وام‌های خرد در ایران به‌عنوان ابزاری برای افزایش قدرت خرید مردم و حمایت از اقشار کم‌درآمد مورد استفاده قرار می‌گیرند. با این حال، این وام‌ها تأثیرات متناقضی بر اقتصاد و تورم دارند. از یک سو، این وام‌ها می‌توانند به بهبود معیشت افراد و کاهش فقر کمک کنند. از سوی دیگر، به دلیل مصرفی بودن این وام‌ها و عدم تمرکز بر تولید، ممکن است به افزایش نقدینگی و در نتیجه تورم منجر شوند.
برخی کارشناسان اقتصادی معتقدند که سیاست‌های وام‌دهی خرد در ایران، به‌ویژه از سال ۱۳۸۴، به دلیل عدم اشتغال‌زایی و تمرکز بر مصرف، تأثیرات منفی بر اقتصاد داشته و تورم را تشدید کرده است. این گروه پیشنهاد می‌دهند که دولت به جای استفاده از منابع بانکی برای اعطای وام‌های خرد، از بودجه خود برای برنامه‌های رفاهی و اشتغال‌زایی استفاده کند.
در مقابل، گروهی دیگر از کارشناسان بر این باورند که وام‌های خرد می‌توانند به بهبود وضعیت اقتصادی اقشار ضعیف و افزایش فراگیری مالی کمک کنند. این گروه معتقدند که اگر سیاست‌های کلان اقتصادی در سایر شاخص‌ها مانند تورم و بهبود محیط کسب‌وکار به تعادل برسند، وام‌های خرد می‌توانند به توسعه اقتصادی و بهبود معیشت مردم کمک کنند.
این موضوع نشان‌دهنده پیچیدگی تأثیرات وام‌های خرد بر اقتصاد ایران است. اگر به جزئیات بیشتری نیاز دارید، خوشحال می‌شوم کمک کنم!
