امریکا در دهه ۸۰ به، به روزسازی و ارتقای این سیستم برای دفاع از بلوک غرب در برابر قدرت موشکی شوروی سابق و کوبا روی آورد و در دهه‌های بعدی پاتریوت پیشرفت گسترده‌ای داشت.
به دلیل آغاز فرآیند این سپرهای موشکی در دوران جنگ سرد، بیشتر آنها با توجه به توانایی‌های «بالستیک» ساخته شده‌اند و از پاتریوت با نام «موشک ضدبالستیک» نیز یاد می‌شود؛ چرا که بزرگ‌ترین زرادخانه‌های موشکی شوروی، بالستیکی است و شوروی این تکنولوژی خود را در اختیار دیگر کشورهای شرق و از جمله سوریه نیز قرار داده است.
پاتریوت یک سیستم دفاع هوایی موشکی هدایت‌شونده است که توانایی مقابله با موشکهای بالستیک تاکتیکی، موشکهای کروز و هواپیماها را در تمامی شرایط آب و هوایی ودر هر ارتفاعی داراست.
ویژگی‌های کلیدی آن عبارتند از داشتن رادار مرکب چندکاره، هدایت تعقیب از طریق موشک و نرم‌افزار مدرن و همچنین عملکرد خودکار گسترده، تعیین هدف موشکهای شلیک شده و تصمیم‌گیری برای برخورد با آن، استفاده از هوش مصنوعی.
شرکت تولیدکننده مبدا نیز کمپانی لاکهید مارتین در فلوریدا و کمپانی ریتیون در ماساچوست هستند. در سالهای اخیر آلمان و هلند نیز توانسته‌اند این سامانه را کپی‌برداری کنند.
کشورها و رژیم‌های استفاده‌کننده هم شامل ایالات متحده امریکا، آلمان، یونان، اسراییل، ژاپن، کویت، هلند، عربستان سعودی، تایوان هستند.
اما آخرین توسعه‌های گستره این موشک در مصر و ترکیه بوده است.
از ماموریت‌های پاتریوت هم می‌توان به جنگ نخست خلیج فارس، حمله به عراق، جنگ ۲۰۱۲ رژیم صهیونیستی علیه حماس اشاره کرد.
