عکسی که می بینید، شناسنامه دقیقی ندارد. آیین اعزام رزمندگان به جبهه های نبرد است و از رزم جامه ها می توان حدس زد که متعلق به اواسط جنگ می باشد. پسرکی با پای شکسته و چوب زیر بغل، به دنبال پدر(شاید هم برادر) خود گام برمی دارد و آشکارا سعی دارد از بزرگ ترِ خود عقب نماند. و مردِ بسیجی، شتابی نمایان دارد و با دست خود، پسرک را به حرکت سریع ترغیب می کند. هر دو نگاه خیره ای به رو به رو دارند.گویی نباید از چیزی عقب بمانند. جالب این که اکثر افراد موجود در عکس، متوجه دوربین هستند، الا پسرک و پدرش( یا برادرش). بر پیشانی بندها نوشته شده: “لبیک یا خمینی”. مرد ، بلند و با شتاب گام برمی دارد که شعار پیشانی بندش محقق شود و لابد پسرک هم در تکاپو است که به پدر(یا برادر) ثابت کند که با پای شکسته هم ، آن قدر مرد هست که پا جای پای او بگذارد.
نمی دانیم امروز این پسرک و آن مرد، در چه احوالی هستند. دعا می کنیم هر دو عاقبت به خیر باشند.
نمی دانیم امروز این پسرک و آن مرد، در چه احوالی هستند. دعا می کنیم هر دو عاقبت به خیر باشند.
