با مراجعه به منابع تاریخی، خصوصا کتاب ارزشمند «الغارات»، می توان رنگ و لعاب سفره ای را که «امیرالمومنین علی»(علیه السلام) بر آن می نشست، فهمید. سفره ای که نانِ آن را حضرت با زانوی خود می شکست و می خیساند تا قابل خوردن شود.
تصویری که مشاهده می کنید، سفره ای است که فرزندان «حیدر کرار» به تبعیت از مولای خود، فراهم آورده و بر گرد آن رفع گرسنه گی می کنند. چه بسیار مردانی که از پای همین سفره ها، میهمان خوانِ «ابا عبدالله» شدند. سفره هایی که اسباب شرمنده گی تاریخ است و البته من و شما ؛ به شرط آن که چرب و شیرینِ زندگی، مجالی باقی بگذارد…
جهان امروز
