در بزرگی و بلندمرتبگی شهید طالبیان، همین بس که مقام معظم رهبری در سال ۹۰ او را به عنوان شهید نمونه کشوری معرفی و سال ۸۹ نیز در دیدار با برگزارکنندگان کنگره شهدای استان همدان از شهید طالبیان به نیکی یاد کرده و گفتند که در دوران مبارزات انقلابی و اسارت در زندان‌های ساواک با این شهید بزرگوار آشنا شده‌اند.
به گزارش “تابناک” رهبر معظم انقلاب در این دیدار خاطرنشان کردند: باید یاد این مرد زحمتکش و مبارز واقعی را که ما می‌شناختیم؛ گرامی بداریم.
برگزاری این یادواره، بهانه‌ای شد تا نگاهی اجمالی به زندگی بزرگ معلم جاویدالاثر نهاوندی داشته باشیم؛ هرچند که واژه‌ها و کلمات از بیان بزرگی ایثار و فداکاری او ناتوان است.
شهید طالبیان ۷ دی ۱۳۱۶ در شهرستان نهاوند دیده به جهان گشود. تحصیلات ابتدایی را تا دوره دبیرستان در زادگاهش گذراند و با شرکت در آزمون سراسری در دانشگاه اصفهان پذیرفته شد.
با قرآن و مفاهیم دینی و معارف الهی انس داشت و با وجود مشکلات و عقب‌ماندگی‌های موجود در دوران پهلوی به تحصیل دانش پرداخت و با موفقیت کامل به اخذ مدرک کارشناسی نائل آمد؛ این درحالی بود که درآن دوران تعداد افرادی که در شهرهایی چون نهاوند تحصیلات عالی داشتند؛ بسیار کم بود و بیشتر مردم به دلیل مشکلات اقتصادی، توان پرداختن به درس را نداشتند.
وی در سال ۱۳۴۹ از اصفهان به زادگاهش مراجعت کرده و در دبیرستان کورش(سابق) تدریس فقه را برعهده گرفت. همزمان با تدریس با راه‌اندازی انجمن ضدبهائیت به مقابله با افکار التقاطی بهائیان که باحمایت‌های حکومت شاه انجام می‌شد، پرداخت و همین کار موجب شد تا ساواک، مدت‌های زیادی او را تحت نظر قرار دهد، اما به دلیل زیرکی این شهید بزرگوار، موفقیت چندانی به دست نیاوردند.
محمد طالبیان مدتی بعد با گسترش فعالیت‌های انقلابی خود به گروه انقلابی”ابوذر” که از مبارزان بزرگی تشکیل شده بود؛ پیوست و اقدامات زیادی بر ضد حکومت شاه انجام داد.
مدتی بعد تعدادی از همرزمان محمد دستگیر شده و۶ نفر از نزدیکترین دوستانش را اعدام کردند. او کسی نبود که با این مشکلات، دست از مبارزات خود بردارد. سال ۱۳۵۲ به دست نیروهای امنیتی شاه دستگیر و پس از تحمل ۶ ماه شکنجه به ۱۵ سال زندان محکوم شد.
با سرنگونی حکومت شاه و پیروزی انقلاب اسلامی از زندان آزاد شد و مسئولیت‌های متعددی در آموزش و پرورش، وزارت کشور و سازمان‌های دیگر بر عهده گرفت.
پس از شروع جنگ تحمیلی، بی‌هیچ تردیدی از مسئولیت خود استعفا داده و راهی جبهه شد تا به مقابله با دشمن بپردازد. در جبهه‌های جنگ و مناطق عملیات عاشقانه حضور یافت و تا آخرین روزهای جنگ با وجود سن بالا با قبول مسئولیت، مبارزه‌ای را که از سال‌ها قبل بر ضد کفر آغاز کرده بود؛ ادامه داد.
جنگ تمام شده بود ومحمدطالبیان ناراحت از اینکه پس از سال‌ها مبارزه و شکنجه، توفیق شهادت را ندارد.
سال ۱۳۷۰سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تصمیم گرفت به پایگاه منافقان کوردل در منطقه عمومی خانقین حمله کرده و با انهدام این پایگاه، ضدانقلابیون مستقر در آن را به هلاکت رسانده یا متواری سازد تا مردم ساکن در مناطق مرزی از شرارت‌های آن‌ها در امان باشند. محمدطالبیان با اصرار فراوان توانست با نیروهای انجام‌دهنده این عملیات همراه شود و در حین انجام این عملیات در ۱۲ فروردین ۱۳۷۰ توسط منافقان به شهادت رسید.
در بخشی از وصیت‌نامه این شهید بزرگوار آمده است:
” ….و ما در زمان غیبت باید با خودسازى و به کار بردن دستورات دین، زمینه‌ساز قیام آن امام معصوم(ع) باشیم. از ابتداى خلقت انسان، جنگ بین حق و باطل وجود داشته و زمانى دشمن خارجى بوده و زمانى دشمن درونى و خانگى و جنگ عقل با شهوت و شیطان و مظاهر شیطانى و نفس اماره و جنگ خلاصه، همیشه با بشریت همراه است و پیروزى عقل بر نفس اماره، همان جهاد اکبر است و پیروزى در این جهاد، احتیاج به ممارست و تمرین در جهاد اصغر و شرکت در جبهه دارد .
جنگ ما جنگ عقیده و مهمتر از جنگ براى سرزمین است و چون اکنون جنگ ما جنگ عقیده است؛. استکبار جهانى به طور وسیع براى شکست ما سرمایه گذارى کرده و در این جنگ، شخص آسان از امکانات مالى گذشته و حتى از جان و فرزندانش می‌گذرد و استکبار جهانى ان شاءا… با شکست قطعى روبرو خواهد شد. اکنون جنگ ما با عراق، جنگ دو ملت نیست بلکه جنگ بین اسلام و استکبار جهانى است که با پیروزى در این جنگ نه تنها عراق را از دست کفر صدامى نجات مى‌دهیم بلکه استکبار شرق و غرب به خصوص شیطان بزرگ ان شاءا… شکست خواهد خورد و شر اینان را از سر مستضعفین جهان کوتاه خواهیم کرد”.
در پایان یادآور می‌‌شویم که مردم استان همدان در دوران دفاع مقدس، بیش از ۸ هزار شهید تقدیم انقلاب کردند که از این بین ۲۰۹ نفر، شهدای فرهنگی هستند.
