یکی از مهمترین شهرهای استان خوزستان که به عنوان یکی از کهنترین شهرهای دنیا نیز شناخته میشود، شهر شوش است. به واسطه قرارگیری آرامگاه دانیال نبی در این شهر از آن به عنوان شوش دانیال نیز یاد میشود. طبق یافتههای باستانشناسی شهر شوش قدمتی چندین هزار ساله داشته و زمان پایهگذاری آن به بیش از ۴ هزار سال پیش از میلاد مسیح برمیگردد. اسناد به دست آمده حاکی از آن است که شهر شوش قدیمیترین شهر ایران بوده که به عنوان مهد تمدن شناخته میشده است. تمدنهای عیلامیان و پس از آن تمدن هخامنشیان شهر شوش را به عنوان پایتخت زمستانه خود انتخاب کرده بودند.
تاریخ غنی شهر شوش سبب شده تا آثار باستانی منحصربهفردی در این شهر وجود داشته باشد.
به واسطه قرارگیری آرامگاه دانیال نبی در شهر شوش از این شهر به عنوان شوش دانیال نیز یاد میشود. مقبره دانیال نبی متشکل از یک گنبد خوزستانی چند طبقه بوده که به شکل مخروط ساخته شده است. بنای حال حاضر بنای اصلی آرامگاه دانیال نبی نمیباشد؛ چرا که بنای اصلی در زمان سیل ویرانگر تخریب شده و بنای کنونی به دستور شیخ جعفر شوشتری ساخته شده است.
زمانی که از درب ورودی آرامگاه دانیال نبی وارد میشوید، در ابتدا با یک حوض زیبا مواجه میشوید. این حوض در وسط صحن اصلی قرار گرفته که در اطراف این صحن حجرههایی واقع شده است. بنای اصلی زیارتگاه نیز در انتهای صحن قرار داشته که نمای بیرونی آن دارای کاشیکاریهای آبی و فیروزهای زیبایی میباشد. در دو طرف ورودی حرم نیز دو گلدسته کاشیکاری شده ساخته شده است. فضای داخلی مقبره دانیال نبی نیز مانند تمامی زیارتگاهها دارای گچبریها و آینهکاریهای زیبایی بوده و ضریح دانیال نبی نیز در مرکز آن قرار دارد.
پس از ورود اسلام به ایران، مساجد، مدارس و بناهای مذهبی دیگری در شوش ساخته شد که معماری آنها متاثر از سبک معماری اسلامی است. حرم دانیال نبی (ع) با گنبد طلایی و تزئینات زیبا، نمونهای از معماری اسلامی در شوش است.
فرهنگ و معماری شوش بازتابی از تاریخ غنی و تنوع فرهنگی این شهر است. آثار باستانی و بناهای تاریخی شوش با سبکهای معماری مختلف، نشان دهنده تبادلات فرهنگی و هنری در طول تاریخ این شهر هستند. امروزه شوش با حفظ میراث فرهنگی و معماری خود، به عنوان یکی از مهمترین مقاصد گردشگری در ایران شناخته میشود.
جاذبهها، امکانات و بهترین فصل سفر به شوش
شهر شوش با تاریخ و فرهنگ غنی خود، جاذبههای گردشگری فراوانی را در خود جای داده است.
آرامگاه دانیال نبی از گنبدی اورچین و دوپوسته تشکیل شده است. این نوع گنبد در ایران، بینظیر بوده و به دلیل طراحی خاص آن و تمایزش با سایر گنبدها به شهرت رسیده است. گنبد مقبره در ۲۵ طبقه مضرس و دوپوسته طراحی شده و ارتفاع آن به حدود ۲۰ متر میرسد. همچنین قطر آرامگاه در حدود ۵ متر بوده و تقسیم نیروها در آن بهوسیله آهیانه انجام میگیرد که همین امر سبب افزایش طول عمر این بنای تاریخی شده است.
پوسته بیرونی گنبد، کارکرد نمادین داشته و طوری قرار رفته که از تمام نقاط داخل و حتی خارج از شهر قابل رویت باشد. میتوان گفت، گنبد موزه آبادان نیز، با الهام از گنبد آرامگاه دانیال نبی طراحی شده است.
در سمت غرب این آرامگاه، شاهد کاشیکاریهای ایرانیاسلامی هستیم و در سمت شرق آن دو مناره در دو ظرف مقبره به ارتفاع ۱۰ متر به چشم میخورد. همچنین ورودی آرامگاه نیز، در ضلع شرقی آن واقع شده است. لازم به ذکر است، آرامگاه دانیال نبی در سال ۱۲۴۹ هجری قمری توسط استادکاری حاج ملا حسین معمار ساخته شده است.
عکاس :
خبرنگار :