نتانیاهو نخست وزیر از همان ابتدا آن را انتخاب کرده بود، نتانیاهو آمادگی داشت که حتی به بهای ادامه اسارت اسرائیلی‌ها مرحله اول را همچنان تمدید کند، او برای اینکه اجازه اجرایی شدن مراحل بعدی را ندهد مصمم بود، این دیدگاه او و وزیرش ران درمر هم بود که در کابینه امنیتی هم بارها شنیده شد.
در ادامه این تحلیل آمده است هواداران این جریان دو بهانه را مطرح می‌کردند، اول اینکه حماس تمامی اسرا را آزاد نخواهد کرد چون برگ برنده آنها اسرا هستند در حالی که امکان آزادی تمامی اسرا هم در شرایط فعلی (بدون پرداخت هزینه سنگین) وجود ندارد.
بهانه دومی که نتانیاهو و درمر آنها را مطرح می‌کردند آن است که بعد از ۷ اکتبر اسرائیل دیگر نمی‌تواند به حماس ادامه حاکمیت را بدهد، پس بازگرداندن ۱۹۶ اسیر برای اسرائیل و نتانیاهو یک دست آورد عظیم و بزرگ بوده و از این پس باید تصمیمات دشواری گرفته شود.
در بخش دیگری از این تحلیل آمده است، از سرگیری حملات با دیدگاه نتانیاهو برای رسیدن به پیروزی کامل همسویی دارد، مهمترین پارامتر این پیروزی آن است که نباید حماس روی پای خود باقی بماند، با نگاهی به شرایط مرحله اول مبادله اسرا به وضوح می‌توان ملاحظه کرد که اسرائیل به طور بالفعل به این توافق پایبند نبوده است، و مفاد قراردادی را که خود آن را امضا کرده بود را هم اجرا نکرد، بلکه تلاش نمود تا شروط جدیدی را به حماس تحمیل کند بخصوص که می‌دانست از حمایت مطلق دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا بهره‌مند است.
در همین راستا نباید فراموش کرد که نتانیاهو برای رسیدن به این نقطه تمامی تیم مذاکره کننده را تغییر داد و تلاش کرد تا تمامی افرادی را که موضعی مغایر با موضع وی داشته و بر اولویت بخشیدن به آزادی اسرا نسبت به از بین بردن نظامی و حاکمیتی حماس تاکید می‌کردند را کنار بگذارد.
به اعتقاد این تحلیل‌گر بزرگترین خطری که در حال حاضر ما را تهدید می‌کند، حفظ جان اسرای اسرائیلی است، حتی اگر حماس حاضر شود چارچوب طرح ویتکاف را هم بپذیرد باز هم تجربه ثابت کرده است که فرایند این مدت زمان قابل توجهی را می‌طلبد و همین زمان هم کافی است که شرایط اسرا را بدتر کند در حالی که در برخی از موارد فشار نظامی منجر به مرگ آنها می‌شود.
اما در مقابل زمانبندی از سرگیری جنگ با بازگشت بن گویر به ائتلاف و رای او به قانون بودجه تطابق دارد، همچنین این حقیقت را هم نباید فراموش کرد که اسموتریچ نیز به شکل شفافی نتانیاهو را تهدید کرده بود، ورود به مرحله دوم از توافق مبادله اسرا به معنای فروپاشی ائتلاف خواهد بود.
در این بین درک این مسئله بسیار دشوار است که ائتلاف چگونه به خود اجازه می‌دهد تا نظامیان اسرائیلی را وارد جنگی پر هزینه کند، این در حالی است که ارتش اسرائیل به تازگی از نوار غزه عقب نشینی کرده است، اگر اسرائیل بخواهد حمله زمینی خود را به نوار غزه انجام دهد به طور حتم نیازمند بسیج گسترده و پر تعداد نیروهای احتیاط است این در حالی است که تا به امروز مشاور حقوقی کابینه طی نامه‌ای خواهان اعمال محدودیت‌ها و مجازات‌‌هایی علیه افرادی شده است که به فراخوان خدمت اعتنایی نکردند.
این تحلیل‌گر بعد از آن این سئوال را مطرح می‌کند که اگر نخست وزیر، وزیر جنگ و کابینه اسرائیل واقعا به این نتیجه رسیده‌اند که باید وارد جنگ شوند، چرا مصرانه در حال تصویب قوانینی علیه قوه قضائیه هستند، در حالی که در سوی دیگر ماجرا رئیس سرویس امنیت عمومی شاباک هم برکنار شده است؟ اقداماتی که حداقل نیمی از جامعه اسرائیل با آن مخالف هستند، این اقدامات چگونه با شعار اصلی با هم پیروز می‌شویم همخوانی و هم آوایی دارند؟
بهتر نبود اول تمامی اسرا آزاد می‌شدند و بعد وارد مرحله تعامل با ادامه بقای حماس می‌شدیم؟
در سایه حضور رئیس جمهوری که بدون چون و چرا از اسرائیل حمایت می‌کند، تل‌آویو باید توانمندی خود را بر آزادی اسرا متمرکز می‌کرد و بعد از آن به سوی مقابله با حماس می‌رفت، اما امروز شاهد آن هستیم که اسرائیل راه معکوسی را در پیش گرفته است.
انتهای پیام/
