مسلمانان روهینگیا در میانمار از زمان استقلال این کشور بودایی در سال ۱۹۴۸ میلادی، با طیف گسترده‌ای از تبعیض، شکنجه، نادیده گرفته شدن و ظلم و جور مواجه بوده و هستند.
افراطیون بودایی اغلب به مسلمانان روهینگیا حمله کرده و خانه‌ها و اموال آنان را به آتش می‌کشند.
دولت و اکثریت جمعیت میانمار از به رسمیت شناخته شدن مسلمانان روهینگیا به عنوان شهروندان این کشور سر باز می‌زنند و مدعی هستند که اقلیت ۸۰۰ هزار نفری مسلمانان، مهاجران غیرقانونی هستند که از بنگلادش به میانمار آمده‌اند.
گفته می‌شود که مسلمانان روهینگیا از نوادگان اقوام ایرانی، ترک، پاتان و بنگالی هستند که در اوایل قرن هشتم به میانمار مهاجرت کردند.
عفو بین‌الملل و دیده‌بان حقوق بشر نیز با انتشار بیانیه‌هایی جداگانه، از دولت میانمار خواسته‌اند برای حفاظت از جان مسلمانان روهینگیا در برابر بودایی‌های افراطی اقدام‌های لازم را انجام دهد.
مسعود شجره، رئیس کمیسیون حقوق بشر اسلامی در لندن در گفت‌وگو با پرس تی‌وی دراین‌باره اظهار داشت، هیچ اراده سیاسی برای کمک به مسلمانان میانمار وجود ندارد. حتی آن چه که از بیانیه اخیر سازمان ملل برداشت می‌کنیم، تنها به وضعیت اسفبار پناهندگان اشاره دارد، نه پرداختن به مشکل واقعی.
وی افزود، مساله واقعی این است که مسلمانان روهینگیا از حقوق شهروندی خود منع شده‌اند. بنابراین، انکار حقوق شهروندی آن‌ها و این که این افراد به میانمار تعلق ندارند، زمینه را برای پاکسازی قومی و نسل‌کشی فراهم کرده است.
شجره تصریح کرد، حتی هنگامی که اوباما به میانمار رفت، تنها چیزی که می‌توان درباه اظهارات او گفت این است که سخنان او بسیار نرم بود که در واقع به نسل‌کشی مشروعیت می‌بخشد.
