خانم‌ها می‌گویند که ویراژ دادن بین ماشین‌ها مختص آقایان است؛ چرا که می‌خواهند زودتر به مقصد برسند، اما پاسخ آقایان هم به این سوال جالب است؛ چرا که آنها اعتقاد دارند خانم‌ها پشت فرمان قدرت تصمیم‌گیری ندارند، به همین دلیل خیلی آرام رانندگی می‌کنند. همچنین خیلی از آقایان خانم‌ها را مقصر ترافیک شهری می‌دانند؛ چرا که معتقدند آنها رانندگان حرفه‌ای نیستند. در این بین آمارهایی که در مورد رانندگی خانم‌ها و آقایان منتشر می‌شود حاوی نکات جالبی است؛ چرا که مطابق آمارهای یاد شده بیشترین تصادفات منجر به مرگ مخصوص آقایان است، این درحالی است که خانم‌ها بیشتر سابقه تصادف دارند تا آقایان.
همچنین آقایان در تصادفاتی که منجر به حوادث می‌شود بیشتر سهیم هستند تا خانم‌ها. بنا بر برخی از آمارهایی که پلیس راهنمایی و رانندگی ارایه می‌دهد هم‌اکنون میزان تخلف خانم‌ها در رانندگی سیری صعودی پیدا کرده، این در شرایطی است که آمار خانم‌هایی که برای دریافت گواهینامه اقدام می‌کنند رو به فزونی است، اما نگاهی بیندازیم به وضعیت اخذ گواهینامه و چگونگی رانندگی آقایان و خانم‌ها در آمریکا.
بر این اساس امروزه تعداد زنانی که در آمریکا گواهینامه رانندگی دارند از مردان بیشتر است. این را موسسه بررسی حمل‌و‌نقل دانشگاه میشیگان این کشور پس از بررسی گواهینامه‌های صادرشده یا دارای اعتبار از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۱۰ می‌گوید. انتظار می‌‌رود اختلاف بین دو جنس در آینده از این هم بیشتر شود؛ چرا که ظرف ۱۵ سال اخیر تعداد کسانی که در آمریکا اقدام به اخذ گواهینامه رانندگی کرده‌اند کاهش یافته و این کاهش در مردانی که بین ۲۵ تا ۲۹ سال سن دارند دو برابر زنان بوده است. مایکل سیواک از پژوهندگان این موسسه می‌گوید این تغییر در الگوی جنسیتی رانندگان، تقاضا برای خودرو، مصرف انرژی و امنیت جاده‌ها را متحول خواهد کرد.
مارگارت والش، نویسنده کتاب جنسیت و خودرو در ایالات‌متحده، می‌گوید تلاش‌ها برای جا انداختن رانندگی زنان در جامعه آمریکا از اوایل قرن بیستم صورتی جدی به خود گرفت. «زنان راننده از نظر تعداد به نسبت مردان در اقلیت بودند و مردان اغلب رانندگی آنها را مسخره می‌کردند، اما واقعیت این بود که زنان هم درست مانند مردان از مزایای رانندگی آگاه شده بودند.» در دهه ۱۹۵۰ میلادی و در سال‌هایی که توقع مردان از زنان ماندن در خانه و پروراندن خانواده بود، میلیون‌ها زن آمریکایی آزمون‌های رانندگی را پشت سر گذاشتند.
با این حال در سال‌های ریاست‌جمهوری آیزن‌هاور تنها نیمی از زنانی که به سن قانونی رانندگی رسیده بودند گواهینامه داشتند. با گسترش نظریات و جنبش‌های برابری‌طلب و طرفدار حقوق زنان این الگو به سرعت تغییر کرد. در سال ۱۹۹۵ تعداد زنان دارای گواهینامه رانندگی در آمریکا اختلاف بسیار کمی با تعداد مردان داشت: ۴/۸۷ میلیون زن در برابر ۲/۸۹ میلیون مرد. سرانجام در سال ۲۰۱۰ این زنان بودند که پیشی گرفتند: ۷/۱۰۵ میلیون زن در برابر ۳/۱۰۴ میلیون مرد.
البته این نتیجه کلی این بررسی است و مرور دقیق‌تر آن نشان می‌دهد که این اختلاف در دوره‌های مختلف سنی متغیر است. در سال‌های اخیر، اشتیاق جوانان آمریکایی به اخذ گواهینامه رانندگی افت محسوسی داشته است.
نتایج تحقیقی که در تابستان گذشته از سوی همین موسسه منتشر شد نشان می‌داد که در سال ۲۰۰۸، از هر ۴ جوان ۱۹ ساله، یک نفر علاقه‌ای به گذراندن آزمون‌های رانندگی نداشته است، در حالی که این نسبت در دهه ۷۰ میلادی ۱ نفر از هر ۷ نفر بوده است.
در عین حال گزارش تازه این موسسه می‌گوید در بین مردان ۲۵ تا ۲۹ ساله درصد این افت در ۱۵ سال اخیر ۴/۱۰ بوده است، اما در مقابل میزان این افت در میان زنان تنها ۷/۴ درصد بوده است. در میان رانندگان مسن‌تر اعداد و ارقام به سود مردان است. این برتری را می‌توان بیش از هرچیز نتیجه نسبت جنسیت متولدان آمریکایی دانست: ۱۰۵ مرد یا پسر به ازای ۱۰۰ زن یا دختر، اما وقتی صحبت از رانندگان بالای ۷۰ سال در میان باشد، بار دیگر زنان گوی سبقت را می‌ربایند، چرا که زنان در آمریکا بیشتر از مردان عمر می‌کنند؛ امید به زندگی در مردان آمریکایی ۷۵ سال و در زنان ۸۰ سال است. مارگارت دانینگ یکی از همین زنان است.
او که ۱۰۲ سال دارد، ماه گذشته با خودروی رودستر ۷۴۰ خود که ۸۲ سال پیش خریده در نمایشگاه خودروهای کلاسیک در ایالت اوهایو حضور یافت. خانم دانینگ می‌گوید دهقان‌زاده‌ای است که از ۸ سالگی رانندگی را یاد گرفته و در ۱۲ سالگی مجوز رسمی رانندگی گرفته است. به نظر می‌رسد کاهش علاقه مردان به رانندگی عوامل گوناگونی دارد؛ از جمله اقتصاد و از همه مهم‌تر گرانی خودرو و به خصوص بیمه خودرو در سال‌های اخیر. سیواک می‌گوید حتی گسترش استفاده از اینترنت و تلفن‌های هوشمند هم در این کاهش علاقه دخیل است؛ چرا که دیگر نیازی به تماس یا جابه‌جایی «واقعی و محسوس» نیست. در مقابل اخذ گواهینامه رانندگی و راندن خودروی شخصی از نظر زنان نشان استقلال، آزادی و حق انتخاب است.
از همه اینها که بگذریم پرسشی اساسی باقی می‌ماند. زنان بهتر می‌رانند یا مردان؟ در سال ۲۰۱۱، نتیجه تحقیق دیگری باز هم از سوی همین موسسه دانشگاه میشیگان منتشر شد که بر اساس آن میزان تصادفات خودروهایی با رانندگی زنان بسیار بیشتر از حد انتظار بود، اما سیواک می‌گوید در نتایج این بررسی اغراق شده و زنان آن‌قدرها هم در تصادفات رانندگی نقش ندارند. کمی بعد MetLife Auto & Home American Safety Pulse نتایج یک نظرسنجی را منتشر کرد که نشان می‌داد دقت و مسوولیت‌پذیری زنان به هنگام رانندگی بیش از مردان و تعداد زنانی که در پی تصادفات رانندگی جان خود را از دست می‌دهند نصف مردان است.
این موسسه می‌گوید ۵۱ درصد زنان مطمئن هستند که بهتر از مردان می‌رانند، ۲۵ درصد مردان را بهتر می‌دانند و ۲۴ درصد بقیه واقعا نمی‌دانند کدام از دیگری بهترند، اما جالب آنجا است که در همین نظرسنجی تنها ۳۹ درصد مردان می‌گویند جاده‌های آمریکا را از آن خود می‌دانند و البته تنها ۲۶ درصد آنها برتری را از آن زنان می‌دانند.
