به گزارش گروه عبری خبرگزاری تسنیم، «ایتمار لوین» در مقاله‌ای که در پایگاه خبری نیوز وان منتشر شده اعلام کرد: تا به امروز برنده این تقابل حماس است چون این سازمان سه هدف را در روز ۷ اکتبر برای خود تعریف کرده است و موفق شده است به آنها دست پیدا کند.
به گفته این تحلیل‌گر صهیونیست، سه هدف اصلی ترسیم شده توسط حماس، یکی به دنبال آزادی اسرایش بود؛ روند سازش بین اسرائیل و کشورهای عربی و اسلامی را متوقف کرده و سومین هدف هم به خطر انداختن بقای اسرائیل است که به لطف رویکردهای فشل کابینه اسرائیل این مهم تحقق پیدا کرده است.
در این مقاله آمده است: در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۶:۲۹، یحیی سنوار و رفقایش سه هدف داشتند: تاکتیکی، راهبرد کوتاه‌مدت و بلندمدت. دو سال و پنج روز بعد، باید با واقعیت روبرو شویم و بپذیریم که هدف اول کاملاً محقق شده است. هدف دوم حداقل موقتاً محقق شده است و هدف سوم هنوز ظرفیت و امکان محقق شدن را دارد.
شادی واقعی بازگشت اسرای اسرائیلی نباید این واقعیت تلخ را برای ما پنهان کند.
در سطح تاکتیکی، حماس به دنبال به اسارت بردن اسرائیلی‌ها به عنوان ابزار چانه‌زنی برای آزادی زندانیان بود. این سازمان و رهبران آن چنان از موفقیت خود در این مأموریت شگفت‌زده شدند که فضایی برای جا دادن ۲۵۰ اسیر اسرائیلی در زندان‌های خود پیدا نمی‌کردند. پس این هدف محقق شد: تقریباً همه زندانیان با احکام بالا آزاد شدند و به زودی آزاد خواهند شد؛ به همراه هزاران (مبارز) دیگر که به حبس‌های کوتاه‌تری محکوم شده‌اند از زندان‌های اسرائیل خارج می‌شوند.
نویسنده در ادامه آورده است: بگذارید واضح بگوییم: این بهایی است که اسرائیل مجبور به پرداخت آن شده است؛ بر اساس تجربه گذشته، در آینده این بها طولانی‌تر و پرهزینه‌تر خواهد بود.
هدف استراتژیک کوتاه‌مدت، جلوگیری از عادی‌سازی روابط بین اسرائیل و عربستان سعودی بود که حداقل در آن زمان مورد بحث قرار گرفته بود. این هدف، حداقل تاکنون، محقق شده است. اگرچه حاکمان کشورهای عربی به اندازه حاکمان اسرائیل با فلسطینی‌ها همدردی می‌کنند، و اگرچه آنها به اندازه ما از حماس و آنچه که آن را نمایندگی می‌کند، متنفرند، اما نمی‌توانند آنچه را که در غزه و افکار عمومی در کشورهای خود اتفاق می‌افتد را نادیده بگیرند. نتیجه: عادی‌سازی روابط همچنان دست‌نیافتنی است، اگرچه اجرای کامل توافق با حماس ـ و یک علامت سؤال مهم در این مورد وجود دارد ـ می‌تواند وضعیت را تغییر دهد.
در بلند مدت، حماس امیدوار بود که کل محور شیعه به جنگ بپیوندد و حضور اسرائیل را به طور قابل توجهی تضعیف کند. حمله ترکیبی ایران، حزب‌الله، حوثی‌ها، سازمان‌های فلسطینی در کرانه باختری و شبه‌نظامیان طرفدار ایران در عراق و سوریه، اسرائیل را با یک چالش امنیتی بی‌سابقه مواجه می‌کرد.
در ظاهر، حماس به این هدف دست نیافت؛ اما نگاهی عمیق‌تر نشان می‌دهد که اسرائیل در حال حاضر با جدی‌ترین تهدید وجودی در تاریخ خود، به جز روزهای اولیه‌اش، روبرو است. دلیل آن: سیاست‌های شکست‌خورده و غیرمسئولانه دولت بنیامین نتانیاهو، قبل، حین و ظاهراً پس از جنگ است.
نویسنده بعد از آن آورده است: دیوید بن گوریون گفت: «سرنوشت اسرائیل به دو چیز بستگی دارد: قدرت و عدالت آن». قدرت اسرائیل، مانند هر ساختار دیگری، از دو نیرو تشکیل شده است: قدرت سخت و قدرت نرم. اولی قدرت مادی مستقیم است: ارتش، تسلیحات و اتحادهای دفاعی. دومی هر چیز دیگری است: اقتصاد، فناوری، علم، تبلیغات و صنعت. در عین حال، عدالت اسرائیل «برتری روح» است: اخلاق انسانی، ارزش‌های یهودی و فرهنگ در آن گنجانده می‌شود.
امروز قدرت و عدالت ما به طور جدی تضعیف شده است. اصرار دو ساله ما بر اجتناب از تدوین سیاست برای روز بعد و تکیه کامل بر نیروی نظامی، منجر به از دست دادن حمایت بین‌المللی اسرائیل که در ۷ اکتبر از آن برخوردار بود، شده است و اکنون در معرض خطر واقعی و فوری تبدیل شدن به یک ساختار فرسوده و مطرود قرار دارد.
ما در حالی به یک ساختار مطرود تبدیل می شویم که گندم، نفت، سلاح و آهن را از خارج وارد می‌کنیم و بدون آنها ما نه نان خواهیم داشت، نه برق، نه هواپیما و نه توپخانه.
بگذارید مسئله را روشن‌تر توضیح بدهم: آتش‌بسی که اکنون شکل گرفته هرگز، و مطمئناً نمی‌تواند یک شبه، روندهای ضد اسرائیلی و ضد یهودی را که (به دلیل جنایات رخ داده در نوار غزه) جهان را فرا گرفته است، معکوس کند.
احتمالاً سنوار در اکتبر ۲۰۲۳ واقعیتی متفاوت از اکتبر ۲۰۲۵ را تجربه کرد. (شاید) او هرگز تصور نمی‌کرد که او و هزاران پیروش به این شکل مورد حمله نابودگران قرار بگیرد؛ اما با این وجود، اسرائیل هم در نتیجه اقدامات رهبرانش در خطر وجودی قرار گیرد.
حماس زنده ماند و می‌تواند این را به عنوان یک پیروزی به تصویر بکشد. اسرائیل درس خود و بسیاری از کشورهای دیگر را نیاموخته است: از بین بردن یک سازمان (مشابه حماس)، قطعاً نه تنها با ابزار نظامی، غیرممکن است؛ و از بین بردن ایده‌ها بدون ارائه یک جایگزین واقعی غیرممکن است.
و شاهد بودیم که نه تنها حماس زنده ماند، بلکه شماری از (بزرگترین مبارزان) را آزاد کرد؛ روند صلح بین اسرائیل و همسایگانش را متوقف کرد و ساختار داخلی و جایگاه بین‌المللی اسرائیل را به نقطه‌ای رساند که شکننده‌تر از همیشه شده است.
از این رو تاکنون، حماس پیروز شده است.
انتهای پیام/؛
