آنچه در اقتباس از آثار ادبی بیش از هر چیز اهمیت دارد رعایت حق مولف است و خوشبختانه این مساله درباره سریال «سووشون» به درستی صورت گرفته است.
داوود فتحعلی بیگی بازیگر و نمایشنامه‌نویس باسابقه با بیان مطلب فوق گفت: متاسفانه تا به حال تعریف جامع و کاملی از اقتباس در هنرهای نمایشی صورت نگرفته است و به همین جهت برخی که قصد اقتباس دارند می روند یک داستان و یا نمایشنامه را انتخاب می کنند و با تغییر چهار- پنچ دیالوگ عنوان می کنند که خالق اثر خودشان هستند و حقوق نویسنده را نادیده می گیرند.
بازیگر آثاری نظیر «سگ کشی» و «آلزایمر» در ادامه تاکید کرد : چند سال قبل چند عنوان از نمایش نامه هایم را به کارگردانی برای ساخت سریال دادم واین دوست کارگردان در دورخوانی با تغییر دادن برخی از دیالوگ ها کار من را انکار کرد و چند وقت بعد دیدم در تیتراژ عنوان کرده نویسنده و کارگردان خودش است و نامی از من نبرده بود!!! حتی این دوست با اعتماد به نفس این متن ها را برای چاپ به انتشارات مرکز نمایش ارائه کرد!
این کارگردان در ادامه درباره اقتباس ادبی در سریال «سووشون» ساخته نرگس آبیار عنوان کرد: خوشبختانه در این سریال نه تنها کارگردان نام منبع اقتباسش رمان سیمین دانشور را قید کرده است بلکه تلاش کرده بی دخل و تصرف اقتباس کامل و موفقی انجام دهد که مایه مباهات برای جریان سریال سازی و فیلمسازی وطنی است چون باعث میشود بقیه هم یاد بگیرند با رعایت حق مولف، اقتباس کنند و حقوق مولف را رعایت کنند.
فتحعلی بیگی در باره ویژگی های «سووشون» تصریح کرد: مهم ترین ویژگی این اثر ترسیم مبارزه مردم ایران با قوای بیگانه است و در سریال هم به خوبی به این بخش پرداخته شده است و می بینیم این نماهای ضدّاستعماری توانسته نقد و نظرهای مختلفی را رقم بزند.
این چهره باسابقه هنرهای نمایشی تاکید کرد: اقتباس از رمان ها و داستان های بزرگ واقعا جرأت میخواهد چون مدام با منبع مقایسه می‌شوید و نرگس آبیار جسارت کرده و بی ترس از مقایسه با سیمین دانشور اقدام به اقتباس از سووشون نموده و همین بحث های مداومی که سریال در فضای مجازی راه انداخته، نشان می‌دهد سریال کار خودش را کرده و باعث شده رجوع مجدد به رمان هم صورت گیرد.
وی ابراز امیدواری کرد: پلتفرم نماوا تهیه‌کننده سریال نیز درست عمل کرده و گردانندگان نماوا بسیار هوشمندانه یک کار فرهنگی کرده اند و بجای تولیدات روتین و سطحی، اقدام به تولید یک اقتباس ادبی کرده اند که قطعا برای هنر ایران زمین، فایده ها خواهد داشت. ای کاش دیگر تهیه‌کننده ها چه در تلویزیون و چه در شبکه خانگی از الگوی نماوا استفاده کرده و باز هم به سمت و سوی اقتباس از داستان‌های خاطره ساز ایرانی بروند.
فتحعلی بیگی در پایان گفت: کارگردانان ایرانی اخیرا زیادی محافظه‌کاری پیشه می‌کنند و می‌ترسند نام نویسنده بزرگ کنار نامشان بیاید و برای همین اقتباس نمیکنند ولی می بینیم که نرگس آبیار رفته و سووشون را اقتباس کرده و نشان داده کارگردان جای خود را دارد و نویسنده، جای خود را. امید که این روند ادامه پیدا کند.
