سن ازدواج در کشور های آسیایی +جدول

 بررسی سن ازدواج جوانان ایرانی در چند دهه اخیر، روندی صعودی را نشان می‌دهد در حالی که سن ازدواج در سال ۱۳۵۴ حدود ۲۵ سالگی بود، پس از چند دهه افزایش (بجز سال ۱۳۶۵)‌ در سال‌های اخیر برای پسران به ۲۸ و دختران به ۲۴ رسیده است. البته آمارهای متفاوتی در این باره ارائه می‌شود و طبق اعلام مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی، سن ازدواج برای پسران ۲۹ و دختران ۲۸ است. این اعداد و ارقام هر چه که باشد، از بالا بودن سن تاهل خبر می‌دهد . اما آیا این روند تنها مختص به ایران است؟ طی سال های ۱۹۷۰ تا ۲۰۱۰ میانگین سن ازدواج همه کشورهای منتخب آسیا و اقیانوسیه افزایش یافته است.
هند کمترین و ژاپن دارای بیشترین سن ازدواج در آسیا
روند افزایش ازدواج در کشور های آسیایی در برخی از کشورها همواره صعودی بوده و در برخی از کشورها با افت و خیزهایی همراه بوده است. در سال ۱۹۷۰ کمترین میانگین سن ازدواج مردان مربوط به کشور هند بوده و بیشترین این رقم به کشور ژاپن اختصاص داشته است. ( در هند۲۲٫۷ و در ژاپن ۲۷٫۵ سال) از سال ۱۹۷۰ به بعد و در تمامی سال ها کشور ژاپن همواره دارای بالاترین میانگین سن ازدواج مردان بوده است. شایان ذکر است، کشورهای مورد بررسی به گونه ای انتخاب شده اند که از نظر عوامل اقتصادی، شاخص های توسعه و عوامل فرهنگی تاثیر تعیین کننده ای در چگونگی تغییرات شاخص های ازدواج داشته باشند.
کشور ایران در سال ۱۹۷۰ با رقم ۲۵ سال جزء کشورهای در حد متوسط این شاخص به شمار می رفته است. اما با ۱٫۲ درصد کاهش تا سال ۱۹۸۰ خود را در زمره کشورهای با میانگین سن ازدواج پایین در مردان قرار داده و از این سال به بعد نیز همواره روندی افزایشی اما ثابت و تدریجی را طی نموده و تا سال ۲۰۱۰همچنان جایگاه خود را در ردیف کشورهای با میانگین سن ازدواج پایین در مردان حفظ نموده است.

در جدول زیر روند تغییرات میانگین سن ازدواج مردان در کشور های منتخب آسیا و اقیانوسه طی سال های ۱۹۷۰ تا ۲۰۱۰ را بخوانید؛

از سوی دیگر، روند تغییرات میانگین سن ازدواج زنان و مردان در هر کشور تقریباً مشابه بوده است به گونه ای که در اکثر دوره های ۱۰ ساله ی زمانی، با افزایش یا کاهش سن ازدواج مردان یک کشور سن ازدواج زنان آن کشور نیز افزایش یا کاهش یافته است و تنها در موارد معدودی این الگو بین زنان و مردان یکسان نبوده است.

در جدول زیر روند تغییرات میانگین سن ازدواج مردان در کشور های منتخب آسیا و اقیانوسه طی سال های ۱۹۷۰ تا ۲۰۱۰ را بخوانید؛

همانطور که مشاهده می شود نرخ ازدواج در طی این سال ها در بین کشورهای مذکور روند مشابهی نداشته است. دلیل این امر را می توان در مطالعه هرم های سنی این کشورها بخصوص در مطالعه مقاطع سنی در معرض ازدواج زنان و مردان جستجو کرد. همانطور که ملاحظه می شود کشور ایران با روندی صعودی درسال ۲۰۱۰ بیشترین رقم نرخ ازواج را در بین این کشورها به خود اختصاص داده است این درحالیست که کشورهای ژاپن، نیوزلند و استرالیا روندی نزولی در این نرخ را از سال ۱۹۷۰ تا ۲۰۱۰ طی کرده اند.

در جدول زیر نرخ ازدواج در کشور های آسیایی را از سال ۱۹۷- تا ۲۰۱۰ را بخوانید؛